Δηώ, Ρέα, Κυβέλη...

Το όνομα ΔΗΩ/Δηούς μας δηλώνει και πάλι την ίδια την ΔΗ-ΜΗΤΡΑ αλλα ταυτόχρονα μας δίνει και την έννοια του ρήματος Δηώ  που σημαίνει αρπάζω, λαφυραγωγώ, δήωσις η διαρπαγή και ο διαρπαγμός όπως και την ενέργεια της ΩΔΗΣ – με τον αναγραμματισμό της ΔΗΟΥΣ (ΔΗΩ= ΩΔΗ)  αλλα και την ΟΟΔ(υν)η την ΟΔΥΝΗ

Αλλά Δήω με μια αλλαγή στον τόνο και μόνο δηλώνει  ακριβώς και  την αντίθετη έννοια του ΘΑ ΒΡΩ!!!

Η Δήμητρα η αναζητούσα και η διδάσκουσα μήτηρ  μέσω του ονόματος της είναι αυτή που όχι μονο της έχουν διαρπάξει την κόρη της αλλά το ίδιο της το όνομα με  άλλες ιδιότητες δηλώνει και την ελπίδα της εύρεσης της κόρης της.

Μερικοί λεξάριθμοι ενδεικτικοί

ΑΡΤΕΜΙΔΑ = 461 = ΔΗΜΗΤΡΑ = ΓΥΝΗ = ΟΣΠΡΙΑ = ΣΠΟΡΑΙ = ΤΙΜΗΜΕΝΗ = ΒΟΤΑΝΙΚΗ = ΔΑΜΑΤΡΙΕ

511 = ΔΗΜΗΤΡΑΝ = ΠΟΤΝΙΑ

Οι παραπάνω λεξάριθμοι έχουν ήδη αναλυθεί  στα προηγούμενα κείμενα

812 = ΔΗΩ = ΑΝΤΙΠΡΑΞΙΣ ( αντίσταση, αντίδραση, αντίπραξη) = ΓΑΙΗΟΧΟΝ (Αυτος/η που προστατεύει τη γή)

812 = ΔΗΩ = ΖΕΩ = ΩΔΗ = ΣΦΑΙΡΑ = ΕΓΡΕΜΑΧΗΝ ( αυτή που προκαλεί μάχες η Αθηνά)

Μερικοί λεξάριθμοι για τον ΣΙΤΟ

780 = ΣΙΤΟΣ = ΒΡΟΧΗ = ΕΔΑΦΟΣ =  ΠΙΠΤΕΤΕ = ΙΣΤΟΣ = ΠΟΝΤΙΟΣ = ΠΟΤΝΙΟΣ =  ΜΑΥΡΟΛΙΘΟΝ =  ΞΥΝΟΣ (ξυνός, κοινός, ανήκων σε όλους, επ. Απόλλωνος, επ. Διονύσου),  = ΟΦΙΣ (όφις, φίδι, δράκος, βέλος, ακτινοβολία, αστερισμός κλπ  ) = ΙΟΥΛΟΣ = ΝΥΣΙΟΝ

Αναλύοντας τις ισοψηφίες του σίτου στην ουσία λαμβάνουμε όλη την διαδικασία της σποράς του σίτου, οπου πίπτει εις το έδαφος και μέσω της βροχής αναπτύσετε  καθως μετατρέπετε σε ΙΟΥΛΟ – αποκτώντας τα πρώτα γένια του ως στάχυ καθώς και ότι τον Ιούλιο θερίζεται η σύνδεση του ΟΦΙ με τον ΣΙΤΟ φαίνεται κι αυτή ξεκάθαρα και από τα προηγούμενα κείμενα καθώς και από τα ανάγλυφα που σας παρατέθηκαν…

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica


                                         <Κύβελα> πόλις Φρυγίας καὶ ὄρος ἱερόν,
ἀφ' οὗ Κυβέλη ἡ Ῥέα λέγεται καὶ Κυβεληγενής καὶ Κυβελίς.

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholica


                                                             λέγεται δὲ καὶ
ἡ Ῥέα Κυβέλη ἀπὸ Κυβέλων ὄρους ἱεροῦ.

