Αμεση επαφή της Ελληνικής γλώσσας με τη γλώσσα των Καλάς

ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ Α.Π.Θ.

Άμεση επαφή της Ελληνικής γλώσσας με τη γλώσσα των Καλάς

Διεθνές Συνέδριο Τεκμηρίωσης Γλωσσών και Παράδοσης, με επίκεντρο τους Καλάς των Ιμαλαΐων πραγματοποιηθηκε από 7 έως και τις 9 Νοεμβρίου 2008, στο Αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης Α.Π.Θ.

Στόχος του Συνεδρίου είναι η τεκμηρίωση, περιγραφή και αναβίωση γλωσσών υπό εξαφάνιση, με επίκεντρο τη γλώσσα των Καλάς των Ιμαλαΐων.

Στο Συνέδριο συζητήθηκαν μεθοδολογίες επιτόπιας έρευνας - fieldwork) καθώς και πρακτικές αναβίωσης τους, όπως καταγραφή λεξικών και Γραμματικής αλλά και γλωσσικών εγχειριδίων. Επίσης εγίναν ανακοινώσεις που αφορούν στη γλώσσα και παράδοση των Καλάς σε σχέση με την Αρχαία Ελληνική γλώσσα και πολιτισμό.Ιδιαίτερη σημασία έχει η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας της Επίκουρης Καθηγήτριας του Αγγλικού Τμήματος του Α.Π.Θ., Ελισάβετ Μελά-Αθανασοπούλου, σχετικά με τους Καλάς των Ιμαλαΐων. Μέσω του Προγράμματος του ΥΠΕΠΘ «Μορφοφωνολογική Περιγραφή της Γλώσσας των Καλάς ως μία Ινδο-Άρια Γλώσσα με Αρχαίες Ελληνικές Ρίζες», η κ. Μελά-Αθανασοπούλου πραγματοποίησε επιτόπια έρευνα (fieldwork) στην περιοχή του Βορειοδυτικού Πακιστάν με τα σύνορα του Αφγανιστάν όπου βρίσκονται οι Κοιλάδες των Καλάς, την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2007.

Έζησε με τις οικογένειες των Καλάς, κατέγραψε τη γλώσσα τους, τα ήθη και τα έθιμα τους, τις καθημερινές ασχολίες τους και τις λατρευτικές τελετές τους. Η ερευνά της διακόπηκε προσωρινά για ένα τετράμηνο λόγω βαριάς ασθένειας της από τοπικό πυρετό. Μετά την ανάρρωση της συνέχισε την έρευνα και τις αναλύσεις των στοιχείων που κατέγραψε με τη συνεργασία φυσικού ομιλητή Καλάς που δέχτηκε να έρθει στην Ελλάδα για να τη βοηθήσει να καταγράψει και να σώσει μια γλώσσα που κινδυνεύει άμεσα να εξαφανιστεί.

Από την ανάλυση των μέχρι τώρα στοιχείων αποδεικνύεται επιστημονικά η άμεση επαφή που είχε η Ελληνική γλώσσα με τις τοπικές λαλιές των λαών που κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος. Στη γλώσσα των Καλάς διαφαίνεται η επίδραση στο λεκτικό μέρος με αρχαιοελληνικές λέξεις που έχουν διασωθεί στη γλώσσα με την αρχαία σημασία τους.

Στο συντακτικό μέρος υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα με πολλαπλές ομοιότητες στην κλίση των ρημάτων και σε γραμματικά φαινόμενα όπως η γενική απόλυτη.

Δυστυχώς, η απομόνωση των Καλάς στις Κοιλάδες σε υψόμετρο μεταξύ 3.000 και 3.800 μέτρων, η πίεση από τους γύρω πληθυσμούς και η ανάγκη για εργασία λόγω του φτωχού φυσικού περιβάλλοντος, τους έφερε σε επαφή με πολλούς λαούς και άλλες γλώσσες με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλαπλά δάνεια στη γλώσσα γεγονός που καθιστά δύσκολη τη διεξαγωγή της έρευνας.

Συγκεκριμένα, στο Συνέδριο εγίναν δύο ανακοινώσεις της Επ. Καθηγήτριας του Α.Π.Θ. Ελισάβετ Μελά Αθανασοπούλου: 1. «Μορφοφωνολογική Ανάλυση της Γλώσσας των Καλάς ως μια Ινδο-Άρια γλώσσα με Αρχαίες Ελληνικές Ρίζες» και 2. «Η Καλάσα Γυναίκα Σήμερα». Προηγηθηκε βίντεο που παρουσιάσε την Καλασική πραγματικότητα όσον αφορά στο θηλυκό πληθυσμό.
Επίσης, σε συνεργασία με τον γλωσσικό της συνεργάτη, Καλάσα συγγραφέα, κ. Talim Khan Bazik, η Επ. Καθηγήτρια του Α.Π.Θ. Ελισάβετ Μελά Αθανασοπούλου παρουσιάσε την τελευταία δημογραφική έρευνα πάνω στον αριθμό των Καλάς, με τίτλο How many are we?", που πραγματοποιήθηκε από τον Ιούνιο 2008 έως και το Σεπτέμβριο 2008.

