Ελληνική γλώσσα-τροφός όλων των γλωσσών

Πηγή:
http://durabond.ca/gdouridas/glossa2.html

Μία εργασία βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου .
Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα - τροφός όλων των γλωσσών», η Αναστασία Γονέου, μεταξύ άλλων, αναφέρει:
«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».
Παράδειγμα:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamou r , πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό 'ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (...είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και 'λάF ω ' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το... menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο (''νέ τρώει, νέ πίνει''), ή ( νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (') προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.

Υπάρχει και ποίηση...

ΗΡΘΑΝ ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα
δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

Έφεραν
το Σοφό, τον Οικιστή και το Γεωμέτρη,
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα Υποταγή και Δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.

Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε το χρυσό ν' αρχινίσει παιχνίδι·
ούτε ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσει ποδιές.

Έστησαν και θεμελίωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες,
στα πόρτα πύργους κραταιούς κι επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα, τους Νόμους,
τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας.

Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού
στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε·
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.

Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.

Οδυσσέα Ελύτη: «Το άξιον εστί»
(Εκδόσεις Ίκαρος)

Το «Δισκοπότηρο του Μυστικού Δείπνου» πάει στη Βρετανία

Ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και πολλοί το εξύμνησαν ως το δισκοπότηρο που χρησιμοποιήθηκε από τον Χριστό στον Μυστικό Δείπνο.

Μισό αιώνα μετά τη χρονολογική τοποθέτηση του στον 6ο αιώνα, ο θησαυρός αυτός, γνωστός ως Δισκοπότηρο της Αντιόχειας (φωτογραφία), θα μεταφερθεί στη Βρετανία για πρώτη φορά ως μέρος μιας έκθεσης με θέμα τη βυζαντινή τέχνη.

Την Κυριακή, το Royal Academy of Arts ανακοίνωσε ότι το Δισκοπότηρο της Αντιόχειας θα παρατεθεί δίπλα σε 300 αντικείμενα που ανακλούν τη μεγαλοπρέπεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Εικόνες, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά και αντικείμενα από ελεφαντόδοντο θα μεταφερθούν στη Βρετανία από συλλογές της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Αιγύπτου.

Το δισκοπότηρο βρέθηκε περί το 1911 στην Αντιόχεια, μια πόλη πολύ σημαντική για τους πρώιμους χριστιανούς, όπως προκύπτει και από τους Κανόνες της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας το 325, όπου μαζί με τη Ρώμη και την Αλεξάνδρεια αναφέρονται ως «επισκοπές με ιδιαίτερο κύρος για την Εκκλησία».

Αν και το ασημί κύπελλο αναγνωρίστηκε αρχικά ως το Δισκοπότηρο του Μυστικού Δείπνου, το περίτεχνο περίβλημα του (κάτι σαν διακοσμητική «θήκη») δημιουργήθηκε μεταγενέστερα, δηλαδή τον αιώνα που ακολούθησε τον θάνατο του Χριστού, ως φόρος τιμής σε αυτόν. Αν και το περίβλημα θεωρείται ότι φιλοτεχνήθηκε γύρω στο 500-550 μ.Χ., μας είναι άγνωστη η ημερομηνία κατασκευής του κυπέλλου.

Τώρα, κατά πόσον είναι πράγματι το κύπελλο που χρησιμοποιήθηκε από τον Χριστό και τους μαθητές Του είναι ένα ερώτημα για το οποίο έχουν χυθεί τόνοι μελάνης. Η περιπλοκότητα του περιβλήματος είναι μοναδι κή: στην επιφάνεια του παρουσιάζονται πουλιά και ζώα μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται ένας αετός με απλωμένα τα φτερά του, ένας αμνός και ένας λαγός, καθώς και δώδεκα άνθρωποι. Δύο από τις φιγούρες θεωρείται ότι απεικονίζουν τον Χριστό.

Το δισκοπότηρο θα ταξιδέψει από το Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης. Είναι η πρώτη έκθεση βυζαντινής τέχνης στη Βρετανία εδώ και 50 χρόνια και έχει οργανωθεί, μαζί με τον καθηγητή Ρόμπιν Κόρμακ , από το Courtauld Institute του Λονδίνου.

