Το θέμα με τα ιερά των διασωθέντων από τον κατακλυσμό του Δευκαλιωνος δεν σταματά εδώ. Ξαναγύριζουμε στα σημεία /όροι όπου εμφανίστηκαν οι λάρνακκες/Κιβωτοί για να αναφερθούμε και σε κείμενα που δεν ειχα προλάβει να ανεβάσω την προηγούμενη φορά και τα χρωστάω για την πληρέστερη ενημέρωση και την ολοκληρωση του θέματος του Κατακλυσμού καθώς απτετε του θέματος των Ιερών και των Κιβωτών και των θεών.
Part+volume 3,1, page 209, line 22
….καὶ τὸ <Παρνασσός> δύο<σσ> ἔχον. ἔστι δὲ ὄρος Δελφῶν. ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον Λαρνασσός διὰ τὸ τὴν Δευκαλίωνος λάρνακα αὐτόθι προσενεχθῆναι. ἔνιοι δέ φασιν
ἀπὸ Παρνασσοῦ Παρνασσὸν τοὔνομα λαβεῖν, ὃν καὶ μαντεύσασθαι Πυθοῖ
πρῶτον, ὡς Ἀλεξανδρίδης φησὶν ἐν πρώτῳ περὶ τοῦ ἐν Δελφοῖς χρη-
στηρίου.
Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 1, section 48, line 1
Δευκαλίων δὲ ἐν τῇ λάρνακι διὰ
τῆς θαλάσσης φερόμενος <ἐφ'> ἡμέρας ἐννέα καὶ νύκτας
<τὰς> ἴσας τῷ Παρνασῷ προσίσχει, κἀκεῖ τῶν ὄμβρων
παῦλαν λαβόντων ἐκβὰς θύει Διὶ φυξίῳ.
Chapter 1, section 48, line 1
Δευκαλίων δὲ ἐν τῇ λάρνακι διὰ
τῆς θαλάσσης φερόμενος <ἐφ'> ἡμέρας ἐννέα καὶ νύκτας
<τὰς> ἴσας τῷ Παρνασῷ προσίσχει, κἀκεῖ τῶν ὄμβρων
παῦλαν λαβόντων ἐκβὰς θύει Διὶ φυξίῳ.
“FGrH #4, #323a, #601a, #608a, #645a, #687a”.
Volume-Jacobyʹ-F 1a,4,F, fragment 117, line 4
φέροις δὲ Πρωτογενείας ἄστει
γλῶσσαν, ἵνα ... Πύρρα Δευκαλίων τε Παρνασσοῦ καταβάντε δόμον ἔθεντο
πρῶτον] Πρωτογενείας καὶ Λοκροῦ κατ' ἐπίκλησιν Ὀποῦς. ἡ δὲ Πύρρα
καὶ Δευκαλίων ἐκ τοῦ Παρνασσοῦ ἐλθόντες ἐν τῆι λάρνακι πρῶτον ὤικησαν
ἐν τῆι Ὀποῦντι πλησίον Παρνασσοῦ. ἔνιοι οὐκ ἐν Ὀποῦντί φασι Πύρραν
οἰκῆσαι. ὁ γὰρ Ἀπολλόδωρος (II) οὕτως γράφει· ‘οἰκῆσαι δὲ ἐν Κύνωι
τὸν Δευκαλίωνα λέγεται, καὶ τὴν Πύρραν ἐκεῖ τετάφθαι φασίν.’ ἱστορεῖ
δὲ ταῦτα καὶ Ἑλλάνικος. δυσχεραίνοι δὲ ἄν τις, πῶς τινές φασι Πύρρας
καὶ Δευκαλίωνος εἶναι Πρωτογένειαν, τοῦ Πινδάρου ἐξ Ὀποῦντός τινος
Ἠλείου λέγοντος αὐτὴν γεγενῆσθαι. ὁ δὲ Ἑλλάνικος καὶ τὴν λάρνακα
οὐ τῶι Παρνασσῶι φησι προσενεχθῆναι, ἀλλὰ περὶ τὴν Ὄθρυν τῆς
Θεσσαλίας.
Η λάρνακκα του Δευκαλίωνα που σταματά στην Λαρνασσό, ή Παρνασσό και στους Δελφούς και ειδαμε τα σχετικά κείμενα όπου η Πυθων/ Δράκαινα/ Δελφύνα/Δερκετώ κατέχει το Μαντείο η Μεγάλη-Μητ(ε)ρα Θεά αν κατά μία εκδοχή το μαντείο πριν το λάβει ο Απόλλων ανήκει στον Ποσειδάωνα/Ποσειδών.
Όμοια το μυαλό μας δεν μπορεί να μην πάει και στην Λάρνακα της Κύπρο, τη διάδοχο πόλη του αρχαίου Κυτίου, και την ιστορία με την Αφροδίτη και την γέννησή της εκ της Θαλάσσης κλπ
Ενώ στο τρίτο κείμενο ο Ελλάνιος υποστηρίζει ότι δεν έχει σταματήσει η Λάρνακκα του Δευκαλίωνα στην Λαρνασσό/Παρνασσό αλλά στο όρος Οθρυς της Θεσσαλίας .
Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 1, section 48, line 1
Δευκαλίων δὲ ἐν τῇ λάρνακι διὰ
τῆς θαλάσσης φερόμενος <ἐφ'> ἡμέρας ἐννέα καὶ νύκτας
<τὰς> ἴσας τῷ Παρνασῷ προσίσχει, κἀκεῖ τῶν ὄμβρων
παῦλαν λαβόντων ἐκβὰς θύει Διὶ φυξίῳ.