Οι εργασίες του Συνεδρίου διεξαχθησαν σύμφωνα με δύο παράλληλες κατευθύνσεις, (α) η Γλωσσολογική και (β) η Πολιτιστική και Λαογραφική. Για το λόγο αυτό, το Συνέδριο απευθυνόταν •σε ακαδημαϊκούς και φοιτητές από τα τμήματα Γλωσσολογίας, Λαογραφίας, αλλά και Ιστορίας-Αρχαιολογίας, Πολιτισμού και Εκπαίδευσης αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο. Προσκεκλημένοι Ομιλητές του Συνεδρίου είναι άνθρωποι της επιστήμης, της έρευνας, καταγραφής και αναβίωσης Γλωσσών υπό Εξαφάνιση. Ο Peter Austin (SOAS, Μεγάλη Βρετανία), ο Nikolaus Himmelmann (Univesrita et Muenster, Γερμανία), η Elena Bashir (University of Chicago, ΗΠΑ), ο Αugusto Cacopardo (Universita di Firenze, Ιταλία) και ο Jan Heegard Petersen (University of Copenhagen, Δανία), μαζί με άλλους 45 ομιλητές από Ελλάδα και εξωτερικό τα αποτελέσματα των πρωτότυπων ερευνών που διεξάγουν σε διάφορα σημεία του πλανήτη και για τις μεθόδους που ακολουθούν.

Όσον αφορά στις Ελληνικές διαλεκτούς-γλώσσες υπό εξαφάνιση, οι Ελληνικές ανακοινώσεις αναφέρονται κυρίως στα Βλάχικα του Μετσόβου, στα Ποντιακά και στα Σμυρναίικα, στα Πομάκικα της Θράκης, στα Γκρίγκο της Κάτω Ιταλίας. Οι κκ Peter Austin και Nikolaus Himmelmann εκάναν δωρεάν σεμινάρια στους φοιτητές του Α.Π.Θ. κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου.

Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονταν επίσης διαλέξεις, σε ευρύ κοινό, παρουσίαση νέων βιβλίων, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ταξίδια σε Αρχαιολογικούς χώρους, επισκέψεις σε Μουσεία.

31 Οραματισμοί για δημιουργικούς ανθρώπους: Η φώτιση οδηγεί στην πληρότητα. Η φώτιση είναι αποτέλεσμα της άνευ όρων αγάπης και η αγάπη καλλιεργείται με τη γνώση και την κατανόηση. Ο τρόπος με τον οποίο έχει γραφτεί αυτό το βιβλίο παροτρύνει τον αναγνώστη να αισθανθεί όμορφα με τον εαυτό του και να συνειδητοποιήσει το έμφυτο μεγαλείο του

http://rapidshare.com/files/149097566/simera_tha_allaksw_tin_zoimou_the_greekz.pdf.html

Συνοπτικό συντακτικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Συνοπτικό Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής για το Λύκειο

με Ερωτήσεις και Απαντήσεις

με 2500 μεταφρασμένα παραδείγματα

Εκδ. Βολονάκη pdf, 404 σελίδες

(έχω προσθέσει σελιδοδείκτες για εύκολη πλοήγηση στις ενότητες)

Λεξικό Σούδα ή Σουϊδα του 10 αι.

ΛΕΞΙΚΟ ΣΟΥΔΑ ή ΣΟΥΪΔΑ

σελίδες: 1160format pdf (168 Mb)

Σούδα ή Σουίδα είναι ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά λεξικά ή εγκυκλοπαίδειες το οποίο γράφτηκε τον 10ο αιώνα.

Πιθανόν Σούδας ή Σουίδας να είναι το όνομα του συντάκτη του. Περιέχει 30,000 λήμματα, πολλά από τα οποία περιέχουν στοιχεία από πηγές που διαφορετικά θα είχαν χαθεί στον καιρό μας. Το λεξικό του είναι ένα από τα πολυτιμότερα έγγραφα για την ελληνική φιλολογία, την γραμματική, και τη λογοτεχνική ιστορία.
Τίποτα δεν είναι γνωστό για τον ίδιο τον Σουίδα εκτός από το ότι έζησε στα μέσα του 10ου αιώνα, προφανώς στην Κωνσταντινούπολη, και ότι ήταν πιθανώς ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο που αφιερώθηκε στις λογοτεχνικές μελέτες. Νεότερες θεωρίες αναφέρουν ότι πιθανόν να μην είναι το όνομα του συντάκτη αλλά ότι πρόκειται για συλλογικό έργο και η λέξη προέρχεται από λατινική λέξη που σημαίνει "φρούριο" και χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τον σκοπό του έργου, την περιφρούρηση της γνώσης.

