30 Αυγούστου 2008

Χρυσό στεφάνι βρέθηκε στην Βεργίνα μεσα σε εντυπωσιακό σκεύος στο ιερό της Εύκλειας στην αγορά των Αιγών


Τα νέα ευρήματα ανανεώνουν ερωτήματα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και προσθέτουν στην χρυσή κληρονομιά των Μακεδόνων

Νέα στοιχεία για την αγορά της παλιάς πρωτεύουσας του μακεδόνικου βασιλείου θέτουν τα συγκλονιστικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στην αγορά της αρχαίας πόλης των Αιγών.

Χρυσό στεφάνι με φύλλα βελανιδιάς - εφάμιλλο σχεδόν σε ποιότητα και διαστάσεις με εκείνα του βασιλιά των Μακεδόνων Φιλίππου του Β'και του «πρίγκιπα» που βρέθηκαν το 1977 στους ασύλητους βασιλικούς τάφους της Μεγάλης Τούμπας-εντοπίστηκαν μέσα σε εντυπωσιακό για τις διαστάσεις του αγγείο (κυλινδρικό σκεύος ) βρέθηκε στο χώρο της αγοράς των Αιγών - στο ιερό της Εύκλειας.

«Το εύρημα είναι πολύτιμο, καθώς το στεφάνι είναι σχεδόν εφάμιλλο σε ποιότητα και διαστάσεις με εκείνα από τους ασύλητους βασιλικούς τάφους της Μεγάλης Τούμπας, και το χρυσό αγγείο που δέχτηκε τα οστά (στο σχήμα μιας μεγάλης κυλινδρικής πυξίδας με κάλυμμα), μοναδικό όσο γνωρίζουμε» δήλωσε στο ΑΠΕ η επικεφαλής - διευθύντρια της πανεπιστημιακής ανασκαφής στη Βεργίνα κ. Χρυσούλα Σαατσόγλου -Παλιαδέλη.

Το εύρημα εντοπίστηκε πριν από τρεις μέρες - την τελευταία μέρα της φετινής καλοκαιρινής ανασκαφής του πανεπιστημίου ανάμεσα σε αρχαία μπαζώματα - στα βαθύτερα στρώματα της ανασκαφής. Αρχικά οι ανασκαφείς εντόπισαν ένα μεγάλο χάλκινο αγγείο, εντελώς πράσινο απ' την οξείδωση. «Νάρκη» φώναξε ο νεαρός εργάτης.

Το εντυπωσιακό για τις διαστάσεις του κυλινδρικό σκεύος περιείχε ένα λίγο μικρότερο, απείραχτο από το χρόνο, λόγω του πολύτιμου υλικού του.Στο εσωτερικό του μέσα σε νερό, η ομάδα του Α.Π.Θ. διέκρινε ένα χρυσό στεφάνι βαλανιδιάς, πάνω σε ανθρώπινα οστά, ανάμεσα σε ρίζες.

Η επέμβαση του ΑΠ.Θ. ήταν άμεση: ειδικευμένος συντηρητής ανέλαβε τις πρώτες βοήθειες και επέβλεψε τη μεταφορά του συνόλου σε ασφαλές περιβάλλον, με κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και σκότους.Σύμφωνα με την κ. Παλιαδέλη «θα πάρει καιρό μέχρι το πολύτιμο στεφάνι και τα δύο εντυπωσιακά μετάλλινα αγγεία επανακτήσουν την αρχική τους μορφή.
Μέχρι τότε το εύρημα θα αποτελέσει αντικείμενο εξειδικευμένων ερευνών και συνεργασίας ανάμεσα σε συντηρητές και χημικούς, ανθρωπολόγους, κ.λ.π. προκειμένου να απαντηθούν ειδικά ερωτήματα σχετικά με τα υλικά και τη σύσταση των μεταλλίνων σκευών, τα οστά και την ηλικία του νεκρού κ.α. Η πανεπιστημιακή ανασκαφή γίνεται μεεπιχορήγηση από τον τακτικό προϋπολογισμό του Α.Π.Θ. Εντυπωσιασμένος αλλά και περήφανος για την πανεπιστημιακή ανασκαφή δήλωσε και ο πρύτανης του ΑΠΘ κ. Αναστάσιος Μάνθος