Chapter 1, section 48, line 1
Δευκαλίων δὲ ἐν τῇ λάρνακι διὰ
τῆς θαλάσσης φερόμενος <ἐφ'> ἡμέρας ἐννέα καὶ νύκτας
<τὰς> ἴσας τῷ Παρνασῷ προσίσχει, κἀκεῖ τῶν ὄμβρων
παῦλαν λαβόντων ἐκβὰς θύει Διὶ φυξίῳ.
Lucianus Soph., De saltatione
Section 39, line 2
Section 39, line 2
Δευκαλίωνα ἐπὶ τούτοις, καὶ τὴν μεγάλην ἐπ'
ἐκείνου τοῦ βίου ναυαγίαν, καὶ λάρνακα μίαν
λείψανον τοῦ ἀνθρωπίνου γένους φυλάττουσαν, καὶ
ἐκ λίθων ἀνθρώπους πάλιν.
Theophilus Apol., Ad Autolycum (1725: 001)
“Theophilus of Antioch. Ad Autolycum”, Ed. Grant, R.M.
Oxford: Clarendon Press, 1970.
Book 3, section 18, line 5
ἕτεροι δὲ λέγουσι γεγονέναι Δευκαλίωνα καὶ Πύρραν, καὶ τούτους ἐν
λάρνακι διασεσῶσθαι καὶ τὸν Δευκαλίωνα μετὰ τὸ ἐλθεῖν ἐκ τῆς
λάρνακος λίθους εἰς τὰ ὀπίσω πεπομφέναι καὶ ἀνθρώπους ἐκ τῶν
λίθων γεγενῆσθαι· ὅθεν φασὶν λαοὺς προσαγορεύεσθαι τὸ πλῆθος
ἀνθρώπων.
“Theophilus of Antioch. Ad Autolycum”, Ed. Grant, R.M.
Oxford: Clarendon Press, 1970.
Book 3, section 18, line 5
ἕτεροι δὲ λέγουσι γεγονέναι Δευκαλίωνα καὶ Πύρραν, καὶ τούτους ἐν
λάρνακι διασεσῶσθαι καὶ τὸν Δευκαλίωνα μετὰ τὸ ἐλθεῖν ἐκ τῆς
λάρνακος λίθους εἰς τὰ ὀπίσω πεπομφέναι καὶ ἀνθρώπους ἐκ τῶν
λίθων γεγενῆσθαι· ὅθεν φασὶν λαοὺς προσαγορεύεσθαι τὸ πλῆθος
ἀνθρώπων.
Στο Άργος και την διάσωση των κατοίκων από τον Ίναχο με την δημιουργία του Ίναχος Ποταμού Ο Ίναχος είχε γυναίκα τη Μελία, (κόρη επίσης του Ωκεανού), κατ΄ άλλους την Αργεία, που του χάρισε έξι παιδιά: τον Φορωνέα, τον Αιγιαλέα , τον Πανόπτη, τον Άργο, τον Πελασγό, την Ιώ, ή κατά μία εκδοχή και τη Μυκήνη
Diodorus Siculus Hist., Bibliotheca historica (lib. 1-20)
Book 19, chapter 53, section 4, line 1
μετὰ γὰρ τὸν ἐπὶ Δευκαλίωνος
κατακλυσμὸν Κάδμου κτίσαντος τὴν ἀπ' αὐτοῦ προς-
αγορευθεῖσαν Καδμείαν συνῆλθεν ἐπ' αὐτὴν λαὸς ὃν
τινὲς μὲν Σπαρτὸν προσηγόρευσαν διὰ τὸ πανταχόθεν
συναχθῆναι, τινὲς δὲ Θηβαγενῆ διὰ τὸ τὴν ἀρχὴν ἐκ
τῆς προειρημένης πόλεως ὄντα διὰ τὸν κατακλυσμὸν
ἐκπεσεῖν καὶ διασπαρῆναι.
Book 19, chapter 53, section 4, line 1
μετὰ γὰρ τὸν ἐπὶ Δευκαλίωνος
κατακλυσμὸν Κάδμου κτίσαντος τὴν ἀπ' αὐτοῦ προς-
αγορευθεῖσαν Καδμείαν συνῆλθεν ἐπ' αὐτὴν λαὸς ὃν
τινὲς μὲν Σπαρτὸν προσηγόρευσαν διὰ τὸ πανταχόθεν
συναχθῆναι, τινὲς δὲ Θηβαγενῆ διὰ τὸ τὴν ἀρχὴν ἐκ
τῆς προειρημένης πόλεως ὄντα διὰ τὸν κατακλυσμὸν
ἐκπεσεῖν καὶ διασπαρῆναι.
Η δημιουργία του Κάδμου μετά τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα και των Σπαρτών…
Flavius Arrianus Hist., Phil., Bithynicorum fragmenta
Fragment 32, line 17
Eustath. ad Iliad. XX 214, p. 1204, 51.
Fragment 32, line 17
Eustath. ad Iliad. XX 214, p. 1204, 51.
Περὶ δὲ Δαρδάνου φασὶν οἱ παλαιοὶ ὅτι ἐν τῷ κατακλυσμῷ τῷ κατὰ
τὸν Δευκαλίωνα ἐκ τῆς Σαμοθρᾴκης ἀσκὸν ἢ σχεδίαν
μετὰ δερμάτων σκευάσας, καθὰ καὶ τῷ Λυκόφρονι (73)
δοκεῖ, καὶ ὑποδὺς καὶ τοῖς ὕδασιν ἑαυτὸν ἐπιδοὺς προς-
οκείλας τε τῇ Τροίᾳ, μετὰ τὸ ἀναξηρανθῆναι τὸ ὕδωρ
τὴν Δαρδανίαν ἔκτισεν ὑψηλοτέραν κειμένην τῆς ὕστε-
ρον Ἰλίου φόβῳ τῆς ἐξ ὑετῶν κατακλύσεως, ἧς αὐτὸς
ἐπειράθη.