Χρησιμοποιεί υλικό από την κλασσική περίοδο ως τους χρόνους του ενώ μια μακριά σειρά μετεγενέστερων συγγραφέων όπως ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, αναφέρονται σε αυτόν. Τα σημεία στα οποία γίνεται αναφορά στον Μιχαήλ Ψελλό θεωρούνται μετεγενέστερες προσθήκες.
Το λεξικό Σουίδα είναι κάτι μεταξύ ενός γραμματικού λεξικού και μιας εγκυκλοπαίδειας με τη σύγχρονη έννοια. Εξηγεί την πηγή, την ετυμολογία, και τη σημασία λέξεων σύμφωνα με φιλολογία της περιόδου του, χρησιμοποιώντας πηγές όπως ο Αρποκράτιος και ο Ελλάδιος. Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικό σε αυτό το μέρος της εργασίας του, ωστόσο τα άρθρα σχετικά με τη λογοτεχνική ιστορία, είναι πολύτιμα. Σε αυτά δίνει έναν όγκο λεπτομερειών και ως ένα ορισμένο βαθμό αποσπασμάτων από συγγραφείς των οποίων τα έργα θα είχαν ειδάλλως χαθεί εντελώς. Χρησιμοποιεί παλαιότερα σχόλια για τους κλασικούς (Όμηρο, Θουκυδίδη, Σοφοκλή, κ.λπ.), και για τους νεότερους συγγραφείς, Πολύβιο, Ιώσηπο, το «Πασχάλιο χρονικό», Γεώργιο Σύγκελλο, Γεώργιο Μοναχό ή Αμαρτωλό, κλπ.
Έτσι το λεξικό του αντιπροσωπεύει ένα καλό έργο αναφοράς για πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλο στην πολιτική, εκκλησιαστική, και λογοτεχνική ιστορία της ανατολής ως τον δέκατο αιώνα.

Η κύρια πηγή του για αυτό είναι η εγκυκλοπαίδεια του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου (912-59), και για τη ρωμαϊκή ιστορία τα αποσπάσματα του Ιωάννη του Αντιόχειου (7ος αιώνας). Άλλες πηγές του είναι το Ονοματολόγιο ή Πίναξ του Ησύχιου του Μιλήσιου, το Χρονικό του Γεώργιου Μοναχού, οι βιογραφίες του Διογένη Λαέρτιου και τα έργα των Αθήναιου και Φιλόστρατου.
Το λεξικό είναι ταξινομημένο, όχι ακριβώς αλφαβητικά, αλλά σύμφωνα με ένα σύστημα (στο παρελθόν κοινό σε πολλές γλώσσες) που λέγεται «αντιστοιχία»· δηλαδή τα γράμματα ακολουθούν φωνητική σειρά, κατά τον ήχο (φυσικά με την προφορά των χρόνων του Σουίδα, η οποία είναι η ίδια με τα σύγχρονα ελληνικά).

Έτσι για παράδειγμα το άλφα-γιώτα έρχεται μετά από το έψιλον· έψιλον-γιώτα, ήτα-γιώτα έρχονται μετά από το ζήτα, το ωμέγα μετά από το όμικρον, κλπ. Το σύστημα δεν είναι δύσκολο να μαθευτεί και να απομνημονευθεί, αλλά σε μερικές σύγχρονες εκδόσεις το έργο αναταξινομήθηκε εκ νέου αλφαβητικά.

Το Σουίδα περιέχει πολύ υλικό για την εκκλησιαστική ιστορία μεταξύ των βιογραφικών άρθρων του. Αλλά υπάρχουν πολύ λίγα αυτού του είδους που δεν είναι επίσης γνωστά από άλλες πηγές. Το λεξικό μπορεί ακόμα να εκπληρώσει τον αρχικό σκοπό του ως ένα κατάλληλο έργο αναφοράς.
Το Σούδα εκδόθηκε με κριτικά σχόλια από την Δανή Άντα Άντλερ (Ληψία, 1928-1938. Ενώ στην Ελλάδα την έκδοσή του επιμελήθηκε πριν λίγα χρόνια ο καθηγητής βυζαντινής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ Βασίλιος Κατσαρός.