26 Αυγούστου 2008

Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον

Ήσαν δε τίν ές Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή ούτοι ουν προσήλθον Φιλίππω από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και πρώτουν αυτόν λέγοντες, Κύριε θέλομεν τον Ιησούν ιδείν. Έρχεται Φίλιππος και λέγει τω Ανδρέα, και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος λέγουσι τω Ιησού. Ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: ΕΛΗΛΥΘΕΝ Η ΩΡΑ ΙΝΑ ΔΟΞΑΣΘΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΕΛΛΑΣ ΓΑΡ ΜΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΙ, ΦΥΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΤΗΜΑ ΘΕΙΟΝ ΗΚΡΙΒΩΜΕΝΟΝ. ΛΟΓΙΣΜΟΝ ΑΠΟΤΙΚΤΟΥΣΑ ΟΙΚΕΙΟΥΜΕΝΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ.
Καινή Διαθήκη , Ιωάννη ΙΒ' 20-23

"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον. Λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην."

Εδάφιο από κρυμμένο χειρόγραφο που ανακάλυψε στα αρχεία του Βατικανό ο Ευσέβιος ο Πάμφιλος επίσκοπος Καισαρείας (265-340).

Πρόκειται για τη συνέχεια της φράσης "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου" ειπωμένη από τον Ιησού Χριστό, όπως αναφέρεται στο ευαγγέλιο του Ιωάννη. Το υπόλοιπο του εδαφίου είχε αφαιρεθεί από το κείμενο του ευαγγελίου.

Η τέχνη των Κεριών




Η πιο απλή και πλέον διαδεδομένη τέχνη είναι αυτή των κεριών. Όσοι πιστεύουν ότι δεν έχουν εξασκήσει αυτήν την Τέχνη ποτέ στην ζωή τους, σφάλουν, μιας και όλοι μας την εξασκούμε από τον πρώτο χρόνο της ζωής μας και κάθε χρόνο τουλάχιστον μια φορά, απλούστατα με το να σβήνουμε τα κεράκια της τούρτας των γενεθλίων μας! Είναι ένα έθιμο που βασίζεται στις 3 βασικές αρχές δημιουργίας γητείας: αυτοσυγκέντρωση � οραματισμός � θέληση. Με πιο απλά λόγια, αυτοσυγκεντρωνόμαστε στην θέλησή μας (την ευχή), την οραματιζόμαστε να πραγματοποιείται και τέλος, σβήνοντας τα κεριά, παραμένουμε με την ελπίδα ότι θα πραγματοποιηθεί.

Η χρήση των κεριών ως απόκρυφη τέχνη δεν διαφέρει πολύ από τα κεράκια των γενεθλίων και παραμένει τόσο απλοϊκή, εκτός εάν ο εξασκών θελήσει να την κάνει πιο πολύπλοκη.



Πώς να φτιάξετε δικά σας κεριά

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν να φτιάχνουν μόνοι τους τα κεριά τους. Είναι σίγουρα προτιμότερο από τα έτοιμα, αγοραστά κεριά, και, σίγουρα γι' αυτούς που έχουν κάποιες καλλιτεχνικές ανησυχίες, είναι μια πολύ ευχάριστη και δημιουργική ασχολία.

Τα υλικά που απαιτούνται για να φτιαχτεί ένα κερί, μπορούν πολύ εύκολα να βρεθούν σε ειδικευμένα μαγαζιά με κεριά, μαγαζιά με είδη χειροτεχνίας, και όσοι θελήσουν να δημιουργήσουν αρωματικά κεριά, μπορούν να προμηθευτούν τα απαραίτητα βότανα και αιθέρια έλαια από μαγαζιά με είδη υγιεινής διατροφής, ακόμα και καταστήματα με φυτικά καλλυντικά.

Βέβαια, πολύ απλά, μπορούμε να συγκεντρώσουμε τα βότανα με μια βόλτα στο δάσος.


