Νινόη και Ναός του Διός Βήλου κατα τον Διόδωρο Σικελιώτη

Η εκδοχή τώρα του Διόδωρου του Σικελιώτη για τον Νίνο-Νεβρωδ  και το χτίσιμο της πόλης  Νινόης /Νινευής μας δίνει πληροφορίες που ανάγονται πολύ πιο πίσω χρονολογικά καθώς χρησιμοποιεί ως πηγές του συγγραφείς που κάποιων τα κείμενα τους θωρούνται χαμένα. Τα  κείμενα αυτά που έχουν ενοποιηθεί για να δώσουν την ιστορία του η οποία συγγράφεται σε χρονικό διάστημα 30 χρόνων. Ονόμασε το έργο του Ιστορική Βιβλιοθήκη επειδή πρόκειται για την ενοποίηση των διαφόρων ιστορικών πηγών, μεταξύ των οποίων αναγνωρίζονται οι: Μανέθων, Εκαταίος Αβδηρίτης, Ηρόδοτος, Αγαθαρχίδης, Θουκυδίδης, Κτησίας, Κλείταρχος, Έφορος, Τίμαιος κ.ά.Η εκδοχή του λοιπόν για τον Νινο είναι η ακόλουθη σε συνοπτική μορφή-περίληψη του δεύτερου βιβλίου του που ολόκληρο μπορείτε να το βρείτε εδώ 

Τα πολύ παλιά χρόνια, λοιπόν, στην Ασία υπήρχαν

τοπικοί βασιλιάδες, των οποίων ούτε πράξεις επίσημες

ούτε ονόματα μνημονεύονται. Ο πρώτος που καταγράφεται

από την ιστορία και μας παραδίδεται στη μνήμη, ο

Νίνος, ο βασιλιάς των Ασσυρίων, έκανε έργα μεγάλα- τα

σχετικά μ' αυτόν θα προσπαθήσουμε να γράψουμε με κάθε

λεπτομέρεια. Όντας από φύση του μαχητικός και ζηλωτής

της αρετής εξόπλισε τους πιο δυνατούς από τους νέους και

γυμνάζοντας τους επί αρκετό χρονικό διάστημα τους συνήθισε

σε κάθε κακουχία και πολεμικούς κινδύνους. Μόλις,

λοιπόν, συνέστησε αξιόμαχο στράτευμα, έκανε συμμαχία

με τον Αριαίο, τον βασιλιά της Αραβίας, χώρα που εκείνα

τα χρόνια θεωρούνταν πως είχε πληθώρα αλκίμων αντρών.

 

Τούτο μάλιστα το έθνος είναι και εξαιρετικά φιλελεύθερο

και με κανένα τρόπο δεν δέχεται ξένο ηγεμόνα- αυτός

άλλωστε είναι ο λόγος που ούτε οι βασιλείς των Περσών,

αργότερα, ούτε οι βασιλείς των Μακεδόνων κατάφεραν να

το υποδουλώσουν. Διότι γενικά η Αραβία είναι χώρα που

δύσκολα πολεμιέται από ξένες δυνάμεις, αφ' ενός μεν επειδή

είναι έρημος και αφ' ετέρου επειδή είναι άνυδρη, διαθέτοντας

μυστικά πηγάδια κατά διαστήματα που είναι γνωστά

μόνο στους ντόπιους. Ο βασιλιάς, λοιπόν, των Ασσυρίων,

Νίνος, προσεταιρίστηκε τον ηγεμόνα των Αράβων

και εκστράτευσε με μεγάλες δυνάμεις κατά των Βαβυλωνίων

που κατοικούσαν σε χώρα γειτονική- εκείνα τα χρόνια

η σημερινή Βαβυλώνα δεν ήταν κτισμένη, -

(κατ΄ εκείνους δε τους χρόνους ή μεν νυν ούσα Βαβυλών ουκ ήν εκτισμένη ) ,

 αλλά στη Βαβυλωνία  υπήρχαν άλλες πόλεις αξιόλογες. Ο Νίνος υπέταξε

με ευκολία τους κατοίκους,- της βαβυλωνίας - δεδομένου ότι δεν είχαν πολεμική

εμπειρία…

Μετά απ' αυτό, εισέβαλε με μεγάλες δυνάμεις στην Αρμενία, κατά της Μηδίας  κατά της Μηδίας.