τὸν Δευκαλίωνα ἐκ τῆς Σαμοθρᾴκης ἀσκὸν ἢ σχεδίαν
μετὰ δερμάτων σκευάσας, καθὰ καὶ τῷ Λυκόφρονι (73)
δοκεῖ, καὶ ὑποδὺς καὶ τοῖς ὕδασιν ἑαυτὸν ἐπιδοὺς προς-
οκείλας τε τῇ Τροίᾳ, μετὰ τὸ ἀναξηρανθῆναι τὸ ὕδωρ
τὴν Δαρδανίαν ἔκτισεν ὑψηλοτέραν κειμένην τῆς ὕστε-
ρον Ἰλίου φόβῳ τῆς ἐξ ὑετῶν κατακλύσεως, ἧς αὐτὸς
ἐπειράθη.
Για τα όσα συνέβησαν κατά τον κατακλυσμόν του Δαρδάνου ισχυρίζονται οι παλαιοί ότι και κατά τον Δευκαλίωνα εκ της Σαμοθράκης ασκόν ή σχεδίαν μαζι με δέρματα κατασκεύασε, σύμφωνα με τον Λυκοφρονα και και βρήκε καταφύγιο κάτω από τα ύδατα και παρεδωσε τον εαυτό του και προσάραξε στην Τροία. Μετα την αποξήρανση του ύδατος την Δαρδανία έκτισε υψηλότερη,- την τοίχισε δηλαδή - καθώς βρισκόταν κοντά στο Ιλιον και λογω του φοβου εκ της κατακλύσεων των υδάτων στις οποίες ο ιδιος ειχε δοκιμασθεί
Την Σεμιράμιδα και το ιερό της όπως το είδαμε από τα κείμενα του Λουκιανού του Σαμοσάτα
Οἱ μὲν ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα τὸν Σκύθεα τὸ
ἱρὸν εἵσασθαι λέγουσιν, τοῦτον Δευκαλίωνα ἐπὶ
τοῦ τὸ πολλὸν ὕδωρ ἐγένετο. Δευκαλίωνος δὲ
πέρι λόγον ἐν Ἕλλησιν ἤκουσα, τὸν Ἕλληνες ἐπ'
αὐτῷ λέγουσιν. ὁ δὲ μῦθος ὧδε ἔχει.
Και περνάμε στα κειμενα που παρουσιάζουν τον Νώε και έτερα όρη από την άλλη μεριά του Αιγαίου και στην Αρμενία το όρος Μινυάδα μέγα όρος εν Αρμενία, στο οποίο σώζονται και τα λειψανα των ξύλων που σώθηκαν από τον Κατακλισμό. Το όρος ονομάζετε και ΒΑΡΙΣ παρακάτω βεβαια στα κείμενα θα αντικρίσουμε κι άλλες ερμηνείες του όπως Αραρατ και μέσον Ἀρμενίων καὶ Καρδυαίων ἐν τῷ Λουβὰρ ὄρει κλπ.
Nicolaus Hist., Fragmenta (0577: 003)
“FHG 3”, Ed. Müller, K.
Paris: Didot, 1841–1870.
Fragment 76, line 6
Idem ib. I, 3, 6: Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ
ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν, λέγων
οὕτως· «Ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα ὄρος κατὰ τὴν
Ἀρμενίαν, Βᾶρις λεγόμενον· εἰς ὃ πολλοὺς συμφυγόντας
ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει περισωθῆναι, καί τινα
ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι, καὶ
τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι
“FHG 3”, Ed. Müller, K.
Paris: Didot, 1841–1870.
Fragment 76, line 6
Idem ib. I, 3, 6: Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ἐν τῇ
ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν, λέγων
οὕτως· «Ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα ὄρος κατὰ τὴν
Ἀρμενίαν, Βᾶρις λεγόμενον· εἰς ὃ πολλοὺς συμφυγόντας
ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος ἔχει περισωθῆναι, καί τινα
ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι, καὶ
τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι
Beros(s)us Astrol., Hist., Fragmenta (1222: 003)
“FHG 2”, Ed. Müller, K.
Paris: Didot, 1841–1870.
Fragment 14a, line 12
Οὗτος
τοίνυν ὁ Βηρωσσὸς ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν
ἀναγραφαῖς περί τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ
τῆς ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων, καθάπερ Μωϋσῆς
οὕτως ἱστόρηκε· καὶ περὶ τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος
ὁ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη, προσενεχθείσης
αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν.
“FHG 2”, Ed. Müller, K.
Paris: Didot, 1841–1870.
Fragment 14a, line 12
Οὗτος
τοίνυν ὁ Βηρωσσὸς ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν
ἀναγραφαῖς περί τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ
τῆς ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων, καθάπερ Μωϋσῆς
οὕτως ἱστόρηκε· καὶ περὶ τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος
ὁ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη, προσενεχθείσης
αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν.
Στο παραπάνω κείμενο του Βηρωσσού, έχουμε αρχηγό τον Νώχο και την διάσωση του στις βουνοκορφές των Αρμενικών Ορέων.
Και περνάμε στους πατέρες της Εκκλησίας και την εκδοχή του Νώε. Ο Νώχος μετατρέπετε σε Νώε !!!
Gregorius Nyssenus Theol., In sanctum Ephraim (2017: 068); MPG 46.
Volume 46, page 844, line 11
Νῶε, οὐ τὴν ἐν ξυλίνῃ λάρνακι μικρὰν τοῦ γένους
διάσωσιν, ἀλλὰ τοῦ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν πανταχόθεν
ἀσφαλίσασθαι, ὥστε παρελθεῖν ἀβλαβῶς τὸ τοῦ βίου
κλυδώνιον, καὶ τὰ τῆς ἀρετῆς μὴ ζημιωθῆναι ἀγώ-
γιμα.