Σύμφωνα με τον κ. Κόρμακ, πολλά από τα αντικείμενα της έκθεσης είναι τόσο ευαίσθητα που είναι απίθανο να ταξιδέψουν ξανά: « Αυτή θα είναι η τελευταία φορά » είπε. Η έκθεση «Βyzantium 330-1453», μία συνεργασία του Royal Academy και του Μουσείου Μπενάκη, θα παρουσιαστεί στη Βρετανία από τις 25 Οκτωβρίου 2008 ως τις 22 Μαρτίου 2009.

Ορθοδοξη κατάθεση Ιούλιος 2008

Πόνος-Συγχώρεση-'Iαση

Πόνος - Συγχώρεση - Ίαση του Αμφίωνα

«Η αλήθεια πληγώνει. Η αγάπη γιατρεύει.

Η αλήθεια είναι αγάπη, η αγάπη είναι αλήθεια.

Το μόνο που πονάει είναι το Εγώ. Τίποτε άλλο δεν πονάει.

Όταν αγαπάς αληθινά και ως αληθινός αγαπάς, δεν διστάζεις να πληγώσεις αυτόν που αγαπάς.

Τον πληγώνεις. Όχι ασυνείδητα. Συνειδητά.

Και πληγώνοντάς τον, τον γιατρεύεις.

Για κάθε τραύμα, μια γιατρειά.

Για κάθε γιατρειά, ένα τελειότερο Εγώ.

Ένα βήμα κοντύτερα στην ελευθερία.

Αν κι ο άλλος κάνει το ίδιο για σένα, τότε όλοι οι ορίζοντες του σύμπαντος είναι ανοιχτοί για τους δυό σας.

Όλα τα δώρα της οικουμένης είναι στα πόδια σας.

Αυτό είναι δεσμός. Αυτό είναι φιλία.

Ένα μόνο δεν μπορεί να ξεχνιέται:Μετά από τον πόνο και πριν από την γιατρειά, βρίσκεται η συγχώρεση.

Ανάμεσά τους.

Δεν μπορεί να υπάρξει μετάβαση χωρίς την συγχώρεση.

Συγχώρεση και από τον γιατρό, και από τον ασθενή.

Και από τον θύτη, και από το θύμα.

Αν δεν συγχωρέσεις δεν κλείνει το τραύμα.

Αν δεν συγχωρεθείς δεν κλείνει το τραύμα.

Ο πρώτος μα κι ο ύστατος που πρέπει να συγχωρεθεί είναι ο εαυτός.

Αυτό είναι το δυσκολότερο όλων.

Στάσου λοιπόν και δες.

Μην σκεφτείς.

Δες, βαθιά, ειλικρινά, αν μπορείς να συγχωρέσεις τον εαυτό σου.

Όταν θα μπορέσεις να τον συγχωρέσεις, θα είσαι έτοιμος για το επόμενο βήμα.

Στο βήμα αυτό, θα δεις πως όλοι είναι εν δυνάμει τέλειοι.

Όλοι έχουν κάπου βαθιά κρυμμένο έναν τέλειο εαυτό.

Ακόμα κι αυτός που στα μάτια σου φαίνεται ως ένας ξεμωραμένος ζητιάνος, ή ως ένας απεχθής κακούργος.

Τότε θ’ αρχίσεις να συνδιαλέγεσαι με αυτόν τον τέλειο εαυτό τους, ακόμα κι εν αγνοία τους.

Και θα τον προσκαλείς στην επιφάνεια.

Αυτό είναι σοφία.

Κανένας τέλειος εαυτός δεν μπορεί να αντισταθεί σε ένα τέτοιο κάλεσμα.

Αυτό είναι αγάπη.

Υπάρχουν μόνο κάποιες λίγες περιπτώσεις μη ανταπόκρισης.

Εκεί συμβαίνει απουσία εαυτού.

Έχει κάπου χαθεί.

Εκεί φεύγεις.

Δεν είναι στο χέρι σου.

