Tὸν ἐμὸν χιτῶνα οὐδεὶς ἀπεκάλυψεν

Ως  κυριες θεότητες της Λατόπολης  φαίνεται να λατρεύουν την τριάδα –Κνουμ και Νειθ/Νηιθ, και  Ηeka και τους απογόνους τους. Ο ναός της Έσνα, αφιερωμένο σε αυτό το διάφορες άλλες θεότητες, συμπεριλαμβανομένων της  Satet και της Menheyet

Στην αυλή μπροστά από το ναό υπάρχει ένα άγαλμα της θεάς Menheyet ή Menhyt ο οποία ήταν μια μικρή γνωστή λεοντοκέφαλη θεά όπως ονομάζεται και ειναι η σύζυγος του Κνουμ στην Έσνα.

Ο Ναός της Έσνα αποπνέει μια αίσθηση της μεγάλης σημασίας που επιβάλλονται σε χώρους λατρείας των αρχαίων  Αιγυπτίων. Όλοι οι Αιγύπτιοι που εισερχονται στα όρια ενός ναού έπρεπε να συμμορφωθούν με τους αυστηρούς κανόνες όσον αφορά το τελετουργικό της  καθαρότητα.  Σύμφωνα με επιγραφές χαραγμένες στους τοίχους του ναού της Έσνα, όσους συμμετείχαν στο ναό αυτό αναμενόταν να κοπεί σχολαστικά νύχια και  να καταργήσουν κάθε τρίχα από το σώμα, πλένουν τα χέρια τους με φυσικό αλάτι, να είναι ντυμένοι με λευκά ενδύματα  (τους απαγορευόταν να φορούν μαλλί), και  δεν έπρεπε να  είχαν σεξουαλική επαφή για αρκετές ημέρες.

H αιγυπτιακή θεά Νέιθ/Νηίθ (επίσης γνωστή ως NIT, Net, και Neit) - που φέρει τα πολεμικά σύμβολα της θεάς,  το σταυρωμένα τόξα και βέλη καθώς  και την ασπίδα στο κεφάλι της, το σύμβολο της ζωής το ANKH  αλλα  και την ποιμενική ράβδο – για άλλους μαστίγιο . Φοράει μερικές φορές το Κόκκινο φόρεμα αλλα και την κοκκινη κορδέλα που  σύμβολιζει το Κόκκινο Στέμμα της Κάτω Αιγύπτου.

Η Νέιθ ήταν μια θεά του πολέμου και του κυνηγιού και είχε ως σύμβολό της, δύο σταυρωμένα  τοξα και  βέλη ή Σαίτες  πάνω από μια ασπίδα. Επίσημος τόπος λατρείας της η πόλη της Σάις, για μας Σαίδα/Σαίτα !!!  Μ’ αυτό το σύμβολο ήταν εμφανίζεται πάνω από το κεφάλι της στην αιγυπτιακή τέχνη.

Στη μορφή της ως θεά του πολέμου, αλλα και ως Παρθένος Θεά. Το ονομά της προέρχεται  και μπορεί να ερμηνευθεί ως νερό, και νερένια . H θαλάσσια μητέρα ή η Νερένια Πρώτη μητέρα., για το αντίστοιχο νερένιο θεό ή  Ζεύς τον Νάιο ή Δάγωνα κλπ και τη σχέση του μετην Δωδώνη και το εκεί μαντείο καθώς και τη σχέση του με το  του Νάϊου ως άλλη ονομασία του Αρότριου Δία και τη συνδεση του με τον εβραικό Δάγωνα καθώς και με τους λοιπούς τον σιταρο-θεούς γιούς ή συζύγους της Γα(ί)ας Μητέρας, μπορείτε να δείτε σε προηγούμενα κειμενα.