Volume 46, page 844, line 11
Νῶε, οὐ τὴν ἐν ξυλίνῃ λάρνακι μικρὰν τοῦ γένους
διάσωσιν, ἀλλὰ τοῦ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν πανταχόθεν
ἀσφαλίσασθαι, ὥστε παρελθεῖν ἀβλαβῶς τὸ τοῦ βίου
κλυδώνιον, καὶ τὰ τῆς ἀρετῆς μὴ ζημιωθῆναι ἀγώ-
γιμα.
Eusebius Scr. Eccl., Theol., Praeparatio evangelica (2018: 001)
“Eusebius Werke, Band 8: Die Praeparatio evangelica”, Ed. Mras, K.
Berlin: Akademie–Verlag, 43.1:1954; 43.2:1956; Die griechischen christlichen Schriftsteller 43.1 & 43.2.
Book 9, chapter 10, section 7, line 3
περὶ δὲ τῆς πατρίου αὐτῶν ἱστορίας θέα ὁπόσοι συνεφώνησαν· Μωσέως
ἐν ταῖς περὶ τοῦ παντὸς ἀρχαιολογίαις κατακλυσμὸν ἱστορήσαντος καὶ ὡς
ὁ παρ' Ἑβραίοις ὀνομαζόμενος Νῶε ἐν λάρνακι ξύλου πεποιημένῃ μετὰ τῶν
οἰκείων διασέσωσται, Βηρωσσὸς ὁ Χαλδαῖος καὶ Ἱερώνυμος ὁ Αἰγύπτιος Νικό-
λαός τε ὁ Δαμασκηνός, ἱστορικοὶ συγγραφεῖς, ὅπως τῶν αὐτῶν ἐμνημόνευ-
σαν, Ἰώσηπος ἐν τῇ πρώτῃ τῆς Ἀρχαιολογίας τοῦτον παρατίθεται τὸν
τρόπον·
“Eusebius Werke, Band 8: Die Praeparatio evangelica”, Ed. Mras, K.
Berlin: Akademie–Verlag, 43.1:1954; 43.2:1956; Die griechischen christlichen Schriftsteller 43.1 & 43.2.
Book 9, chapter 10, section 7, line 3
περὶ δὲ τῆς πατρίου αὐτῶν ἱστορίας θέα ὁπόσοι συνεφώνησαν· Μωσέως
ἐν ταῖς περὶ τοῦ παντὸς ἀρχαιολογίαις κατακλυσμὸν ἱστορήσαντος καὶ ὡς
ὁ παρ' Ἑβραίοις ὀνομαζόμενος Νῶε ἐν λάρνακι ξύλου πεποιημένῃ μετὰ τῶν
οἰκείων διασέσωσται, Βηρωσσὸς ὁ Χαλδαῖος καὶ Ἱερώνυμος ὁ Αἰγύπτιος Νικό-
λαός τε ὁ Δαμασκηνός, ἱστορικοὶ συγγραφεῖς, ὅπως τῶν αὐτῶν ἐμνημόνευ-
σαν, Ἰώσηπος ἐν τῇ πρώτῃ τῆς Ἀρχαιολογίας τοῦτον παρατίθεται τὸν
τρόπον·
Book 9, chapter 11, section 1, line 1
ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΩΣΗΠΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΟΠΟΣΟΙ ΤΩΝ
ΕΞΩΘΕΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΕΜΝΗΣΘΗΣΑΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΜΩΣΕΙ
ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥ
“Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ τῆς λάρνακος μέμνηνται πάντες οἱ τὰς
βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι καὶ Βηρωσσὸς ὁ Χαλδαῖος.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses) (2021: 002)
“Epiphanius, Bände 1–3: Ancoratus und Panarion”, Ed. Holl, K.
Leipzig: Hinrichs, 1:1915; 2:1922; 3:1933; Die griechischen christlichen Schriftsteller 25, 31, 37.
Volume 1, page 173, line 8
καὶ ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοκρισία κατακλυσμὸν ὕδατος ἐπενέγκασα τῇ
οἰκουμένῃ πᾶσαν σάρκα ἀνθρώπων τε καὶ τῶν ἄλλων * ἐξήλειψεν,
ἐφύλαξε δὲ ἐν λάρνακι διὰ προστάγματος τὸν Νῶε, εὐαρεστήσαντα
ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εὑρόντα χάριν, αὐτόν τε τὸν προδεδηλωμένον
Νῶε καὶ τοὺς τρεῖς υἱοὺς αὐτοῦ, Σὴμ Χὰμ Ἰάφεθ, τήν τε ἰδίαν
σύζυγον καὶ τῶν τριῶν υἱῶν τὰς τρεῖς γυναῖκας, ὥστε ἀνθρώπων
ψυχὰς ὀκτὼ ἐν τῇ τότε λάρνακι διασεσῶσθαι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ
κατακλυσμοῦ, καὶ ἀπὸ παντὸς γένους θηρίων τε καὶ ζῴων, κτηνῶν
τε καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπὶ γῆς πρὸς σύστασιν πάλιν τῆς ἐν κόσμῳ
πάντων ὑποστάσεως ἀπὸ τινῶν μὲν δύο δύο ἀπὸ δὲ ἄλλων ἑπτὰ
ἑπτά.
“Epiphanius, Bände 1–3: Ancoratus und Panarion”, Ed. Holl, K.
Leipzig: Hinrichs, 1:1915; 2:1922; 3:1933; Die griechischen christlichen Schriftsteller 25, 31, 37.