Όταν κάποτε γίνεις κι εσύ Άνθρωπος και Χριστός, θα μπορείς να βουτάς σε μέρη ανήλιαγα, να σώζεις χαμένους εαυτούς».

Προβληματίζει τους αρχαιολόγους το νέο χρυσό στεφάνι στην Βεργίνα

Tα νέα σημαντικά ευρήματα - χρυσό στεφάνι με φύλλα βελανιδιάς εφάμιλλο σχεδόν με αυτό του βασιλιά των Μακεδόνων Φιλίππου Β' και ένα χρυσό αγγείο με ίχνη νεκρικής καύσης και ανέπαφο το κρανίο του νεκρού - που η πανεπιστημιακή ανασκαφή του Α.Π.Θ. ανέδειξε πρόσφατα στη Βεργίνα, δημιουργούν πολλά ερωτηματικά στους αρχαιολόγους, τόνισε μιλώντας στο Ράδιο - ΑΙΧΜΗ η Δ/ντρια της πανεπιστημιακής αρχαιολογικής ανασκαφής κ. Χρυσούλα Παλιαδέλλη. Κι αυτό γιατί το σύνολο των νέων ευρημάτων θα ήταν απόλυτα συμβατό αν ανακαλύπτονταν σ' ένα νεκροταφείο και όχι στο ιερό της Ευκλειας, στην αγορά των Αιγών.

"Ο αρχαιολογικός αυτός χώρος μας έχει δώσει σπουδαία ευρήματα, δεν περιμέναμε όμως κάτι τέτοιο, εκτός νεκροταφείου. Πιστεύω ότι σύντομα θα είμαστε σε θέση ν' απαντήσουμε σε ερωτήσεις σχετικά με τα ευρήματα και να δικαιολογήσουμε τη θέση τους. Θα χρειαστεί πρώτα συνεργασία και πολλή δουλειά με ανθρωπολόγους, χημικούς παλαιοβοτανολόγους ώστε ν' απαντηθούν ερωτήματα όπως το φύλο και η ηλικία του νεκρού, ο τρόπος ταφής κ.α." είπε η καθηγήτρια του Α.Π.Θ.
Η κ. Παλιαδέλλη τόνισε ακόμα την ανάγκη χρηματοδότησης της πανεπιστημιακής έρευνας από το Υπ. Πολιτισμού, ιδιαίτερα για τον χώρο της Βεργίνας, όπου η επιστήμη συναντά,την πολιτική και υποστηρίζει την αναγκαιότητα ο Δήμος Βεργίνας να μη προσαρτηθεί σε κάποιον άλλο δήμο. Οπως είπε η γνωστή αρχαιολόγος, ο αείμνηστος Μανώλης Ανδρόνικος είχε καταθέσει την πρόταση για δημιουργία Δήμου Βεργίνας όταν τη δεκαετία του 70 εντοπίσθηκαν τα πρώτα ευρήματα της αρχαίας πρωτεύουσας των Μακεδόνων "Αίγες", στην περιοχή της Βεργίνας, πρόταση όμως που συνάντησε τότε την άρνηση λόγω μικροσυμφερόντων.
Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση της κ. Χρυσούλας Παλιαδέλλη: "Εμείς οι αρχαιολόγοι που δουλέψαμε κοντά στον καθηγητή μας, τον Μανώλη Ανδρόνικο και συνεχίσαμε και μετά τον θάνατο του την αρχαιολογική έρευνα, είναι λίγο μπλαζέ, χορτάσαμε από χρυσό και σημαντικά ευρήματα. Οφείλω όμως να πω ότι η αρχαιολογική έρευνα έως δουλειά συνολική και να ευχαριστήσω τις συνεργάτιδες μου αρχαιολόγους και τους φοιτητές που κάθε καλοκαίρι συμμετέχουν στις ανασκαφές του Α.Π.Θ.
Θεωρώ ότι πρέπει να τους ευχαριστήσω και να τους επαινέσω όπως κι εγώ ως νέα απόλαυσα τον έπαινο του δασκάλου μου, Μανώλη Ανδρόνικου".
Μ.Δ.