  

νηϊος

νηϊος, η, ον, Dor. νάϊος, α, ον (as always in Trag., cf. δάϊος, γάϊος), also ος, ον A.Pers.279,336: (ναῦς):—of or for a ship, δόρυ ν. ship-timber, Od.9.384, etc.: without δόρυ, Il.3.62, 13.391; ν. ξύλα Hes.Op.808; ν. δοῦρα A.R.2.79; νήϊα alone, oars, Nic.Th.814; ἄνδρες νάϊοι A.Supp.719; στόλος νάϊος the ship's course, ib.2 (anap.); ναΐοισιν ἐμβολαῖς Id.Pers.ll.cc.; γένος ναΐας ἀρωγὸν τέχνας, i.e. the seamen, S.Aj.357 (lyr.); ναΐα ἀπήνη, νάϊον ὄχημα, i.e. a ship, E.Med. 1122, IT409 (lyr.).

Μιλάμε για μια Νερένια Θεά καθώς  η ίδια αποτελούσε την προσωποποίηση του αρχέγονου νερού της δημιουργίας. Εχει χαρακτηριστεί ως μια μεγάλη θεά μητέρα σε αυτόν τον ρόλο της και ως δημιουργός. 

Σύμβολο της Νέιθ/Νηιθ και σε μέρος των  ιερογλυφικών έφερε επίσης μια ομοιότητα του ονόματός της με τον αργαλειό, και έτσι αργότερα στην ιστορία των αιγυπτιακών μύθων, μεταμορφώθηκε και  έγινε και η θεά της ύφανσης, και κέρδισε αυτό το ρόλο χάριν στο όνομά της που στα αιγυπτιακά  το  Νέιθ, σημαίνει την υφάντρια. Αυτή τη φορά το ρόλο της ως δημιουργού  άλλαξε και έτσι δεν εχει σχέση μονο με τη δημιουργία εκ ύδατος αλλα και  με αυτό της θεότητας που ύφαινε τα πάντα και κάθε ύπαρξη στον κόσμο πάνω στον αργαλειό της.

Στην τέχνη η  Νέιθ εμφανίζεται μερικές φορές ως μια γυναίκα με τη σαίτα της υφάντρας επάνω στο κεφάλι της,  ή κρατώντας ένα τόξο και βέλη στα χέρια της.

Ως θεά της υφαντικής και της εγχώριας τέχνης ήταν και η προστάτης των γυναικών και η θεά που προστάτευε τον γάμο, έτσι η συχνά την ακολουθόυσε το επίθετο της Βασίλισσας (Royal Women) όνομά  που συχνά αναφέρετε μονο στην Νέιθ/Νηιθ και είναι  προς τιμήν της.

Από αυτή επίσης ήταν θεά του πολέμου, και έτσι είχε μια πρόσθετη σύνδεση με το θάνατο, ειπώθηκε ότι έπλεξε το επιδέσμους και τα σάβανα που φοριούνται στο μουμιοποιημένο νεκρό ως δώρο σε αυτόν, και έτσι άρχισε να θεωρηθεί ως προστάτης του ενός  εκ των τεσσάρων τεκνων του Χορους, συγκεκριμένα, της Duamutef , της θεοποίηση του βάζου canopic για  την αποθήκευση του στομάχου, αφού η κοιλιά (συχνά λανθασμένα συνδέεται με το στομάχι) ήταν το πιο ευάλωτο τμήμα του σώματος και ένας πρωταρχικός στόχος κατά τη διάρκεια της μάχης.

Όπως η θεά της δημιουργίας και την ύφανση, που ειπώθηκε για να ξαναυφαίνει τον κόσμο στον αργαλειό της καθημερινά.

 Σ’ ένα εσωτερικό τοίχο του ναού της Εσνα υπάρχουν τα αρχεία της δημιουργίας στην οποία Νέιθ φέρνει από το αρχέγονο νερά της Νun την πρώτη γη  εκ του μηδενός. Και μονο το ότι συνέβαλε και συνελαβε με την καρδιά της και βοηθησε και δημιουργησε την υπαρξη των τριάντα θεων είναι η μοναδική γνωστή σύζυγος που έχει περιγραφεί ως "Θεά Μητέρα Παρθένος": Μοναδική Θεά, μυστηριώδης και μεγάλη που ήρθε/υπήρχε από την αρχή και προκάλεσε τα πάντα για να έρθουν και  να είναι. . . η θεία μητέρα του Rε/Ρα, που λάμπει στον ορίζοντα. . .

 

Ο Πρόκλος στα σχόλια του για τον Τίμαιο του Πλάτωνα (Proclus Phil., In Platonis Timaeum commentaria Volume 1, page 97, line 5) έγραψε ότι το αδυτο του του ναού της Νέιθ στην Σαίδα (από τα οποία τίποτα δεν σώζεται πλέον) ήταν διακοσμημένο με την ακόλουθη επιγραφή για την Νειθ/Νηιθ :

 ὅτι δὲ ἄνωθεν ἡ ἐπικράτεια τῆς θεοῦ ταύτης δια-

τείνει μέχρι τῶν ἐσχάτων, δηλοῦσιν Ἕλληνες μὲν ἀπὸ τῆς

κορυφῆς τοῦ Διὸς αὐτὴν γεννᾶσθαι λέγοντες, Αἰγύπτιοι δὲ

ἱστοροῦντες ἐν τῷ ἀδύτῳ τῆς θεοῦ προγεγραμμένον εἶναι

τὸ ἐπίγραμμα τοῦτο· <τὰ ὄντα καὶ τὰ ἐσόμενα καὶ τὰ

γεγονότα ἐγώ εἰμι· τὸν ἐμὸν χιτῶνα οὐδεὶς ἀπεκά-

λυψεν· ὃν ἐγὼ καρπὸν ἔτεκον, ἥλιος ἐγένετο>. δημι-

ουργική τις οὖν ἡ θεὸς καὶ ἀφανὴς ἅμα καὶ ἐμφανὴς ἐν

οὐρανῷ τε λῆξιν ἔχουσα καὶ τὴν γένεσιν καταλάμπουσα τοῖς

εἴδεσι· καὶ γὰρ τῶν ζῳδίων ὁ κριὸς ἀνεῖται τῇ θεῷ καὶ

αὐτὸς ὁ ἰσημερινὸς κύκλος, οὗ δὴ μάλιστα καὶ ἡ κινητικὴ

τοῦ παντὸς ἵδρυται δύναμις. εἰκότως οὖν αὐτὴν ὁ Πλάτων

καὶ φιλόσοφον <ἀποκαλέσει> [24 D] καὶ φιλοπόλεμον καὶ

νῦν ἀρχηγὸν τῶν ἐν γῇ κλήρων τούτων προσείρηκε, πρῶτον

μὲν διὰ τῆς πατρίου φωνῆς τιμῶν τὴν θεόν· Ἀρχηγέτιν

γὰρ οἱ Ἀττικοὶ τὴν Πολιοῦχον ὠνόμαζον, τὴν ἐπώνυμον καὶ

ἀρχηγέτιν <δύναμιν> αὐτῆς ὑμνοῦντες. ἔπειτα τὴν προϊδρυ-

μένην ἐν αὐτῇ μονοειδῶς τῶν διοικουμένων κλήρων περιοχὴν

ἐνδεικνύμενος, καὶ πρὸς τούτοις διαρρήδην ἡμῖν παριστάς, ὅτι  

διὰ πλειόνων φωνῶν τὰ αὐτὰ σημαίνεσθαι δυνατόν, εἰκόνων

οὐσῶν τῶν φωνῶν τοῦ σημαινομένου πράγματος ὑπ' αὐτῶν·

Δηλαδή

Είμαι τα πράγματα που είναι, ότι θα είναι, όλα εγω είμαι. Κανείς τον χιτώνα/πέπλο/ενδυμά  μου   δεν έχει ποτέ του ανοίξει με το οποίο είμαι κρυμμένη/καλυμμένη. Ο καρπός  μου που έφερα στο προσκήνιο ήταν ο ήλιος.

 

Άλλες φορές αυτή απεικονίζεται ως μια γυναίκα με την κεφαλή μιας λιονταρίνας ή άλλοτε με την μορφή μιας αγελάδας, ή ακόμα κι ενός φιδιού.

Μερικές φορές Νέιθ είχε σκιαγραφηθεί ως μία γυναίκα που τη θηλάζουν ένας κροκόδειλός μωρό, και τότε φέρει τον τίτλο "νοσοκόμα  των Κροκόδειλων".

Δεδομένου ότι  ίδια αποτελεί την  προσωποποίηση της έννοιας των  αρχέγονων ύδατων της δημιουργίας στην Ογδοάδα της αιγυπτιακής  θεολογία, δεν είχε φύλο. Ως μητέρα του Ρα, ήταν μερικές φορές περιγράφεται ως η «Μεγάλη Αγελάδα που γέννησε Ρα".

Η Νέιθ θεωρήθηκε ότι είναι μια θεά της σοφίας και προσέφυγαν στο ως ρυθμιστής στη διαφορά μεταξύ του Ώρου και Σηθ.

Τα κείμενα παρακάτω μας δίνουν την ερμηνεία και τις εννοιες που ταυτίζουν την Νειθ ή Νηιθ με την Ελληνική θεά (Κόρη/Κούρη) Σαίδα Αθηνά.

Plato Phil., Timaeus
Stephanus page 21, section e, line 4

Ἔστιν τις κατ' Αἴγυπτον,” ἦ δ' ὅς, “ἐν τῷ Δέλτα, περὶ

ὃν κατὰ κορυφὴν σχίζεται τὸ τοῦ Νείλου ῥεῦμα Σαϊτικὸς

ἐπικαλούμενος νομός, τούτου δὲ τοῦ νομοῦ μεγίστη πόλις

Σάις – ὅθεν δὴ καὶ Ἄμασις ἦν ὁ βασιλεύς – οἷς τῆς πόλεως

θεὸς ἀρχηγός τίς ἐστιν, Αἰγυπτιστὶ μὲν τοὔνομα Νηίθ, Ἑλ-

ληνιστὶ δέ, ὡς ὁ ἐκείνων λόγος, Ἀθηνᾶ· μάλα δὲ φιλαθή-

ναιοι καί τινα τρόπον οἰκεῖοι τῶνδ' εἶναί φασιν.

Όμως και η ερμηνεία της πόλεως όπου λατρεύεται η Νηιθ εχει διπλή σημασία

LSJ entry

σαῖς

σαῖς· κοῦρος, κάρος, Hsch. Σαισαρία· ἡ Ἐλευσὶν πρότερον, Id.

σαιστός· ἐλαία θλαστή, Id.

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica
Part+volume 3,1, page 85, line 4

ὁ δὲ λόγος ἐπὶ Ἑλλη-

νικῶν ὀνομάτων, μή τις τὸ <Ξόϊς> καὶ <Σάϊς> Αἰγύπτια ὄντα καὶ παρ'

Ἡροδότῳ λεχθέντα παράθηται. ὡσαύτως δὲ καὶ <Θμοῦις> πόλις Αἰγύπτου,

Charax Hist., Fragmenta
Fragment 11, line 2

E LIBRIS INCERTIS.

 Tzetzes ad Lyc. 111: Ἐλθὼν γὰρ (ὁ Κέκροψ) ἀπὸ

Σάεως πόλεως Αἰγύπτου τὰς Ἀθήνας συνῴκισε. Σάϊς

δὲ κατ' Αἰγυπτίους ἡ Ἀθηνᾶ λέγεται, ὥς φησι Χάραξ.

Aristid.: Δεῖ δὲ γνῶναι ὅτι

ὁ Χάραξ ἱστορεῖ τοὺς Ἀθναίους ἀποίκους εἶναι τῶν

Σαϊτῶν. Ἔστι δὲ Σάϊς πόλις Αἰγυπτίων, καὶ οἰκιστῆρα

ἔσχεν Ἐρεχθέα. Διὸ καὶ διφυῆ προς-

αγορεύεσθαί φησιν ὄντα δίγλωσσον· ἕτεροι δέ φασιν ὅτι

πρῶτος ἐδόξαζεν ἔκ τε γυναικὸς

καὶ ἀνδρὸς τοὺς γεννωμένους παράγεσθαι· καὶ διὰ

τοῦτο διφυὴς ἐδοξάζετο. Περὶ μὲν οὖν τούτου πολλὴ

διαφορά. Ἐκ δὲ τῆς ἀποικίας ὠνομάσθαι φησὶ πολιοῦ-

χον τὴν Ἀθηνᾶν. ἔστι γὰρ ἡ Σάϊς Αἰγυπτίων φωνῇ

παρ' Ἕλλησιν Ἀθηνᾶ. Καὶ τούτου παράγει μάρτυρα

τὸ τὴν Ἀθηνᾶν ἐποχεῖσθαι κροκοδείλῳ πρὸς τῇ ἀκρο-

πόλει, δηλοῦσαν τὴν ἀποικίαν ἐκ τοῦ Νείλου τυγχά-

νουσαν.

Η Σαίδα με οικιστή τον Ερεχθέα τον διφυή και με πολιουχο την Αθηνά/Νηιθ στο κειμενο του Χάρακα παραπάνω, και τα συμπεράσματα δικα σας για την δημιουργία των πλασμάτων και την δημιουργία παιδιών μέσω ανδρός και γυναικός !!! και η πολιουχος Κόρη Αθηνά  ή Νειθ/Νηιθ αλλα και η Πολιουχος της Πόλης των Αθηνών !!!

Scholia In Nicandrum, Scholia et glossae in Nicandri theriaca (scholia vetera et recentiora)
Vita-scholion 566c, line 1
<Παλλάδος:> τῆς ἀνελούσης

Πάλλαντα ἢ κινούσης τὰ ὅπλα,

πολεμικῆς.

sch plut.773.1

<χώραν τε Κέκροπος:> τὰς

Ἀθήνας. ὃς Κέκροψ ἐκ Σάεως τῆς

Αἰγύπτου ἐλθών – Σάϊς δὲ ἡ

Ἀθηνᾶ αἰγυπτίως καλεῖται – κτίζει

τὰς Ἀθήνας εἰς ὄνομα Σάεως καὶ

νόμους ἐξεῦρε σεμνοὺς καὶ μυρία

χρηστὰ τοῖς Ἀττικοῖς προσεπόρισεν.

ὅτι δὲ δράκων καὶ ἄνθρωπος ὁ

Κέκροψ καὶ πάντα τἄλλα τίς χρεία…

Και η δημιουργία των Αθηνών εκ του Κέκροπoς για μέσου της Αιγύπτου και της Σαίδος.

Όμως για να μην μακρυγορούμε καθώς όλα αυτά είναι θεματα για άλλα κείμενα, συνεχίζουμε για την Νειθ/Νηιθ καθως ότι εκτός των αλλων φέρει και το σύμβολο της Wadjet ….   
Την ταυτίζουν δε και με την Θεά Τανιτ που λατρευοταν από άλλες φυλές στην Βόρεια Αφρική. Τa-nit σημαίνει η γή της Νιτ/Νηιθ/Νειθ και θεωρούν ότι εκτός από την αιγυπτιακή γή σπίτι της είναι ο Ουρανός, και ότι εκτός από Παρθένος θεά μητέρα  και νοσοκόμα ήταν και αποτελούσε το σύμβολο της γονιμότητας. Σύμβολο της ήταν το εντυπωσιακό ΑΝΚΗ σύμβολο της ζωής και το ιερό της που ανασκάφθηκε στην Sarepta στην Νότια Φοινίκη την ταυτίζει και με την φοινικική θεά Αστάρτη/ Ισταρ.Υπάρχουν δε και φορές που την ταυτίζουν και με την πρωτόγονη μορφή της Hathor και ως Αθώρ αποτελεί μια προσωποποίηση της μεγάλης και αδρανής αρχεγονης και υδαρής μάζας που από μέσα της ξεπήδησε ο Ηλιακός  θεός Ρά.

Σύμφωνα με την κοσμολογία της Έσνα , η θεά αναδύθηκε από την αρχέγονη νερά για  να δημιουργήσει τον κόσμο. Ακολούθησε στη συνέχεια τη ροή του Νείλου προς βορρά για να βρεθεί στην Σαίδα (Zau  στα αιγυπτιακά) και από εκει στην συνεχεία εγινε σεβαστή ως θηλυκή Λάτος(ψάρι).

Υπάρχουν πολύ νεότερες αναφορές για την ένωση της Nit/Νειθ/Νηιθ  με τα αρχέγονα νερά των πλημμυρών και τη Δημιουργός τους καθώς υπάρχουν Πάπυροι της Δυναστείας του  Αμενχοτέπ II (DynastyXVIII)  και (Δυναστεία XX) που περιγράφουν την πάλη μεταξύ Horus και Set και αναφέρει ότι η  Nit, η οποία εχει πρωτεύοντα ρόλο, και τον έκτο αιώνα π.Χ. γράφει ότι  η θεά  είναι η Θεα που λέγεται ότι έχει εφευρει τη  γέννηση !!!

Όπως είδαμε παραπάνω την γέννηση των παιδιών από τη συζευξη γυναικών και ανδρών στο κείμενο του Χαρακα – παραπάνω.

Ετσι οι Ελληνες θα την ταυτίσουν εύκολα με την Αθηνά γιατι θεωρούν ότι καθρεφτίζει τα σύμβολα και τις ιδιότητες της Κόρης Αθηνάς ως θεά του Πολέμου και της Υφανσης και αφήνουν εκτός της ιδιότητες της Παρθένου μητέρας και των συμβόλων της γονιμότητας καθώς και της προστασίας του γάμου, όμως έχουν κρατήσει και ακολουθουν την τελετή του πέπλου  στο Αρρητοφόριο και στην τελετή των Παναθηναίων

- Αρρητοφόριο  ήταν ένα τετράγωνο κτίσμα στο βορειοδυτικό μέρος της Ακρόπολης. Ήταν ο τόπος κατοικίας των δύο Αρρηφόρων, δύο κοριτσιών ηλικίας 7-11 ετών, που επιλέγονταν κάθε χρόνο για να υφάνουν τον Πέπλο της Αθηνάς με τον οποίο κάλυπταν το ξόανο της θεάς κατά τη γιορτή των Παναθηναίων. Επίσης κατά τη διάρκεια των Αρρηφορίων κουβαλούσαν τα Ιερά Σκεύη (άρρητα-φέρειν). Και από ένα σημείο και μετά θα  βεβαια θα μιλήσουν και για τον Εριχθόνιο, αλλα αυτά δεν είναι επί του παρόντος.

 

Όμως η εξάπλωση του χριστιανισμού στην Αιγυπτο επηρεάστηκε από την ομοιότητα των χαρακτηριστικών μεταξύ της Μητέρας του Χριστού και μεταξύ των θεών όπως η Νείθ/Νηιθ και της Ισιδας. Η παρθενος που γεννά συνδέθηκε περισσότερο με την Νείθ καθώς θεωρήθηκε ως ένδειξη τιμής και μεταφέρθηκε και στα ευαγγέλια.

Ομοια στο ναό της Εσνα ο Κνουμ αναφέρετε ως ο Θεός Δημιουργός και ως πατέρας των Πατέρων και η Νειθ ως η Μητέρα των Μητέρων και οι μετέπειτα γονείς του Ρε/Ρα

Oμως με την ύφανση συνδέονται και ένας αριθμός από  θεές όπως Isis, Bast, Wadjet, Nekhbet, Μουτ και Sekhmet, επίσης συνδέεται με Tatet, η θεά που ντυνει  τους νεκρούς, και έτσι συνδέεται και με την προστασία των νεκρών. Αυτό λόγω του ότι είναι μια θεά υφαντρα  και  πιστεύεται ότι υφαίνει και  τους επιδέσμους για τους νεκρούς, κάτι σαν την δική μας Πηνελόπη που υφαίνει καθημερινά το σάββανο του πεθερού της και το ξηλώνει κάθε νύχτα.

Μονο που στο μυαλό μας εχουμε ταυτίσει την Αρτεμιδα ως Παρθένο που φέρει Σαίτα -Βέλη  και τόξο και ταυτόχρονα είναι η φύλακας των θηρίων φέρει και μερικά από τα παρακάτω επίθετα ίδιότητες που χαρακτηρίζουν και την Νείθ/ Νηιθ όπως αργυρόπεζος (παρθένος), δικτύνα και δικτύνη αυτή που κυνηγα με δίκτυα λητογένεια, λιμενίτις, λιμναία, λιμνάτης, λιμνήτις, Λοχία, Μουνυχία, Νηοσόος, Παρθένος, Περασία, Ποταμία, Ποτάμιος, Ταυροπόλος, Ταυροπόλα, Ταυροπόλος, ή Ταυρώ, Τοξότης, Τοξοφόρος, Χρυσοβολίς.

Συνεχίζετε