Volume 1, page 173, line 8
καὶ ἡ τοῦ θεοῦ δικαιοκρισία κατακλυσμὸν ὕδατος ἐπενέγκασα τῇ
οἰκουμένῃ πᾶσαν σάρκα ἀνθρώπων τε καὶ τῶν ἄλλων * ἐξήλειψεν,
ἐφύλαξε δὲ ἐν λάρνακι διὰ προστάγματος τὸν Νῶε, εὐαρεστήσαντα
ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ εὑρόντα χάριν, αὐτόν τε τὸν προδεδηλωμένον
Νῶε καὶ τοὺς τρεῖς υἱοὺς αὐτοῦ, Σὴμ Χὰμ Ἰάφεθ, τήν τε ἰδίαν
σύζυγον καὶ τῶν τριῶν υἱῶν τὰς τρεῖς γυναῖκας, ὥστε ἀνθρώπων
ψυχὰς ὀκτὼ ἐν τῇ τότε λάρνακι διασεσῶσθαι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ
κατακλυσμοῦ, καὶ ἀπὸ παντὸς γένους θηρίων τε καὶ ζῴων, κτηνῶν
τε καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπὶ γῆς πρὸς σύστασιν πάλιν τῆς ἐν κόσμῳ
πάντων ὑποστάσεως ἀπὸ τινῶν μὲν δύο δύο ἀπὸ δὲ ἄλλων ἑπτὰ
ἑπτά.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 1, page 174, line 2
<*>β.> <Σκυθισμός.>
Μετὰ δὲ τὸν κατακλυσμὸν ἐπιστάσης τῆς λάρνακος τοῦ Νῶε ἐν
τοῖς ὄρεσι τοῦ Ἀραρὰτ ἀνὰ μέσον Ἀρμενίων καὶ Καρδυαίων ἐν τῷ
Λουβὰρ ὄρει καλουμένῳ, ἐκεῖσε πρώτως κατοίκησις γίνεται μετὰ τὸν
κατακλυσμὸν τῶν ἀνθρώπων κἀκεῖ φυτεύει ἀμπελῶνα Νῶε ὁ προ-
φήτης, οἰκιστής τε γίνεται τοῦ τόπου.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 1, page 217, line 7
πόθεν δὲ οὐκ
ἔχομεν δεῖξαι περὶ τῆς ἀκολουθίας, ὡς ἔτι καὶ δεῦρο τὰ λείψανα τῆς
τοῦ Νῶε λάρνακος δείκνυται ἐν τῇ τῶν Καρδυαίων χώρᾳ.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 1, page 276, line 13
αὐτὴν δέ φησιν
ἐπικαθιζάνειν ἐν τῇ λάρνακι καὶ ἐμπιπρᾶν αὐτήν, καὶ πρῶτον καὶ
δεύτερον καὶ τρίτον· ὅθεν δὴ εἰς ἔτη πολλὰ ἐλήλακεν ἡ τῆς αὐτοῦ
τοῦ Νῶε λάρνακος κατασκευὴ διὰ τὸ πολλάκις αὐτὴν ὑπ' αὐτῆς ἐμ-
πεπρῆσθαι.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 2, page 74, line 5
ὀκτὼ γὰρ ψυχῶν
σωθεισῶν ἐν τῇ τότε λάρνακι τοῦ Νῶε ἑπτὰ μὲν εἶναι τοῦ καθαροῦ
γένους φασί, τὸν δὲ ἕνα εἶναι τὸν Χὰμ τῆς ἄλλης δυνάμεως ὑπάρ-
χοντα, ὃν εἰσδῦναι λαθόντα τὴν ἄνω Μητέρα.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)
Volume 2, page 77, line 18
ἐντεῦθεν λοιπὸν τοῦ κατακλυσμοῦ ἄρδην τὸ πᾶν τῆς
στάσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπολέσαντος διαπεφύλακται μόνος Νῶε
εὑρὼν χάριν παρὰ τῷ θεῷ, δίκαιος εὑρεθεὶς ἐν τῇ κατ' ἐκεῖνο καιροῦ
γενεᾷ. λάρνακα δὲ κατὰ τὰ ἤδη πρότερον ἡμῖν εἰρημένα κατεσκεύασεν
ἑαυτῷ ἐκ προστάγματος θεοῦ, ὡς ἔχουσιν αἱ ἀληθιναὶ γραφαί, ἐν ᾗ
διασεσῶσθαι ἡ αὐτὴ φάσκει τῆς ἀληθείας βίβλος αὐτόν τε καὶ τὰς
προειρημένας ἅμα αὐτῷ ἑπτὰ ψυχάς, φημὶ δὲ τήν τε ἰδίαν σύζυγον
καὶ τοὺς τρεῖς υἱοὺς γυναῖκάς τε τούτων ὁμοίως τρεῖς.
Volume 2, page 77, line 18
ἐντεῦθεν λοιπὸν τοῦ κατακλυσμοῦ ἄρδην τὸ πᾶν τῆς
στάσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπολέσαντος διαπεφύλακται μόνος Νῶε
εὑρὼν χάριν παρὰ τῷ θεῷ, δίκαιος εὑρεθεὶς ἐν τῇ κατ' ἐκεῖνο καιροῦ
γενεᾷ. λάρνακα δὲ κατὰ τὰ ἤδη πρότερον ἡμῖν εἰρημένα κατεσκεύασεν
ἑαυτῷ ἐκ προστάγματος θεοῦ, ὡς ἔχουσιν αἱ ἀληθιναὶ γραφαί, ἐν ᾗ
διασεσῶσθαι ἡ αὐτὴ φάσκει τῆς ἀληθείας βίβλος αὐτόν τε καὶ τὰς
προειρημένας ἅμα αὐτῷ ἑπτὰ ψυχάς, φημὶ δὲ τήν τε ἰδίαν σύζυγον
καὶ τοὺς τρεῖς υἱοὺς γυναῖκάς τε τούτων ὁμοίως τρεῖς.