2. Καθώς τα πράγματα για τον Νίνο πήγαιναν τόσο

καλά, τον κατέλαβε ισχυρή επιθυμία να υποτάξει ολόκληρη

την Ασία, από τον Τάναϊ μέχρι τον Νείλο- άλλωστε,

όπως συμβαίνει ως επί το πλείστον σε όσους είναι τυχεροί,

οι συνεχείς επιτυχίες τούς κάνουν να επιζητούν όλο και

περισσότερα. Έτσι λοιπόν, έκανε σατράπη της Μηδίας

έναν από τους φίλους του, ενώ ο ίδιος κίνησε να υποτάξει

τα έθνη της Ασίας και μέσα σε δεκαεπτά χρόνια έγινε

κύριος όλων των άλλων εθνών εκτός των Ινδών και των

Βακτριανών.

Από τις παραθαλάσσιες και τις γειτονικές τους περιοχές

υπέταξε την Αίγυπτο και τη Φοινίκη, στη συνέχεια την

Κοίλη Συρία, την Κιλικία, την Παμφυλία και τη Λυκία,

επίσης την Καρία, τη Φρυγία, τη Μυσία και τη Λυδία,

κατέλαβε την Τρωάδα, τη Φρυγία στον Ελλήσποντο, την

Προποντίδα, τη Βιθυνία, την Καππαδοκία και τους βαρβαρικούς

λαούς του Πόντου, που κατοικούν μέχρι τον Τάναϊ ποταμό-

επίσης κυρίευσε την περιοχή των Καδουσίων και

των Ταπύρων, των Τρκανίων και των Δραγγών, καθώς

και των Δερβίκων, των Καρμανίων, των Χωρομναίων,

των Βορκανίων, επίσης, και των Παρθυαίων εισέβαλε

στην Περσίδα, τη Σουσιανή και στη λεγόμενη Κασπιανή,

στην οποία μπαίνεις από εξαιρετικά στενά περάσματα, που

ονομάζονται γι' αυτό Κάσπιες πύλες. Υπέταξε επίσης

πολλά και διάφορα από τα μικρότερα έθνη, που θα πήγαινε

σε μάκρος να αναφερθούν. Επειδή η Βακτριανή παρουσίαζε

μεγάλες δυσκολίες στην εισβολή και ταυτόχρονα

διέθετε μεγάλο αριθμό μαχίμων ανδρών, αφού κοπίασε

πολύ να την κατακτήσει χωρίς αποτέλεσμα, ανέβαλε τον

πόλεμο κατά των Βακτριανών για αργότερα και οδήγησε

τις δυνάμεις του στην Ασσυρία, όπου επέλεξε έναν τόπο

κατάλληλο για την ίδρυση πόλης μεγάλης.

3. Δεδομένου ότι τα έργα του ήταν κατά πολύ επιφανέστερα

των πράξεων όλων των προηγούμενων βασιλιάδων,

βιαζόταν να ιδρύσει μια πόλη τόσο μεγάλη που όχι

μόνο να είναι μεγαλύτερη απ' όλες τις υπάρχουσες τότε

στον κόσμο, αλλά και να μην μπορέσει εύκολα να την

ξεπεράσει κάποιος από τους μεταγενέστερους…

κι ο ίδιος, συγκεντρώνοντας δυνάμεις και όλα τα

αναγκαία υλικά από παντού, έκτισε στον Ευφράτη ποταμό

μια πόλη, καλά οχυρωμένη με τείχη, δίνοντας της

σχήμα ορθογωνίου. Η κάθε μια από τις μακρύτερες πλευρές

της πόλης είχε μήκος εκατόν πενήντα στάδια, ενώ η

κάθε μια από τις βραχύτερες ενενήντα. Έτσι, μιας και η

περίμετρος της πόλης έφτανε τα τετρακόσια ογδόντα στάδια,

δεν διαψεύστηκαν οι ελπίδες του, γιατί κανείς ποτέ δεν

ίδρυσε πόλη τόσο μεγάλη σε περίμετρο και σε μεγαλοπρέπεια

τειχών.