Πρώτος Τρόπος Παρασκευής Κεριών

:Υλικά:- Παραφίνη ή Μελισσοκέρι-

Φυτίλι 2 φορές πιο μακρύ από το επιθυμητό μήκος του κεριού-

Χρωστική κεριών- (Αυτά τα υλικά μπορούν να βρεθούν στα ειδικά μαγαζιά για κεριά)- Λαδόκολλα-

Μια ξύλινη κουτάλα-

Δύο κατσαρολάκια, το ένα πιο μικρό από το άλλο-

Προαιρετικά: αποξηραμένα βότανα ή λίγες σταγόνες (περίπου 10 σταγόνες) αιθέρια έλαια της επιλογής σου.Τοποθέτησε την μια κατσαρόλα μέσα στην άλλη πάνω στο μάτι της κουζίνας. Γέμισε την μεγάλη κατσαρόλα με τόσο νερό όσο να φτάνει περίπου στα μισά της μικρής. Μέσα στην μικρή τοποθέτησε την Παραφίνη ή το Μελισσοκέρι.

Aναψε το μάτι σε μέση φωτιά και μόλις το νερό πάρει βράση και το κερί αρχίσει να λιώνει, άρχισε να ανακατεύεις με την ξύλινη κουτάλα. Εάν χρησιμοποιήσεις Παραφίνη, πρόσεξε η θερμοκρασία στο μάτι να είναι χαμηλή, διότι σε δυνατή θερμοκρασία μπορεί να πάρει φωτιά!

Όταν το κερί έχει λιώσει καλά, πρόσθεσε την χρωστική και συνέχισε να ανακατεύεις καλά. Τα κεριά όταν κρυώνουν, γίνονται λίγο πιο ανοιχτόχρωμα απ' ότι φαίνονται να είναι όσο είναι ακόμα ζεστά, οπότε καλό θα ήταν η απόχρωσή του εν όσο είναι υγρό και ζεστό, να είναι λίγο πιο σκούρα από την επιθυμητή.

Όταν το χρώμα ανακατευτεί καλά, πρόσθεσε τα αποξηραμένα βότανα τα οποία θα έχεις προηγουμένως χτυπήσει καλά σε γουδοχέρι ώστε να έχουν γίνει σαν σκόνη. Ανακάτεψε καλά το μίγμα και πρόσθεσε τις σταγόνες από το αιθέριο έλαιο.Τώρα το μίγμα είναι έτοιμο. Πάρε το φυτίλι και δίπλωσέ το στα δύο. Κράτησέ το άκρη-άκρη από την γωνία της δίπλωσης. Βύθισέ το στο μίγμα και τράβα το πάλι πάνω. Περίμενε μέχρι να κρυώσει καλά, και βύθισέ το πάλι. Αυτό θα πρέπει να γίνει πολλές φορές, μέχρις ότου το κερί να λάβει το επιθυμητό πάχος. Είναι μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία, που μπορούμε όμως να επιταχύνουμε έχοντας δίπλα μας ένα δοχείο με παγωμένο νερό. Μετά από κάθε φορά που βυθίζεις το φυτίλι στο υγρό κερί, βύθισέ το στο παγωμένο νερό και κράτα το εκεί για λίγα δευτερόλεπτα ώστε να παγώσει το κερί.

Όταν το κερί έχει πλέον το επιθυμητό πάχος, άπλωσε την λαδόκολλα και κύλισέ το με τα χέρια σου πάνω ώστε να λειανθούν οι τυχόν ανωμαλίες στην επιφάνειά του. Βύθισέ το άλλη μια φορά στο υγρό κερί και κόψε λίγο με ένα μαχαίρι το κάτω μέρος του ώστε να είναι ίσιο. Κρέμασέ το κάπου από το φυτίλι του μέχρι να στεγνώσει καλά, και το κερί είναι έτοιμο. Εάν δεν θέλεις να περάσεις όλη αυτή τη χρονοβόρα διαδικασία με το φυτίλι, μπορείς να χύσεις το μίγμα σε ένα ποτήρι του νερού ή μια κούπα του καφέ και να στηρίξεις το φυτίλι με 3 οδοντογλυφίδες στο χείλος του. Όταν το κερί στεγνώσει καλά, με ένα λεπτό μαχαιράκι που θα έχεις ελαφρά λαδώσει, χώρισε το κερί από τα τοιχώματα του ποτηριού/κούπας. Κάντο προσεχτικά ώστε να χαραχτεί το κερί όσο το δυνατό λιγότερο. Είναι πιθανό να μην βγαίνει εύκολα το κερί από το ποτήρι/κούπα, οπότε θα πρέπει να σπάσεις το ποτήρι/κούπα. Να έχεις κρατήσει λίγο από το μίγμα του κεριού το οποίο να ζεστάνεις και να βυθίσεις μια μόνο φορά το κερί ώστε να εξαφανιστούν οι χαρακιές από το μαχαίρι.