Didymus Caecus Scr. Eccl., Commentarii in Zacchariam (2102: 010)
“Didyme l'Aveugle sur Zacharie, 3 vols.”, Ed. Doutreleau, L.
Paris: Cerf, 1962; Sources chrétiennes 83, 84, 85.
Book 4, section 269, line 7
Σύμφωνα ταύτῃ τῇ προφητείᾳ καὶ ἐν παλαιᾷ ἱστορίᾳ
διαγορεύεται· κατασκευασθείσης γὰρ ὑπὸ τοῦ Νῶε κατὰ πρόστα-
ξιν τοῦ πάντων κηδομένου κιβωτοῦ διὰ φοβερὰν ἐπομβρίαν ἵνα
Νῶε καὶ ὁ [οἶ]κος αὐτοῦ ἔξω πάσης βλάβης φυλαχθῶσιν, ἐπικει-
μένης ἤδη τῆς τοῦ ὑετοῦ φορᾶς, λέγει ὁ Κύριος τῷ δικαίῳ·
»Εἴσελθε σὺ [κα]ὶ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶν
υἱῶν σου», ἵν' ἔνδον ἐν τῇ λάρνακι οἱ ἄνδρες καθ' ἑαυτοὺς καὶ
χωρὶς αἱ γυναῖκες τυγχάνωσιν, γαμικῆς ὁμιλίας οὐ τελουμένης
ἐν τῇ φθορᾷ τοῦ γένους ἀνθρώπων, πάντω[ν] ῥεόντω[ν] δίχα
μόνων τῶν τεσσάρων συζυγιῶν τῶν εἰσελθουσῶν εἰς τὴν κιβωτόν,
οὐκέτι ἐν διαιρέσει μενόντων τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν συμβιουσῶν
ὅτε, ξηρανθείσης τῆς γῆς λωφήσαντος τοῦ κατακλυσμοῦ, ἔξω
γίνονται τῆς κιβωτοῦ, ἐντολῆς ὑπὸ Θεοῦ δοθείσης «ἐξελθεῖν
Νῶε καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν
καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν»· ἐμποδισθείσης γὰρ τῆς κατὰ ἀνθρώ-
πων ἀπειλῆς, αἱ συμβιώσεις ἀποδέδονται, ἵνα αὐξηθῇ ἡ τῶν
“Didyme l'Aveugle sur Zacharie, 3 vols.”, Ed. Doutreleau, L.
Paris: Cerf, 1962; Sources chrétiennes 83, 84, 85.
Book 4, section 269, line 7
Σύμφωνα ταύτῃ τῇ προφητείᾳ καὶ ἐν παλαιᾷ ἱστορίᾳ
διαγορεύεται· κατασκευασθείσης γὰρ ὑπὸ τοῦ Νῶε κατὰ πρόστα-
ξιν τοῦ πάντων κηδομένου κιβωτοῦ διὰ φοβερὰν ἐπομβρίαν ἵνα
Νῶε καὶ ὁ [οἶ]κος αὐτοῦ ἔξω πάσης βλάβης φυλαχθῶσιν, ἐπικει-
μένης ἤδη τῆς τοῦ ὑετοῦ φορᾶς, λέγει ὁ Κύριος τῷ δικαίῳ·
»Εἴσελθε σὺ [κα]ὶ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶν
υἱῶν σου», ἵν' ἔνδον ἐν τῇ λάρνακι οἱ ἄνδρες καθ' ἑαυτοὺς καὶ
χωρὶς αἱ γυναῖκες τυγχάνωσιν, γαμικῆς ὁμιλίας οὐ τελουμένης
ἐν τῇ φθορᾷ τοῦ γένους ἀνθρώπων, πάντω[ν] ῥεόντω[ν] δίχα
μόνων τῶν τεσσάρων συζυγιῶν τῶν εἰσελθουσῶν εἰς τὴν κιβωτόν,
οὐκέτι ἐν διαιρέσει μενόντων τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν συμβιουσῶν
ὅτε, ξηρανθείσης τῆς γῆς λωφήσαντος τοῦ κατακλυσμοῦ, ἔξω
γίνονται τῆς κιβωτοῦ, ἐντολῆς ὑπὸ Θεοῦ δοθείσης «ἐξελθεῖν
Νῶε καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ, καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν
καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν»· ἐμποδισθείσης γὰρ τῆς κατὰ ἀνθρώ-
πων ἀπειλῆς, αἱ συμβιώσεις ἀποδέδονται, ἵνα αὐξηθῇ ἡ τῶν
Και ολη η φιλολογία για την «κάθαρση» των «αδίκων» γενεων και η αποδοσή των «δικαίων» του Νώε και των υιών του μετα τον κατακλυσμό.!!!
Chronicon Paschale, Chronicon paschale (2371: 001)
“Chronicon paschale, vol. 1”, Ed. Dindorf, L.
Bonn: Weber, 1832; Corpus scriptorum historiae Byzantinae.
Page 40, line 16
ὅθεν καὶ
Πέτρος ὁ ἀπόστολος ἀφηγεῖται Κλημίῳ λέγων, “ἑνί τινι δικαίῳ
μετὰ τῶν ἐξ αὐτοῦ Νῶε σὺν τοῖς ἐξ αὐτοῦ ἐν λάρνακι διασώζε-
σθαι προαγγείλας ὕδωρ εἰς κατακλυσμὸν ἐπήγαγεν, ἵνα πάντων
τῶν ἀκαθάρτων ὀλοθρευθέντων ὁ κόσμος καθαρισθῇ, ἐν αὐτῇ
τῇ λάρνακι διασωθεὶς εἰς δευτέραν περιουσίαν καθαρὸς ἀποδο-
θῇ.