Το δε τείχος είχε ύψος εκατό πόδια, ενώ στο

πλάτος χωρούσε να περνούν τρία άρματα πάνω του πλάι

πλάι- ο συνολικός αριθμός των πύργων ήταν χίλιοι πεντακόσιοι

και ο καθένας είχε ύψος διακόσια πόδια. Σ' ετούτη

την πόλη εγκατέστησε τους περισσότερους και πιο ισχυρούς

από τους Ασσύριους αλλά και όποιον ήθελε από τα

υπόλοιπα έθνη. Έδωσε, λοιπόν, στην πόλη τ' όνομα του,

Νίνο, και σ' εκείνους που την κατοίκησαν μεγάλο μέρος

της γύρω της περιοχής.

Ακολουθεί στο αρχαίο κείμενο/μετάφραση, η ιστορία της  Σεμιραμιδος – η γέννησή της, ο γάμος της και η γνωριμία του Νίνου  μαζί της. Εντύπωση προκαλεί η στολή που φτιάχνει η ίδια η Σεμιράμιδα για να πολεμήσει στο πλευρό του πρώτου της συζύγου καθώς και η κατάληψη της Βακτριανής από  την ίδια καθώς και ομάδα στρατιωτών της  εκπαιδευμένων στην αναρρίχηση

Εκείνη, με τη σύνεση και την τόλμη, που τη

διέκριναν, και με όλες τις λοιπές αρετές, που συνέτειναν

στην υπεροχή της, βρήκε ευκαιρία να επιδείξει τις ικανότητες

της. Κατ' αρχήν, επειδή επρόκειτο να κινήσει για

ταξίδι πολλών ημερών, έφτιαξε μια στολή που όποιος τη

φορούσε ήταν αδύνατον να φανεί αν είναι άντρας ή γυναίκα.

Τούτη η στολή της ήταν χρήσιμη τόσο για την οδοιπορία

στη ζέστη, γιατί προστάτευε το δέρμα της, όσο και για την

άνεση που της παρείχε στις κινήσεις, μιας και ήταν εύκαμπτη

και κατάλληλη για νέο άνθρωπο, και συνολικά ήταν

τόσο θελκτική που αργότερα οι Μήδοι, όταν έγιναν κυρίαρχοι

της Ασίας, φορούσαν τη στολή της Σεμιράμιδος, όπως

έκαναν και οι Πέρσες μετά από αυτούς

Μετά τον θάνατο του Νίνου η Σεμιραμις φιλοδόξησε να φτιάξει κι εκείνη μια πόλη στο έδαφος της Βαβυλωνίας στα εδάφη του Ευφράτη που είχε ιδρύσει και ο Νίνος την Νινοη-Νινευή του

Όσο για τη Σεμίραμι, που από τη φύση

της στόχευε μόνο σε μεγάλα έργα, φιλοδόξησε να ξεπεράσει

σε δόξα τον προηγούμενο βασιλιά και αποφάσισε να

κτίσει μια πόλη στη Βαβυλωνία. Διάλεξε από παντού τους

καλύτερους αρχιτέκτονες και τεχνίτες, έκανε κάθε άλλη

αναγκαία προετοιμασία και μάζεψε απ' όλη την αυτοκρα-

τορία δύο εκατομμύρια άντρες για να φέρουν σε πέρας το

έργο8. Περιέλαβε στο κέντρο τον Ευφράτη ποταμό και

περιέβαλε την πόλη με τείχος μήκους τριακοσίων εξήντα

σταδίων, που σε τακτά διαστήματα είχε πύργους ψηλούς,

όπως λέει ο Κτησίας ο Κνίδιος, ενώ ο Κλείταρχος και

μερικοί από εκείνους που αργότερα πέρασαν στην Ασία

μαζί με τον Αλέξανδρο έγραψαν πως το μήκος του ήταν

τριακόσια εξήντα πέντε στάδια και προσθέτουν πως φιλοδόξησε

να κατασκευάσει το μήκος του σε στάδια ίσο με τον

αριθμό των ημερών του έτους. Με ψημένες πλίνθες εμβαπτισμένες

σε άσφαλτο κατασκεύασε τείχος ύψους, σύμφωνα

με τον Κτησία πενήντα οργιές, ενώ όπως έγραψαν κάποιοι

νεότεροι πενήντα πήχεις, και πλάτους, που να περνούν

πλάι πλάι τουλάχιστον δυο άρματα, με διακόσιους

πενήντα τον αριθμό πύργους, των οποίων το ύψος και το

πλάτος ήταν ανάλογο της κλίμακας του όλου τείχους. Δεν

υπάρχει λόγος να απορεί κανείς που σε τόσο μεγάλη περίμετρο

αντιστοιχούσαν τόσο λίγοι πύργοι, δεδομένου ότι η

πόλη περιβαλλόταν σε μεγάλη έκταση από έλη, η Σεμίραμις

αποφάσισε να μην κατασκευάσει εκεί πύργους, διότι τα

έλη από μόνα τους παρείχαν αρκετή οχύρωση. Ανάμεσα

στις κατοικίες και το τείχος υπήρχε δρόμος περιφερειακός

πλάτους δύο πλέθρων.

8. Για να επιταχύνει την οικοδόμηση όλων αυτών, ανέθεσε

στους φίλους της από ένα στάδιο στον καθένα, παρέχοντας

του κάθε μέσο που θα χρειαζόταν, και τους ζήτησε

να ολοκληρώσουν το έργο τους μέσα σ' ένα χρόνο. Καθώς

εκείνοι εξετέλεσαν τις προσταγές της με μεγάλη ταχύτητα,

αποδέχτηκε με ευγνωμοσύνη τον ζήλο τους, ενώ ταυτόχρονα

επιδόθηκε στην κατασκευή γέφυρας μήκους πέντε σταδίων

στο στενότερο σημείο του ποταμού, στηρίζοντας

έντεχνα στον βυθό τις κολώνες, που απείχαν δώδεκα πό-

δια η μια από την άλλη. Τις πέτρες, που στηρίζονταν η μια

πάνω στην άλλη, τις συνέδεσε με σιδερένιους αρμοσφίκτες

και τις ενώσεις τους τις γέμισε με χυμένο μολύβι. Μπροστά

από κάθε κολώνα, στην πλευρά που θα δεχόταν την

πίεση του ρεύματος, κατασκεύασε γωνία (πρόβολο) με

καμπύλες πλευρές που στένευαν σταδιακά μέχρι το πλάτος

της κολώνας, ώστε το οξύ μέρος της γωνίας να σχίζει

την ορμή του ρεύματος ενώ οι καμπυλωμένες πλευρές της

υποχωρώντας στην ορμή του να απαλύνουν τη σφοδρότητα

του ποταμού9. Εκείνη η γέφυρα, με τα δοκάρια από κέδρο

και κυπαρίσσι, στεγασμένη με τεράστιους κορμούς φοινίκων

και με πλάτος τριάντα ποδιών, θεωρούνταν πως δεν

υπολείπεται στο παραμικρό σε κατασκευαστική τεχνική

από οποιοδήποτε έργο της Σεμιράμιδος. Από την κάθε

πλευρά του ποταμού, επίσης, και σε μήκος εκατόν εξήντα

σταδίων, κατασκεύασε πολυτελή κρηπιδώματα στο ίδιο

περίπου πλάτος με τα τείχη. Η Σεμίραμις οικοδόμησε

επίσης διπλά ανάκτορα στις όχθες του ποταμού, από ένα

στις δυο άκρες της γέφυρας, απ' όπου σκόπευε να κατο-

πτεύει ολόκληρη την πόλη και ταυτόχρονα να κρατάει τα

κλειδιά, σαν να λέμε, των πιο επίκαιρων σημείων της

πόλης. Καθώς, λοιπόν, ο Ευφράτης περνούσε μέσα από

τη Βαβυλώνα και έρρεε προς νότο, το ένα παλάτι έβλεπε

προς την ανατολή και το άλλο προς τη δύση, ενώ και τα

δύο βεβαίως είχαν κατασκευαστεί με τη μεγαλύτερη πολυτέλεια.

Σ' εκείνο που έβλεπε προς τη δύση, έφτιαξε τον

εξωτερικό περίβολο με περίμετρο εξήντα στάδια, οχυρωμένο

με ψηλά και πολυτελή τείχη, από ψημένες πλίνθες.

Μέσα απ' αυτόν, κατασκεύασε δεύτερο περίβολο, κυκλο-

τερή, στις πλίνθες του οποίου, πριν ψηθούν, σκαλίστηκαν

κάθε είδους άγρια ζώα, που ένεκα της εξαιρετικής χρήσης

των χρωμάτων έμοιαζαν σχεδόν με αληθινά. Τούτος ο

περίβολος είχε μήκος σαράντα στάδια, πλάτος τριακόσιες

πλίνθες και ύψος, όπως λέει ο Κτησίας, πενήντα οργιές,

ενώ οι πύργοι του είχαν ύψος εβδομήντα οργιές. Κατασκεύασε

όμως και τρίτο, εσωτερικό περίβολο, ο οποίος

περιείχε ακρόπολη που είχε περίμετρο είκοσι στάδια, ενώ

το ύψος και το πλάτος της κατασκευής ξεπερνούσε το

μεσαίο τείχος. Στους πύργους όσο και στα τείχη υπήρχαν

αποτυπωμένα ζώα κάθε είδους, φιλοτεχνημένα έτσι που

τόσο στα χρώματα όσο και στα σχήματα να μοιάζουν με

τα πραγματικά· η όλη σύνθεση ήταν φτιαγμένη έτσι που να

παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια το κυνήγι των διαφόρων

ζώων, των οποίων τα μεγέθη ήταν μεγαλύτερα από τέσσερις

πήχεις. Ανάμεσα τους ήταν αποτυπωμένη η Σεμίραμις

πάνω σε άλογο να ακοντίζει λεοπάρδαλη και κοντά της ο

σύζυγος της, Νίνος, να χτυπάει λιοντάρι με τη λόγχη που

κρατούσε στο χέρι. Σ' ετούτο το τείχος έβαλε επίσης και

τριπλές πύλες, εκ των οποίων οι δυο ήταν χάλκινες και

άνοιγαν μηχανικά. Σε μέγεθος και κατασκευή τούτο το

παλάτι ξεπερνούσε κατά πολύ το άλλο που βρισκόταν

στην αντίπερα όχθη του ποταμού. Διότι το εξωτερικό

τείχος από ψημένη πλίνθο που περιέβαλλε εκείνο είχε περίμετρο

τριάντα στάδια και αντί για καλλιτεχνικές αποτυπώσεις

ζώων είχε χάλκινα αγάλματα του Νίνου, της Σεμιράμιδος

και των υπάρχων τους, καθώς και του Δία, τον

οποίο οι Βαβυλώνιοι αποκαλούν Βήλο' υπήρχαν βέβαια και

παραστάσεις από κυνήγια κάθε είδους, που ψυχαγωγούσαν

και έτερπαν όσους τα έβλεπαν.

9. Μετά απ' αυτά, η Σεμίραμις διάλεξε το πιο χαμηλό

σημείο της Βαβυλωνίας και έφτιαξε τετράγωνη δεξαμενή,

της οποία η κάθε πλευρά είχε μήκος τριακόσια στάδια.

Ήταν κατασκευασμένη από ψημένες πλίνθες και άσφαλτο

και είχε βάθος τριάντα πέντε πόδια. Στη συνέχεια, αφού

εξέτρεψε τον ποταμό να πέσει μέσα της, κατασκεύασε

υπόγειο πέρασμα από το ένα παλάτι στο άλλο" το οικοδόμησε

με ψημένες πλίνθες και σοβάτισε τις καμάρες κι από

τις δυο πλευρές με καυτή άσφαλτο, μέχρις ότου το πάχος

του επιχρίσματος να φτάσει τους τέσσερις πήχεις. Οι παράπλευροι

τοίχοι της διώρυγας είχαν πάχος είκοσι πλίνθες

και ύψος, χωρίς να υπολογίζουμε την καμάρα, ' δώδεκα

πόδια, ενώ το πλάτος του περάσματος ήταν δεκαπέντε

πόδια. Μέσα σε επτά ημέρες τελείωσε η κατασκευή του

και η Σεμίραμις αποκατέστησε τον ρου του ποταμού στην

αρχική του κοίτη, ώστε, ενώ το νερό περνούσε από πάνω,

να πηγαίνει από το ένα παλάτι στο άλλο, χωρίς να χρειάζεται

να περνάει το ποτάμι. Στις δυο εξόδους της διώρυγας

έστησε πύλες χάλκινες, που διατηρήθηκαν μέχρι την ηγεμονία

των Περσών. Μετά από αυτά, κατασκεύασε στη

μέση της πόλης ιερό του Δία, τον οποίο, όπως είπαμε, οι

Βαλυλώνιοι ονομάζουν Βήλο. Δεδομένου όμως ότι οι ιστορικοί

διαφωνούν σχετικά μ' ετούτο το κτίριο κι επειδή με

τον καιρό γκρεμίστηκε, δεν είναι δυνατό να μιλήσουμε με

ακρίβεια γι' αυτό1 0 . Το μόνο στο οποίο συμφωνούν όλοι

είναι πως ήταν υπερβολικά ψηλό και πως απ' αυτό οι

Χαλδαίοι παρατηρούσαν τα άστρα, επειδή, λόγω του ύψους

του, φαινόταν με ακρίβεια η ανατολή και η δύση

τους. Το όλο οικοδόμημα είναι κατασκευασμένο από άσφαλτο

και πλίνθες, φιλοτεχνημένο με πολυτέλεια, ενώ

στο τέλος της ανάβασης η Σεμίραμις τοποθέτησε τρία

αγάλματα από σφυρήλατο χρυσό, του Δία, της Ήρας και

της Ρέας. Απ' αυτά, το άγαλμα του Δία, που τον παρουσιάζει

ορθό και σε βηματισμό, έχοντας σαράντα πόδια

ύψος, ζυγίζει χίλια βαβυλωνιακά τάλαντα. Το άγαλμα

της Ρέας, που τη δείχνει να κάθεται σε χρυσό σκαμνί,

ζυγίζει το ίδιο όσο και το προηγούμενο πάνω  στα γόνατα

της έστεκαν δύο λιοντάρια και κοντά της υπήρχαν τεράστια

φίδια αργυρά, βάρους τριάντα ταλάντων το καθένα. Το

άγαλμα της Ήρας, που στέκεται επίσης, έχει βάρος οκτακόσια

τάλαντα, και στο δεξί της χέρι κρατάει ένα φίδι από

το κεφάλι ενώ στο αριστερό σκήπτρο διακοσμημένο με

πολύτιμους λίθους. Μπροστά τους βρίσκεται τραπέζι απο

σφυρήλατο χρυσό, μήκους σαράντα ποδιών, πλάτους δεκαπέντε

και βάρους πεντακοσίων ταλάντων. Πάνω της είναι

τοποθετημένα δύο ποτήρια", βάρους τριάντα ταλάντων.

Υπήρχαν επίσης θυμιατήρια, ίσα τον αριθμό αλλά βάρους

τριακοσίων ταλάντων το καθένα, καθώς και τρεις χρυσοί

κρατήρες, εκ των οποίων εκείνος που ανήκε στον Δία

ζύγιζε χίλια διακόσια βαβυλωνιακά τάλαντα ενώ ο καθένας

από τους άλλους δυο εξακόσια. Όλα αυτά όμως τα

σύλησαν αργότερα οι βασιλιάδες των Περσών1 2 , ενώ τα

ανάκτορα και τα υπόλοιπα κατασκευάσματα άλλα τα εξαφάνισε

ο χρόνος εντελώς κι άλλα τα ερείπωσε- άλλωστε κι

επί των ημερών μας μικρό μέρος της Βαβυλώνας κατοικείται,

ενώ το μεγαλύτερο μέρος μέσα από τα τείχη έχει

αποδοθεί στη γεωργία.

10. Υπήρχε επίσης και ο κρεμαστός λεγόμενος κήπος,

πλάι στην ακρόπολη, τον οποίο δεν κατασκεύασε η Σεμίραμις

αλλά ένας μετέπειτα Σύρος βασιλιάς, προς χάρη μιας

παλλακίδας.του1 3 …

11. Η Σεμίραμις ίδρυσε και άλλες παραποτάμιες πόλεις,τόσο στον Ευφράτη όσο και στον Τίγρη ποταμό, όπου κατασκεύασε διαμετακομιστικούς σταθμούς εμπορευμάτων από τη Μηδία, την Παραιτακηνή1 5 και κάθε άλλη

κοντινή χώρα. Διότι μετά τον Νείλο και τον Γάγγη, ο Τίγρης κι ο Ευφράτης είναι οι πιο σημαντικοί σχεδόν ποταμοί της Ασίας, οι πηγές τους βρίσκονται στα βουνά

της Αρμενίας και απέχουν μεταξύ τους δυο χιλιάδες πεντακόσια στάδια. Περνάνε μέσα από τη Μηδία και την

Παραιτακηνή, μπαίνουν στη Μεσοποταμία, την οποία επειδή

περιλαμβάνουν ανάμεσα τους της δίνουν τ' όνομα

της· στη συνέχεια διασχίζουν τη Βαβυλωνία και εκβάλ-

λουν στην Ερυθρά θάλασσα16. Επειδή λοιπόν είναι μεγάλοι

και διασχίζουν εκτεταμένες περιοχές, παρέχουν πολλά

πλεονεκτήματα σε όσους έχουν επάγγελμα το εμπόριο-

γ ι ' αυτό και συμβαίνει οι παραποτάμιες περιοχές να είναι

γεμάτες ακμάζοντες εμπορικούς σταθμούς, που συμβάλλουν

τα μέγιστα στην αίγλη της Βαβυλωνίας. Η Σεμίραμις

έκοψε από τα όρη της Αρμενίας ένα μονόλιθο μήκους

εκατόν τριάντα ποδιών και πλάτους και πάχους είκοσι

πέντε, τον τράβηξε μέχρι τον ποταμό με πολλά ζευγάρια

μουλάρια και βόδια και εκεί τον φόρτωσε σε σχεδία· με τη

σχεδία τον μετέφερε το ρεύμα μέχρι τη Βαβυλωνία, όπου

τον έστησε στον κεντρικότερο δρόμο, θέαμα παράδοξο για

τους περαστικούς. Τούτο τον μονόλιθο μερικοί τον ονομάζουν

οβελίσκο από το σχήμα του και τον κατατάσσουν στα

επτά θαύματα του κόσμου.

Ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου λοιπόν ο Οβελίσκος της Σεμιράμιδος κι όχι οι κρεμαστοί της κήποι !!!

Μονόλιθος από τα όρη της Αρμενίας με μήκος 130 πόδια,  πλάτος και πάχος 25 πόδια –( ο πούς εχει μήκος, περίπου,  0.30 cm)

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν οτι η πόλη του Νίνου-Νεβρώδ είναι η πόλη Nimrud (αραβικά : كال) είναι η τελευταία αραβική ονομασία για την αρχαία ασσυριακή πόλη της Kalhu βρίσκεται νότια στις όχθες του ποταμού Τίγρη στη βόρεια Μεσοποταμία . Οι αρχαιολόγοι ονομάζουν η πόλη Nimrud μετά τον βασιλία Nimrod -Νίνο.Και θεωρούν ό΄τι προκειται για την πόλη που ήταν γνωστή ως Calah (Kalakh) στην Αγία Γραφή.

 

Το επίτευγμα του Νίνου και της Σεμιράμιδος ζήλεψε - σχετικά προσφατα - και ο Saddam Hussein και προσπάθησε να χτίσει ένα παλάτι όμοιο της δόξας της Βαβυλώνας του Νινου και της Σεμιράμιδος αλλα και του  Ναβουχοδονόσορα ...

συνεχίζετε …