Theodoretus Scr. Eccl., Theol., Graecarum affectionum curatio


         Ὅτι δὲ καὶ τὰ τῆς Ῥέας ἢ τῆς Κυβέλης ἢ τῆς Βριμοῦς
(ἢ ὅπως ἂν ἐθέλητε, ὀνομάζετε· πολλὴ γὰρ εὐπορία παρ' ὑμῖν
ὀνομάτων, οὐχ ὑποκειμένων πραγμάτων) – ἀλλ' ὅμως ὅτι καὶ
ταύτης τὰς ἑορτὰς καὶ τὰ ἐν αὐταῖς τελούμενα ἀπὸ Φρυγίας εἰς
τὴν Ἑλλάδα μετεκόμισαν Ἕλληνες, οἱ προκληθέντες ἤδη
μάρτυρες διαρρήδην διδάσκουσιν.
Epiphanius Scr. Eccl., Panarion (= Adversus haereses)

                                 …   ὡς αἱ μεγαρίζουσαι γυναῖκες καὶ
θεσμοφορι<ά>ζουσαι ἀλλῆλαι πρὸς ἀλλήλας διαφέρονται· ὅσα τε ἄλλα,
τά τε ἐν Ἐλευσῖνι μυστήρια Δηοῦς καὶ Φερεφάττης καὶ τῶν ἐκεῖσε ἀδύ-
των τὰ αἰσχρουργήματα, γυναικῶν ἀπογυμνώσεις, ἵνα σεμνότερον εἴπω,
τύμπανά τε καὶ πόπανα, ῥόμβος τε καὶ κάλαθος, ἐρέα ἐξειργασμένη
καὶ κύμβαλον καὶ κυκεὼν ἐκπώματι κατεσκευασμένος, ὅσα τε ἄλλα,
τὰ ἐν Πυθοῖ Ἀρχεμόρου [τὰ] μυστήρια, ἐν Ἰσθμοῖ[ς] δὲ ἕτερα, Ἀθά-
μαντός τε καὶ Μελικέρτου τοῦ Ἰνοῦς γόνου·

Clemens Alexandrinus Theol., Protrepticus
Chapter 2, section 15, subsection 1, line 3

Δηοῦς δὲ μυστήρια καὶ Διὸς πρὸς μητέρα Δήμητρα
ἀφροδίσιοι συμπλοκαὶ καὶ μῆνις (οὐκ οἶδ' ὅ τι φῶ λοιπὸν
μητρὸς ἢ γυναικός) τῆς Δηοῦς, ἧς δὴ χάριν Βριμὼ προσα-
γορευθῆναι λέγεται, ἱκετηρίαι Διὸς καὶ πόμα χολῆς καὶ
καρδιουλκίαι καὶ ἀρρητουργίαι· ταὐτὰ οἱ Φρύγες τελίς-
κουσιν Ἄττιδι καὶ Κυβέλῃ καὶ Κορύβασιν.

Fragmentum Lexici Graeci, Lexicon (fragmentum) (fort. auctore Nicephoro Gregora)
Ἡ Δημήτηρ πόλεως ἐστὶ καταρκτική, οἱονεὶ ἡ γῆ.
 ὅθεν καὶ πυργοφόρον αὐτὴν γράφουσι.

λέγεται δὲ καὶ Κυβέλη ἀπὸ τοῦ κυβικοῦ σχήματος

κατὰ γεωμετρίαν ἡ γῆ, διὰ τὸ βάσιμον καὶ στάσιμον,

εἰ καὶ σφαιρικὴν οἱ στοϊκοὶ ταύτην ὁρίζονται.

Η Κυβέλη δεν είναι άλλη από την Ρέα όπως αυτή λατρεύετε εις το όρος ΚΥΒΕΛΑ της πόλης της Φρυγίας . Δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι άλλες ονομασίες/ιδιότητες της Δηούς/Δήμητρας.

Μάλιστα η σύνδεση της με την πυργοφέρουσα Κυβέλη καθώς και τα κυβικά σχήματα, πύργους θα εξετασθεί σε επόμενο κείμενο. 



Συνεχίζετε 

Αρχική σελίδα