“Chronicon paschale, vol. 1”, Ed. Dindorf, L.
Bonn: Weber, 1832; Corpus scriptorum historiae Byzantinae.
Page 40, line 16
ὅθεν καὶ
Πέτρος ὁ ἀπόστολος ἀφηγεῖται Κλημίῳ λέγων, “ἑνί τινι δικαίῳ
μετὰ τῶν ἐξ αὐτοῦ Νῶε σὺν τοῖς ἐξ αὐτοῦ ἐν λάρνακι διασώζε-
σθαι προαγγείλας ὕδωρ εἰς κατακλυσμὸν ἐπήγαγεν, ἵνα πάντων
τῶν ἀκαθάρτων ὀλοθρευθέντων ὁ κόσμος καθαρισθῇ, ἐν αὐτῇ
τῇ λάρνακι διασωθεὶς εἰς δευτέραν περιουσίαν καθαρὸς ἀποδο-
θῇ.
Και δεν μπορώ να μην ανεβάσω και το παρακάτω κείμενο που μιλάει για την κλοπή των «θείων θεόπνευστων γραφών» και την ιδιοποιήσή τους… !!!
Georgius Syncellus Chronogr., Ecloga chronographica (3045: 001)
“Georgius Syncellus. Ecloga chronographica”, Ed. Mosshammer, A.A.
Leipzig: Teubner, 1984.
Page 16, line 18
καὶ
χρὴ πᾶσαν ἱστορίαν Χαλδαϊκὴν ἢ Αἰγυπτιακὴν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τῇ
γραφῇ ἀπαγγελλομένην μὴ ἀποδέχεσθαι τοὺς προσέχοντας ὀρθῶς ταῖς
θείαις γραφαῖς, εἰ καί τινα περὶ κατακλυσμοῦ καὶ λάρνακος ἤτοι κιβωτοῦ
κλέψαντες ἐκ τῶν θεοπνεύστων γραφῶν ἰδιοποιήσαντο, δι' ὧν οἱ ἁπλούστε-
ροι καὶ τοῖς λοιποῖς ληρήμασι προσέχοντες εὐχερῶς βλάπτονται, λέγω δὲ
περὶ μυριάδων ἐτῶν διὰ σάρων καὶ νήρων καὶ σώσσων καταλεγομένων
“Georgius Syncellus. Ecloga chronographica”, Ed. Mosshammer, A.A.
Leipzig: Teubner, 1984.
Page 16, line 18
καὶ
χρὴ πᾶσαν ἱστορίαν Χαλδαϊκὴν ἢ Αἰγυπτιακὴν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τῇ
γραφῇ ἀπαγγελλομένην μὴ ἀποδέχεσθαι τοὺς προσέχοντας ὀρθῶς ταῖς
θείαις γραφαῖς, εἰ καί τινα περὶ κατακλυσμοῦ καὶ λάρνακος ἤτοι κιβωτοῦ
κλέψαντες ἐκ τῶν θεοπνεύστων γραφῶν ἰδιοποιήσαντο, δι' ὧν οἱ ἁπλούστε-
ροι καὶ τοῖς λοιποῖς ληρήμασι προσέχοντες εὐχερῶς βλάπτονται, λέγω δὲ
περὶ μυριάδων ἐτῶν διὰ σάρων καὶ νήρων καὶ σώσσων καταλεγομένων
Και η εκδοχή του Φλάβιου Ιώσηπου και της Ιουδαικής αρχαιολογίας
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae (0526: 001)
“Flavii Iosephi opera, vols. 1–4”, Ed. Niese, B.
Berlin: Weidmann, 1:1887; 2:1885: 3:1892; 4:1890, Repr. 1955.
Book 1, chapter p, line 8
Τάδε ἔνεστιν ἐν τῇ πρώτῃ τῶν Ἰωσήπου ἱστοριῶν “Flavii Iosephi opera, vols. 1–4”, Ed. Niese, B.
Berlin: Weidmann, 1:1887; 2:1885: 3:1892; 4:1890, Repr. 1955.
Book 1, chapter p, line 8
τῆς Ἰουδαϊκῆς ἀρχαιολογίας.
Προοίμιον περὶ τῆς ὅλης πραγματείας.
αʹ. ἡ τοῦ κόσμου σύστασις καὶ διάταξις τῶν στοιχείων.
βʹ. περὶ τοῦ γένους Ἀδάμου καὶ τῶν ἀπ' αὐτοῦ δέκα γενεῶν
τῶν μέχρι τοῦ κατακλυσμοῦ.
γʹ. ὡς ὁ κατακλυσμὸς ἐγένετο καὶ ὃν τρόπον Νῶχος σωθεὶς ἐν
λάρνακι μετὰ τῶν συγγενῶν κατῴκησεν ἐν τῷ Σινάρῳ πεδίῳ.
δʹ. ὡς πύργος, ὃν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐφ' ὕβρει τοῦ θεοῦ ᾠκοδό-
μησαν, καὶ ὡς τὰς φωνὰς αὐτῶν μετέβαλε καὶ ὁ τόπος, ἐν ᾧ τοῦτο
γέγονε, Βαβυλὼν ἐκλήθη.
εʹ. ὡς οἱ Νώχου ἔγγονοι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην ἐπῴκησαν.
ϛʹ. ὅτι τῶν ἐθνῶν ἕκαστον ἀπὸ τῶν οἰκισάντων προσηγορεύθη.