Δεύτερος Τρόπος Παρασκευής Κεριών:

Υλικά:- Παραφίνη ή Μελισσοκέρι-

Φυτίλι 2 φορές πιο μακρύ από το επιθυμητό μήκος του κεριού-

Χρωστική κεριών-

Μια ξύλινη κουτάλα-

Δύο κατσαρολάκια, το ένα πιο μικρό από το άλλο-

Αρκετή θαλασσινή άμμο, πολύ ψιλή-

Ένα αρκετά μεγάλο δοχείο ή μια λεκάνη για την άμμο- Προαιρετικά: αποξηραμένα βότανα ή λίγες σταγόνες (περίπου 10 σταγόνες) αιθέρια έλαια της επιλογής σου.Βάλε την άμμο στην λεκάνη και πρόσθεσε λίγο νερό, τόσο ώστε η άμμο απλά να υγρανθεί και να μπορεί να «στέκεται» χωρίς να κυλά.

Αν θέλεις, μπορείς να ρίξεις και ελάχιστο λάδι (1-2 κουταλιές της σούπας) και να το ανακατέψεις καλά, ώστε να ξεκολλάει μετά το κερί από την άμμο πιο εύκολα. Φτιάξε μια τρύπα στην μέση της άμμου, σε μέγεθος και σχήμα που επιθυμείς για το κερί.Προετοίμασε το μίγμα του κεριού όπως αναφέρεται παραπάνω, και χύσ' το προσεκτικά μέσα στην τρύπα της άμμου. Κράτησε λίγο στο κατσαρολάκι για μετά. Aφησε το κερί στην άμμο να κρυώσει καλά. Με ένα ξύλινο καλαμάκι ή ένα μολύβι κάνε μια τρύπα στην μέση του κεριού και βάλε μέσα το φυτίλι. Λιώσε το μίγμα που κράτησες και προσεχτικά ρίξ' το στην τρύπα με το φυτίλι, κρατώντας το φυτίλι σταθερό. Aφησέ το να κρυώσει πάλι καλά.

Όταν σιγουρευτείς ότι το κερί είναι απόλυτα στεγνό, βάλε τα χέρια σου μέσα στην άμμο και κάτω από το κερί, και τράβηξέ το έξω. Τίναξε την άμμο που έχει πάνω του και είναι έτοιμο.


Σημειώσεις:

1- Η χρωστική κεριών είναι σχετικά δυσεύρετη αλλά και πανάκριβη. Μια πολύ απλή και φτηνή λύση που θα την αντικαταστήσει, είναι τα χρωματιστά κραγιόνια (αυτά που ζωγραφίζουν τα παιδάκια). Σπάμε τα κραγιόνια σε μικρά κομμάτια και τα προσθέτουμε στο υγρό κερί. Ανακατεύουμε πολύ καλά, και τα κραγιόνια λιώνουν, αφήνοντας το χρώμα τους στο μίγμα.

2- Εκτός από Παραφίνη ή Μελισσοκέρι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κερί σε σκόνη που βρίσκεται εύκολα σε σακουλάκια, ακόμα και στα σούπερ-μάρκετ.



ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ : ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΕΤΕ ΚΕΡΙΑ ΘΑ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΤΗ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ στην οποία αν δεν προσέξετε μπορει να βρεθειτε με ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ

18 Αυγούστου 2008

Παύλος Κυράγγελος της Ευρυδίκης Νικ. Ξηροτύρη : στην μνήμη του Παύλου

• Τον Παύλο Κυράγγελο, Τον γνώρισα τυχαία, λόγω συνεργασίας μας στην «Ορθόδοξη Κατάθεση», όπου, εδώ και πολλά χρόνια, έφερνε την μελέτη του για τα «153 ψάρια». Συγκεκριμένα, γιατί τα ψάρια στο θαύμα του Χριστού ήταν ο συγκεκριμένος αριθμός, δηλαδή 153. Ούτε 152, ούτε 154, αλλά 153.
Και να τα γραπτά... Σελίδες επί σελίδων... Αναλύσεις επί αναλύσεων... Ευρήματα επί ευρημάτων... Κόποι επί κόπων...
Αλλά, ο Παύλος Κυράγγελος, πάντα με το χαμόγελο, πάντα με την καλή κουβέντα, για όλους...
Ακόμη κι όταν άκουγε να λέμε τους ιχθείς του «ψάρια». Μας διόρθωνε με επιτακτικό ύφος, αλλά πάντα με καλωσύνη...
Πάντα με τα πειράγματα, ακόμη και μ' αυτούς που δεν ήξερε, που δεντους μιλούσε... Που φοβόταν μη μου πάρουν τα «δωράκια» που μου έφερνε...
Τα «δωράκια...». Πετρούλες και πετρώματα απ' όλες τις παραλίες της Ελλάδος...
Από τον Πειραιά, μέχρι τα νησιά του Αιγαίου, του Ιονίου. Όπου υπάρχει θάλασσα...
Υπάρχει πιθανότητα να τον είχατε «πετύχει» κι εσείς... Μία φιγούρα... αλλόκοτη,μοναχική μέσα στην κοινωνικότητα της, απόκοσμη. Λες κι ήταν ξωτικό...

Μεγάλη η αγάπη του για τα εκκλησιαστικά θέματα, για τον Κώδικα Ντα Βίντσι και για όλα τα απόκρυφα ή εντελώς κρυφά - όπως ο ίδιος έλεγε - θέματα.
Το ίδιο μεγάλη η αγάπη του για την φύση, για όλα τα πλασματάκια του Θεού, από μυρμήγκια μέχρι λογής - λογής πουλί και τετράποδο.

• Ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα χρειαζόταν να γράψω «αποχαιρετιστήριο» κείμενο για τον Παύλο Κυράγγελο. Έλειπα με άδεια, όταν με πήραν τηλέφωνο για να μου πουν αν ξέρω ότι «πέθανε ο Παύλος».

Στενοχωρήθηκα, όπως στενοχωρήθηκαν όλοι όσοι τον ήξεραν, αλλά και αυτοί που απλώς τον γνώριζαν σαν φιγούρα. Υπήρξε σύγχυση. Ακόμη και τώρα, κανείς δεν έχει μάθει τίποτα... Όπως αθόρυβα ήρθε, αθόρυβα κι έφυγε... Αυτή είναι κι η λέξη με την οποία θα τον περιέγραφα: Αθόρυβος...Ό,τι αγάπησε ο Παύλος περισσότερο, βρίσκεται στο ποίημα που η στήλη και η γράφουσα αυτήν, αλλά και όλοι οι συνεργάτες του, γνωστοί ή άγνωστοι, του «χαρίζουν». Ένα ποίημα για σένα, του Γιώργου Σαραντάρη, με τον τίτλο «'Αλλοτε η θάλασσα».
«Άλλοτε η θάλασσα μας είχε σηκώσει στα φτερά της
Μαζί της κατεβαίναμε στον ύπνο
Μαζί της ψαρεύαμε τα πουλιά στον αγέρα
Τiς ήμερες κολυμπούσαμε μέσα στις φωνές και τα χρώματα
Τα βράδια ξαπλώναμε κάτω απ' τα δέντρα και τα σύννεφα
Τις νύχτες ξυπνούσαμε για να τραγουδήσουμε
Ήταν τότε ο καιρός τρικυμία χαλασμός κόσμου
Και μονάχα ύστερα ησυχία
Αλλά εμείς πηγαίναμε χωρίς να μας εμποδίζει κανείς
Να σκορπάμε και να παίρνουμε χαρά
Από τους βράχους ως τα βουνά μας οδηγούσε ο Γαλαξίας
Κι όταν έλειπε η θάλασσα ήταν κοντά ο Θεός».

• Κύριε Παύλο, (αν και δεν ισχύει το «κύριος», όταν κάποιος αποδημεί εις Κύριον, αλλά ήταν Κύριος με το Κ όντως κεφαλαίο), καλό ταξίδι... Ελπίζω ο δρόμος σου να είναι στρωμένος με πρωτογνωρα πετρώματα που σιγουρα θα σ΄ενθουσίασαν...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...