Περί Ατρέμιδος, αρτάνης και αμαρτίας

Συνεχίζω το κείμενο από το σημείο της  αναφοράς περί της Αρτάνης. Πριν να τελειώσει το κείμενο είχα αναφέρει για την

<Ἀρτάνη>ως την ἐκ τῶν καλωδίων ἀγχόνη· Σοφοκλῆς δὲ ἐπὶ δεσμοῦ ἐν Ἀντιγόνῃ,  Πλεκταῖσιν ἀρτάναισιν. Ἀγχόναις.

Αγχόνη δηλαδή σκοινί κρεμάλα  η αρτάνη και μάλιστα φτιαγμένη εκ καλωδίων (από μικρό σκοινί ή από σπάγκο).

Ο Σοφοκλής δε αναφέρει την λέξη και θεωρεί την αρτάνη ως δεσμό, δέσιμο δηλαδή  ως συνδετικό στοιχείο, ως σύνδεσμο, ή οτιδήποτε δένει ή στερεώνει αλλά και ως κόμπο ή ως δεσμά, ή αλυσίδα

Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (Α – Δ)
Alphabetic letter alpha, entry 2888, line 1

<†Ἆρται†>· ἐπικρέμαται.

<Ἀρτάνη>· κυρίως μὲν ἡ τῶν καλῳδίων ἀγχόνη. Σοφοκλῆς δὲ

ἐν Αἰχμαλωτίσιν (fr. 48 N.² = 51 R.) ἐπὶ τοῦ δεσμοῦ. 

Στο λεξικό του Πλωτίνου η λέξη Ἆρται† εκ του αρτάω- αρτάομαι (;) σημαίνει κρεμάω, αν-αρτώ, εξ-αρτώ, κοτσάρω, όμοια και το αρτάομαι σημαίνει κρεμιέμαι εξαρτώμαι αλλά και είμαι εξαρτημένος (εξαρτημένος ακόμα και με την σημασία που δίνουμε εμείς σήμερα στην λέξη εξάρτηση ως κρέμασμα (το σημείο εξάρτησης ενός εκκρεμούς), η κατάσταση κατά την οποία είσαι εξαρτημένος  από κάποιον ή κάτι για την ικανοποίηση των αναγκών σου. (η εξάρτηση του παιδιού από τη μητέρα του). Την υποταγή σε κάποιον ισχυρότερο,  τον εθισμό  (η εξάρτηση από τη νικοτίνη)κλπ.

Όπου η εξάρτηση χαρακτηρίζεται από την έντονη προσήλωση ενός ατόμου προς ένα αντικείμενο ή άλλο άτομο. Ο εξαρτημένος δημιουργεί/επικεντρώνει τη ζωή του γύρω από το αντικείμενο της εξάρτησής του.