ζʹ. ὅπως Ἅβραμος ὁ πρόγονος ἡμῶν ἐξελθὼν ἐκ τῆς Χαλδαίων
γῆς κατέσχε τὴν τότε μὲν Χαναναίαν νῦν δὲ Ἰουδαίαν λεγομένην.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 1, chapter 77, line 1
καὶ οἱ μὲν οὕτως ἀφανίζονται πάντες, Νῶχος
δὲ σώζεται μόνος ὑποθεμένου μηχανὴν αὐτῷ καὶ πόρον πρὸς σω-
τηρίαν τοῦ θεοῦ τοιαύτην· λάρνακα τετράστεγον κατασκευάσας πη-
χῶν τὸ μῆκος τριακοσίων πεντήκοντα δὲ τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα
τὸ βάθος, εἰς ταύτην σὺν τῇ μητρὶ τῶν παίδων καὶ ταῖς τούτων
γυναιξὶν ἀνέβη, τά τε ἄλλα ὅσα πρὸς τὰς χρείας ἐπικουρήσειν αὐ-
τοῖς ἔμελλεν ἐνθέμενος, ζῷά τε παντοῖα πρὸς διατήρησιν τοῦ γέ-
νους αὐτῶν ἄρρενάς τε καὶ θηλείας συνεισβαλόμενος ἄλλα τε τούτων
ἑπταπλασίονα τὸν ἀριθμόν.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 1, chapter 90, line 4
ἔπειτα τῆς λάρνακος περὶ ἄκραν τινὰ ὄρους σταθεί-
σης κατὰ τὴν Ἀρμενίαν συνεὶς ὁ Νῶχος ἀνοίγει τ' αὐτὴν καὶ
θεασάμενος γῆν βραχεῖαν περὶ αὐτὴν ἐπὶ χρηστοτέρας ἤδη γεγονὼς
ἐλπίδος ἠρέμει.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 1, chapter 92, line 3
μετὰ
δὲ ἡμέρας ἑπτὰ περιστερὰν ἐπὶ τῷ γνῶναι τὰ περὶ τὴν γῆν πρού-
πεμψεν· ἐπανελθούσης δὲ πεπηλωμένης ἅμα καὶ θαλλὸν ἐλαίας
κομιζούσης, μαθὼν τὴν γῆν ἀπηλλαγμένην τοῦ κατακλυσμοῦ μείνας
ἄλλας ἑπτὰ ἡμέρας τά τε ζῷα τῆς λάρνακος ἐξαφίησιν αὐτός τε
μετὰ τῆς γενεᾶς προελθὼν καὶ θύσας τῷ θεῷ συνευωχεῖτο τοῖς
οἰκείοις.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 1, chapter 92, line 6
ἀποβατήριον μέντοι τὸν τόπον τοῦτον Ἀρμένιοι καλοῦσιν·
ἐκεῖ γὰρ ἀνασωθείσης τῆς λάρνακος ἔτι νῦν αὐτῆς τὰ λείψανα ἐπι-
δεικνύουσι.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 1, chapter 93, line 1
Τοῦ δὲ κατακλυσμοῦ τούτου καὶ τῆς λάρνακος μέμνηνται
πάντες οἱ τὰς βαρβαρικὰς ἱστορίας ἀναγεγραφότες, ὧν ἐστι Βηρω-
σὸς ὁ Χαλδαῖος· διηγούμενος γὰρ τὰ περὶ τὸν κατακλυσμὸν οὕτως
που διέξεισι· “λέγεται δὲ καὶ τοῦ πλοίου ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ πρὸς τῷ
ὄρει τῶν Κορδυαίων ἔτι μέρος τι εἶναι καὶ κομίζειν τινὰς τῆς
ἀσφάλτου ἀφαιροῦντας· χρῶνται δ' οἱ ἄνθρωποι τῷ κομιζομένῳ
πρὸς τοὺς ἀποτροπιασμούς.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 1, chapter 95, line 3
μέμνηται δὲ τούτων καὶ Ἱερώνυμος
ὁ Αἰγύπτιος ὁ τὴν ἀρχαιολογίαν τὴν Φοινικικὴν συγγραψάμενος
καὶ Μνασέας δὲ καὶ ἄλλοι πλείους, καὶ Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς
ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ καὶ ἕκτῃ βίβλῳ ἱστορεῖ περὶ αὐτῶν λέγων οὕτως·
“ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα ὄρος κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Βάρις
λεγόμενον, εἰς ὃ πολλοὺς συμφυγόντας ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγος
ἔχει περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ λάρνακος ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώ-
ρειαν ὀκεῖλαι καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι.
Flavius Josephus Hist., Antiquitates Judaicae
Book 20, chapter 25, line 3
φέρειν δ' ἡ
γῆ πλεῖστον τὸ ἄμωμον ἀγαθή· ἔστι δ' ἐν αὐτῇ καὶ τὰ λείψανα
τῆς λάρνακος, ᾗ Νῶχον ἐκ τῆς ἐπομβρίας διασεσῶσθαι λόγος ἔχει,
καὶ μέχρι νῦν ταῦτα τοῖς ἰδεῖν βουλομένοις ἐπιδείκνυται.
Flavius Josephus Hist., Contra Apionem (= De Judaeorum vetustate) (0526: 003)
“Flavii Iosephi opera, vol. 5”, Ed. Niese, B.
Berlin: Weidmann, 1889, Repr. 1955.
Book 1, section 130, line 4
οὗτος τοίνυν ὁ Βηρῶσος ταῖς ἀρχαιοτάταις ἐπακολουθῶν
ἀναγραφαῖς περί τε τοῦ γενομένου κατακλυσμοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ
φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων καθάπερ Μωσῆς οὕτως ἱστόρηκεν καὶ περὶ
τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ Νῶχος ὁ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη
προσενεχθείσης αὐτῆς ταῖς ἀκρωρείαις τῶν Ἀρμενίων ὀρῶν.
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου