Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels: διάφορα
29 Δεκεμβρίου: Μόλις ενημερώθηκα από τον φίλο Πάρη Τσαντέ πως άλλος ένας ερευνητής και συγγραφέας του παράξενου, έχασε σήμερα το μεσημέρι την ζωή του.
Πρόκειται για τον Δημήτρη Κούγκουλο, συγγραφέα ορισμένων μικρών αλλά αξιόλογων έργων όπως το Και τι εστί λαβύρινθος ή το Και τι εστί ψυχή (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Έσοπτρον), αλλά έγινε περισσότερο γνωστός μέσα από το δίτομο έργο του Παντελή Γιαννουλάκη Κούφια Γη, όπου οι διεξοδικές του έρευνες για τα μυστήρια της Ελλάδας (και όχι μόνο) πλούτισαν σημαντικά τα βιβλία του τελευταίου.
Δυστυχώς δεν είχα την χαρά να συναντήσω από κοντά αυτό τον πραγματικά διαφορετικό άνθρωπο, γνώριζα όμως πως εδώ και καιρό είχε σοβαρά προβλήματα υγείας, που από ότι φαίνεται νίκησαν στην τελευταία μάχη.
Ο Δημήτρης ήταν ένας από τους «παλαιούς» που μέσα από την αφάνεια της δημοσιότητας προσπάθησε να βρει λύσεις στα μεγάλα μυστήρια του σύμπαντος.
Εύχομαι να συνεχίσει απτόητος το ταξίδι των αναζητήσεων του όπου και αν είναι τώρα...
(Σημ. η κηδεία θα πραγματοποιηθεί αύριο, στο νεκροταφείο Ζωγράφου, στις 2 το μεσημέρι)
Μας αφήνουν όλοι ένας ένας πρώτα ο Παύλος Κυράγγελος πριν έναμιση χρονομ πριν απο καμιά δεκαριά μέρες ο Λάσκος και τώρα η ειδηση του θανάτου του ερευνητή Δημήτρη Κούγκουλου. Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές όλων τους.
3 σχόλια:
Τον είχα γνωρίσει πρίν απο περίπου 15 χρόνια σε ένα καφενείο της Βοιωτίας αν θυμάμαι καλά..
είμασταν παρέα με τον Γιαννόπουλο και μας σύστησε με τον Κούγκουλο..
είχε πεί πολλά ωραία τότε και πάντα άλλωστε απολάμβανα συζητήσεις με "παράξενους" συνταξιδιώτες..
ας έχει καλό γυρισμό στην Πηγή..
καλησπέρα :)
Καλημέρα Ευρύνοε
Καλη χρονια κι οτι επιθυμείς.
Στο ραντεβού μας με τον Κούγκουλο ή εγώ άργησα κανα τέταρτο ή εκεινός δεν εμφανίστηκε τελικά. Τον γνωρισα μέσα απο τα βιβλία του ή καλύτερα τα σημειωματάρια του για την Λέσχη των φίλων της Κοίλης Γής και απο κάποια κείμενα του σε περιοδικά αναζήτησης.
Ελπίζω να'ναι καλά εκει που πήγε.
Στον φιλο μου και αδερφο Δημητρη Κουγκουλου.Σε μια φιλια πανω απο
εικοσι χρονια!!!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΓΚΟΥΛΟΣ
Ως εδώ έφθασε η ζωή σου
ως εδώ κι ο θάνατός σου
μα αν πλησιάσεις τ' ανώφλι τ' ουρανού
με κλαδί βασιλικού
και μ' ένα ματσάκι δυόσμου
οι σκιές που θε να'ρθουν
στο συναπάντημά σου
τραγούδια θα σου πουν της μνήμης
τραγούδια της φωτιάς.
Kι αν σφάξεις το κόκκορα του χρόνου
μπορείς ακόμα να θυμηθείς
τι είχες και τι έχασες
τι δε θα επιστρέψει
και θα ξεχάσεις
αυτά που τώρα δε ξεχνάς
που δε θα λησμονούσες
όλες τις πόρτες τις κλειστές
κι άλλες που δεν ανοίξαν
κι αφού ανηφορίσεις
τα σκαλοπάτια του κενού
και δε καθίσεις πάλι
στου ήλιου το κατώφλι
αφού αγγίξεις για τελευταία φορά
το τείχος της ζωής και του θανάτου
θε να περάσεις της σκιάς το φως
στο φως τ' αληθινό
Και τότε θάρθει γλυκά το όλο
να πιεις από το χέρι του τ' αθάνατο νερό
να πιεις το φως του απείρου.
Σταύρος Μίχας
Δημοσίευση σχολίου