29 Μαΐου 2014

Ἴσθμιος δὲ ὁ Γλαύκου



Phrynichus Attic., Praeparatio sophistica (epitome)
Page 6, line 2

<
ἀνθρωποειδὲς θηρίον, ὕδατι συζῶν>: π το Γλαύ-
κου <το> ἀναφανέντος ἐκ τῆς θαλάσσης.

Ο Γλαύκος όμως θεωρείτε ότι είναι η άλλη ονομασία του Παλαίμονος/ Μελικέρτη υιού της Ινούς ή Λευκοθέας. Η Ινώ/Λευκοθέα λατρεύεται σε διάφορες περιοχές  της Ελλάδος νησιωτικές κυρίως δες και Υδριάδα Ινώ
Στα Μέγαρα υπήρχε και ιερό της Λευκοθέας με λίθινο θριγκό. Οι Μεγαρείς έλεγαν ότι αυτοί πρώτοι ονόμασαν την Ινώ- Λευκοθέα και προς τιμή της τελούσαν κάθε χρόνο θυσία.
Στην Κόρινθο, στο ισθμιακό ιερό του Ποσειδώνα, βρίσκονταν στημένα αγάλματα της Λευκοθέας και του Μελικέρτη. Σε κορινθιακά νομίσματα της εποχής του Σεπτιμίου Σεβήρου παριστάνεται η Λευκοθέα με τον μικρό Μελικέρτη στην αγκαλιά.
Στην Αθήνα, η επιγραφή «Λευκοθέα Σώτειρα Ελλιμενία» είναι χαραγμένη σε καθίσματα του Θεάτρου του Διονύσου, η μεν Λευκοθέα ως « Σώτειρα» και «Ελλιμένια », ο δε Μελικέρτης ως «νεών φύλαξ». Ενώ η Ινώ/Λευκοθέα θεωρείται θυγατέρα του Κάδμου και της Αρμονίας, αδερφή της Σεμέλης, της Αγαύης και της Αυτονόης. Τροφός του Διονύσου, συζυγος του Αθάμαντος και μητέρα από το γάμο μαζί του των Λεάρχου και Μελικέρτη.

17 Μαΐου 2014

γλαυκία ἢ γλαύκιον>· βοτάνη τις



Η ερμηνεία του ονόματος του Γλαύκου σημαίνει τον λευκό, ισχυρό ή φοβερό κατά τον Ησύχιο τον Αλεξανδρικό  στο έργο του Γλσσαι Ελληνικό λεξικό 5ος αιώνας μ.Χ.  

<γλαυκή>· σχυρά. φοβερά. λευκή (Π 34)
<γλαυκία γλαύκιον>· βοτάνη τις - Γλαύκιο
<γλαυκίζειν>· μβλυωπεν
<γλαυκιόων>· καταπληκτικός, μπυρον κα φοβερν βλέπων
*<γλαυκός>· λευκός vgAS    
<γλαυκοφόρβιδας>· ππους εγενεστάτας
<γλαυκπις>· φοβερ ν τ ρσθαι. λαμπρόφθαλμος. *εόφθαλμος (Α 206 ..) gAS
*<γλαξ>· νυκτόβαϋς. πετεινν νυκτερινόν vgS
<γλαξ>· νόμισμα θήνησιν τετράδραχμον. λέγετο δ κα ρχησίς τις. κα ρνεον. κα φυτόν
<γλαυσόν>· *λαμπρόν. g θρασύ. ταμόν
<γλαύσσει>· λάμπει, (s) φαίνει, φαύσκει

3 Μαΐου 2014

τὴν δὲ βοτάνην, ἣν φαγὼν ἄτρωτος ἢ καὶ ἀθάνατος



Όμως ο ‘Ανθιος ή ο Άνθη/ας  θεωρείται παιδί- απόγονος του Ποσειδώνος και  της Αλκυόνης κόρης του Ατλαντος κατά μια εκδοχή…μάλιστα ταυτίζεται σε πολλές περιπτώσεις με τον Γλαύκο.

Είναι αυτος που εχει δώσει το όνομά του στην πόλη Ανθηδών. Ενώ η δεύτερη εκδοχή μιλά για την νύμφη Ανθηδόνα. Η Άνθηδών είναι Βοιωτική πόλη,  βρισκόταν  επί του Ευβοϊκού κόλπου στους πρόποδες τοΰ Μεσσαπίου, είχε καλό λιμάνι, οι δέ κάτοικοι της ήσαν σπογγαλιείς, πορφυραλιεις και γενικότερα ναυτικοί. Με τις ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί έχουν βρεθεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, μεταξύ των οποίων ναοί των Καβείρων, της θεάς Δήμητρας και της Περσεφόνης.

Ανθηδών δε είναι και ο όνος και ο καλλαρίας που είδαμε στα προηγούμενα κείμενα
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...