Ερμηνεύοντας παραπάνω το αίνιγμα του Σαμψών υπάρχει μια παράμετρος που δεν έχει αναφερθεί … οι συγγενείς της γυναίκας του την πιέζουν να μάθει από τον συζυγό της την λύση του αινίγματος… Κατά την τετάρτην ημέραν είπαν εις την γυναίκα του Σαμψών· “κύτταξε να ξεγελάσης τον άνδρα σου, δια να σου αναγγείλη την λύσιν του αινίγματος. Εάν όμως και δεν κάμης αυτό που σου λέγομεν θα κατακαύσωμεν σε και την πατρικήν σου οικογένειαν. 'Η μήπως και μας εκαλέσατε εδώ δια να μας ληστεύσετε με τα αινίγματα;”
Εκείνη τον πείθει, έπειτα από αρκετά δάκρυα και μπολικη μουρμούρα και της αποκαλύπτει την πράξη του.. Η γυνή επί επτά ημέρας, κατά τας οποίας διήρκει το συμπόσιον του γάμου, έκλαιε και παρεκάλει τον Σαμψών. Κατά την εβδόμην ημέραν της είπεν ο Σαμψών την εξήγησιν του αινίγματος, διότι τον είχε πολύ στενοχωρήσει. Εκείνη δε κατέστησεν αμέσως τούτο γνωστόν στους συμπατριώτας της.
Έτσι μαθαίνεται η λύση και γίνεται γνωστή η πράξη του. καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι τὸν ἥλιον· τί γλυκύτερον μέλιτος, καὶ τί ἰσχυρότερον λέοντος; καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψών· εἰ μὴ ἠροτριάσατε ἐν τῇ δαμάλει μου, οὐκ ἂν ἔγνωτε τὸ πρόβλημά μου.
Κρ. 14,18 Κατά την εβδόμην και τελευταίαν ημέραν του συμποσίου, πριν ανατείλη ο ήλιος, οι άνδρες της Θαμναθά είπον την εξήγησιν του αινίγματος στον Σαμψών· “τι γλυκύτερον υπάρχει από το μέλι, και τι ισχυρότερον από τον λέοντα;” Είπεν εις αυτούς ο Σαμψών· “εάν δεν εξεβιάζατε με απειλάς την σύζυγόν μου, δεν θα ημπορούσατε να εύρετε ποτέ την ερμηνείαν του αινίγματός μου”.
Εκβιάσατε με απειλές την σύζυγό μου λέει η μετάφραση .. αλλά η ακριβής μετάφραση θα έπρεπε να είναι: αν δεν οργώνατε/ζευγαρώνατε/αφήνατε έγκυο την «δαμάλη» μου δεν θα μπορούσατε να γνωρίσετε το πρόβλημα μου …
Η δαμάλη/δαμάλα είναι η αγελάδα ή η αγελαδίτσα αλλά μεταφορικά η γυναίκα, η κόρη, το κορίτσι κλπ και δαμάλης είναι αυτός που δαμάζει πχ ο έρωτας… άρα η δαμάλα είναι αυτή που δαμάστηκε («οργώθηκε», ζευγάρωσε δηλαδή) για να υποκύψει στις επιθυμίες και τις απαιτήσεις των συντοπιτών της – αλλά και ο ίδιος στις πιέσεις της, εκ των υστέρων - μέσω μιας δαμάλας (αυτής που τον δάμασε μέσω του έρωτά της) για ν΄αποκαλύψει την λύση του αινίγματος… και η απάντηση για το «τι γλυκύτερο μέλιτος».. εδώ, πιστεύω πια, ότι το μέλι δεν φέρει μόνο την κυριολεκτική ερμηνεία του μελιού αλλά και την συμβολική δηλ. στην γλύκα του μελιού που παραπέμπει στην ερωτική απόλαυση, αλλα και στης διάρκειας των διακοπών των νεονύμφων κατα τον μήνα του μέλιτος.
Στην ιστορία του Αριστέου, για να συνδέσουμε τις δύο ιστορίες, θ΄αναφέρουμε ότι ο Αριστεύς γίνεται η αιτία να «θυσιασθεί» η Ευρυδίκη προσπαθώντας για να ξεφύγει από τον έρωτά του – δαγκωμένη από ένα φίδι και να χαθεί μαζί της αργότερα και ο Ορφέας.
Ο Αριστεύς λειτουργεί ως ερωτικός ανταγωνιστής απέναντι στον νόμιμο σύζυγο της Ορφέα…
Να σημειώσω την ομοιότητα του θύματος και της προσφοράς προς την θεότητα με την θυσία ενός μαύρου προβάτου και μιας δαμάλας στους νεκρούς κατά την θυσία του Αριστέα- εκτός των ταύρων – αλλα και της θυσίας κατά τον Ορφέα, ενός θηλυκού μοσχαριού στην Ευρυδίκη, και της θυσίας δαμαλίδων στις παρθένες νύμφες.
Η αμαρτία του Αριστέα όμως απέναντι στην Ευρυδίκη έχει και ένα ακόμα βαθύτερο νόημα. Η επιθυμία του, ως προς μια παντρεμένη γυναίκα, θα πρέπει να ειδωθεί και με μια δεύτερη ματιά, αυτή της καθαρότητας (και απιστίας) απέναντι στο μελίσσι του.
Η προσπάθειά του να βιάσει την Ευρυδίκη θα γίνει η αιτία για την τιμωρία του, και θ΄ακολουθήσει το χάσιμο του μελισσιού του. Ο θάνατου του μελισσιού προοιωνίζει και μια αρχαία μαρτυρία για έναν πολύ παλιό επιβαλλόμενο κανόνα για τους μελισσοκόμους, αυτόν της σεξουαλικής αποχής επι μία ή περισσότερες μέρες πριν από την έναρξη του ανοίγματος της κυψέλης κατά την άνοιξη ή πριν από την έναρξη της συγκομιδης του μελιού το καλοκαίρι.
Αυτός ο κανόνας της σεξουαλικής αποχής υπάρχει σήμερα μεταξύ των παραδοσιακών μελισσοκόμων στην Ελλάδα, αλλά και στις πρωτόγονες φυλές. Αναμφίβολα, συνδέονται με το φυσικό απωθητικό που νιώθουν οι μέλισσες για ορισμένες οσμές, ένα γεγονός ότι πολλοί αρχαίοι οι συγγραφείς καταθέτουν. Πριν από τη συγκομιδή μελιού, ο μελισσοκόμος έπρεπε να απέχει από την έντονη οσμή διάφορων τροφίμων και από διάφορες σάλτσες, δεν έπρεπε να μεθύσει, και σίγουρα έπρεπε να καθαριστεί σχολαστικά.
Οι μελισσοκόμοι της Αιγύπτου, κατά την αρχαιότητα ξύριζαν το μέτωπό τους έτσι ώστε να μην μυρίζουν, καθώς οι μέλισσες δεν συμπαθούν τις ανθρώπινες οσμές
Ακόμη και οι σύγχρονοι μελισσοκόμοι προσέχουν τις ιδιαίτερες οσμές όταν ανοίγουν τις κυψέλες.
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι οι μέλισσες είναι 10 με 100 φορές πιο ευαίσθητες από τον άνθρωπο στο κερί, το λουλούδι και άλλες οσμές που είναι βιολογικά σημαντικές γι' αυτές. Αυτό το ιδιαίτερα ανεπτυγμένο οσφρητικό σύστημα χρησιμοποιείται από την μέλισσες για διάφορες λειτουργίες ζωτικής σημασίας όπως η παραγωγή και η επικοινωνία. Κι αυτό γιατί είναι δυνατόν οι ξένες οσμές να διαστρεβλώσουν τις λειτουργίες τους και να οδηγήσουν σε εχθρότητα μεταξύ του μελισσιού, σε αποπροσανατολισμό και υπερθέρμανση της κυψέλης.
Ακομα και σήμερα στην Ρόδο, στην Νάξο και στα νησιά, ο μελισσοκόμος πρέπει να απέχει από την σεξουαλική επαφή την προηγούμενη ημέρα της συγκομιδής του μελιού. Στους Παξούς πιστεύεται ότι οι άνδρες που δεν είχαν ποτέ "παράνομη σχέση" με μια γυναίκα δεν τσιμπήθηκαν ποτέ από μέλισσες. Πολλές "πρωτόγονες" φυλές σήμερα έχουν τη συνήθεια της σεξουαλικής αποχής μια μέρα πριν το μέλι. Παραδοσιακοί μελισσόκόμοι της περιοχής της Πρέβεζα στην Ήπειρο, αποφεύγουν να τρώνε σκόρδο και ψάρια πριν ανοίξουμε τις κυψέλες.
Η έντονη οσμή και τα αρώματα κάνουν τις μέλισσες ακόμα πιο επιθετικές. Είναι καλή ιδέα ως μελισσοκόμος να αποφύγετε τη χρήση οποιουδήποτε αρώματος, ειδικά την ημέρα της συγκομιδής μελιού. Την ημέρα εκείνη, οι μελισσοκόμοι φοράνε πάντα τον πλήρη εξοπλισμό (συμπεριλαμβάνονται τα γάντια). Ξεκινάμε με το κάπνισμα της κυψέλης με έναν καπνιστή μελισσών (αυτό μπορεί να μην επιτρέπεται σε ορισμένες χώρες). Το κάνουμε αυτό για να ηρεμήσουμε τις μέλισσες. Μπορούμε να βάλουμε μόνο φύλλα έλατου μέσα στον καπνιστή – τίποτα τοξικό. Ο καπνιστής έχει βρεθεί να ηρεμεί τις μέλισσες, επειδή δεν αφήνει τις εργάτριες μέλισσες να διαδώσουν γρήγορα τις φερομόνες «συναγερμού», τις φερομόνες που δηλώνουν ότι «έχουμε έναν εισβολέα στην αποικία μας και πρέπει να επιτεθούμε». Έτσι, οι περισσότερες μέλισσες είναι μπερδεμένες, δεν λαμβάνουν το μήνυμα συναγερμού και συνεπώς είναι ήρεμες, επιτρέποντας στον μελισσοκόμο να κάνει την επιθεώρηση κυψέλης ή τη συγκομιδή μελιού χωρίς σημαντικά προβλήματα. Περισσότερα εδώ
Ο Αριστεύς λοιπόν μη σεβόμενος τον κανόνα της σεξουαλικής αποχής, όταν προσπάθησε να διαπράξει ή διέπραξε μοιχεία, τιμωρήθηκε από τις ίδιες της μέλισσές του, και ακούσια προκάλεσε την διαφυγή ή και τον θάνατο τους. Κι αυτό λογω της ικανότητά της μέλισσας να αισθάνεται και να «οσφίζετε» την σεξουαλική πράξη ή τις ορμόνες που εκκρίνονται πριν και κατά τη διάρκεια της.
Στον ομηρικό ύμνο προς τον Ερμή μας δίνεται η μαρτυρία για τις ιέρειες μέλισσες προφήτισσες Πυθίες. Οι τρείς παρθένες κόρες που λέγουν την αλήθεια τρώγοντας μέλι μέσα από τις κερήθρες. Η αλήθεια μέσω του μαντικού χαρίσματος τους φανερώνεται όταν τρώνε φρέσκο μέλι από την κερήθρα και ο Φοῖβός μέσα από το στόμα τους και την μαντική τους δύναμη γίνετε ένας θεός μάντης αγνός και ένας σύμβουλος αγαθός.
«οὗτος καὶ μάντις ἁγνὸς καὶ σύμβουλος ἀγαθός» κατά τον Clemens Alexandrinus Theol., Protrepticus Chapter 2, section 32, subsection 3, line 5
σεμναὶ γὰρ τινες εἰσὶ κασίγνηται γεγαυῖαι
παρθένοι ὠκείῃσιν ἀγαλλόμεναι πτερύγεσσι
τρεῖς· κατὰ δὲ κρατὸς πεπαλαγμέναι ἄλφιτα λευκὰ
οἰκία ναιετάουσιν ὑπὸ πτυχὶ Παρνησοῖο 555
μαντείης ἀπάνευθε διδάσκαλοι, ἣν ἐπὶ βουσὶ
παῖς ἔτ’ ἐὼν μελέτησα· πατὴρ δ’ ἐμὸς οὐκ ἀλέγιζεν.
ἐντεῦθεν δὴ ἔπειτα ποτώμεναι ἄλλοτε ἄλλη
κηρία βόσκονται καὶ τε κραίνουσιν ἕκαστα.
αἱ δ’ ὅτε μὲν θυίωσιν ἐδηδυῖαι μέλι χλωρὸν 560
προφρονέως ἐθέλουσιν ἀληθείην ἀγορεύειν·
ἢν δ’ ἀπονοσφισθῶσι θεῶν ἡδεῖαν ἐδωδὴν
ψεύδονται δὴ ἔπειτα δι’ ἀλλήλων δονέουσαι
Υπάρχουν τρεις σεβάσμιες, αδερφές γεννημένες,
κοπέλες που έχουν χαρά τα γρήγορα φτερά τους·
στην κεφαλή κριθάλευρο πασπαλισμένο έχουν
και στις πτυχές του Παρνασσού κατοικημένες είναι
τη μαντική διδάσκουν κεί' βόσκοντας τις γελάδες
μικρός αυτή μελέτησα- πατέρας δε νοιαζόταν.
Κάθε τόσο από εκεί εδώ και εκεί πετώντας
κερήθρες γεύονται, όλα ρυθμίζουν όσα έχουν.
Όταν πια έχουν έμπνευση τρώγοντας φρέσκο μέλι,
πρόθυμα την αλήθεια να φανερώσουν θέλουν
αλλ’ αν τη θεϊκή τροφή τη νόστιμη δεν έχουν,
η μια την άλλη σπρώχνει, ψέματα αραδιάζουν.
Αυτές σου δίνω- συ αυτές μ’ ειλικρίνεια ρώτα,
δώσε χαρά στη σκέψη σου- αν κάποιον συ διδάξεις,
θ’ ακούσει το λόγο σου, αν το φέρει η τύχη.
συνεχίζετε... Εκείνη τον πείθει, έπειτα από αρκετά δάκρυα και μπολικη μουρμούρα και της αποκαλύπτει την πράξη του.. Η γυνή επί επτά ημέρας, κατά τας οποίας διήρκει το συμπόσιον του γάμου, έκλαιε και παρεκάλει τον Σαμψών. Κατά την εβδόμην ημέραν της είπεν ο Σαμψών την εξήγησιν του αινίγματος, διότι τον είχε πολύ στενοχωρήσει. Εκείνη δε κατέστησεν αμέσως τούτο γνωστόν στους συμπατριώτας της.
Έτσι μαθαίνεται η λύση και γίνεται γνωστή η πράξη του. καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι τὸν ἥλιον· τί γλυκύτερον μέλιτος, καὶ τί ἰσχυρότερον λέοντος; καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψών· εἰ μὴ ἠροτριάσατε ἐν τῇ δαμάλει μου, οὐκ ἂν ἔγνωτε τὸ πρόβλημά μου.
Κρ. 14,18 Κατά την εβδόμην και τελευταίαν ημέραν του συμποσίου, πριν ανατείλη ο ήλιος, οι άνδρες της Θαμναθά είπον την εξήγησιν του αινίγματος στον Σαμψών· “τι γλυκύτερον υπάρχει από το μέλι, και τι ισχυρότερον από τον λέοντα;” Είπεν εις αυτούς ο Σαμψών· “εάν δεν εξεβιάζατε με απειλάς την σύζυγόν μου, δεν θα ημπορούσατε να εύρετε ποτέ την ερμηνείαν του αινίγματός μου”.
Εκβιάσατε με απειλές την σύζυγό μου λέει η μετάφραση .. αλλά η ακριβής μετάφραση θα έπρεπε να είναι: αν δεν οργώνατε/ζευγαρώνατε/αφήνατε έγκυο την «δαμάλη» μου δεν θα μπορούσατε να γνωρίσετε το πρόβλημα μου …
Η δαμάλη/δαμάλα είναι η αγελάδα ή η αγελαδίτσα αλλά μεταφορικά η γυναίκα, η κόρη, το κορίτσι κλπ και δαμάλης είναι αυτός που δαμάζει πχ ο έρωτας… άρα η δαμάλα είναι αυτή που δαμάστηκε («οργώθηκε», ζευγάρωσε δηλαδή) για να υποκύψει στις επιθυμίες και τις απαιτήσεις των συντοπιτών της – αλλά και ο ίδιος στις πιέσεις της, εκ των υστέρων - μέσω μιας δαμάλας (αυτής που τον δάμασε μέσω του έρωτά της) για ν΄αποκαλύψει την λύση του αινίγματος… και η απάντηση για το «τι γλυκύτερο μέλιτος».. εδώ, πιστεύω πια, ότι το μέλι δεν φέρει μόνο την κυριολεκτική ερμηνεία του μελιού αλλά και την συμβολική δηλ. στην γλύκα του μελιού που παραπέμπει στην ερωτική απόλαυση, αλλα και στης διάρκειας των διακοπών των νεονύμφων κατα τον μήνα του μέλιτος.
Στην ιστορία του Αριστέου, για να συνδέσουμε τις δύο ιστορίες, θ΄αναφέρουμε ότι ο Αριστεύς γίνεται η αιτία να «θυσιασθεί» η Ευρυδίκη προσπαθώντας για να ξεφύγει από τον έρωτά του – δαγκωμένη από ένα φίδι και να χαθεί μαζί της αργότερα και ο Ορφέας.
Ο Αριστεύς λειτουργεί ως ερωτικός ανταγωνιστής απέναντι στον νόμιμο σύζυγο της Ορφέα…
Να σημειώσω την ομοιότητα του θύματος και της προσφοράς προς την θεότητα με την θυσία ενός μαύρου προβάτου και μιας δαμάλας στους νεκρούς κατά την θυσία του Αριστέα- εκτός των ταύρων – αλλα και της θυσίας κατά τον Ορφέα, ενός θηλυκού μοσχαριού στην Ευρυδίκη, και της θυσίας δαμαλίδων στις παρθένες νύμφες.
Η αμαρτία του Αριστέα όμως απέναντι στην Ευρυδίκη έχει και ένα ακόμα βαθύτερο νόημα. Η επιθυμία του, ως προς μια παντρεμένη γυναίκα, θα πρέπει να ειδωθεί και με μια δεύτερη ματιά, αυτή της καθαρότητας (και απιστίας) απέναντι στο μελίσσι του.
Η προσπάθειά του να βιάσει την Ευρυδίκη θα γίνει η αιτία για την τιμωρία του, και θ΄ακολουθήσει το χάσιμο του μελισσιού του. Ο θάνατου του μελισσιού προοιωνίζει και μια αρχαία μαρτυρία για έναν πολύ παλιό επιβαλλόμενο κανόνα για τους μελισσοκόμους, αυτόν της σεξουαλικής αποχής επι μία ή περισσότερες μέρες πριν από την έναρξη του ανοίγματος της κυψέλης κατά την άνοιξη ή πριν από την έναρξη της συγκομιδης του μελιού το καλοκαίρι.
Αυτός ο κανόνας της σεξουαλικής αποχής υπάρχει σήμερα μεταξύ των παραδοσιακών μελισσοκόμων στην Ελλάδα, αλλά και στις πρωτόγονες φυλές. Αναμφίβολα, συνδέονται με το φυσικό απωθητικό που νιώθουν οι μέλισσες για ορισμένες οσμές, ένα γεγονός ότι πολλοί αρχαίοι οι συγγραφείς καταθέτουν. Πριν από τη συγκομιδή μελιού, ο μελισσοκόμος έπρεπε να απέχει από την έντονη οσμή διάφορων τροφίμων και από διάφορες σάλτσες, δεν έπρεπε να μεθύσει, και σίγουρα έπρεπε να καθαριστεί σχολαστικά.
Οι μελισσοκόμοι της Αιγύπτου, κατά την αρχαιότητα ξύριζαν το μέτωπό τους έτσι ώστε να μην μυρίζουν, καθώς οι μέλισσες δεν συμπαθούν τις ανθρώπινες οσμές
Ακόμη και οι σύγχρονοι μελισσοκόμοι προσέχουν τις ιδιαίτερες οσμές όταν ανοίγουν τις κυψέλες.
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι οι μέλισσες είναι 10 με 100 φορές πιο ευαίσθητες από τον άνθρωπο στο κερί, το λουλούδι και άλλες οσμές που είναι βιολογικά σημαντικές γι' αυτές. Αυτό το ιδιαίτερα ανεπτυγμένο οσφρητικό σύστημα χρησιμοποιείται από την μέλισσες για διάφορες λειτουργίες ζωτικής σημασίας όπως η παραγωγή και η επικοινωνία. Κι αυτό γιατί είναι δυνατόν οι ξένες οσμές να διαστρεβλώσουν τις λειτουργίες τους και να οδηγήσουν σε εχθρότητα μεταξύ του μελισσιού, σε αποπροσανατολισμό και υπερθέρμανση της κυψέλης.
Ακομα και σήμερα στην Ρόδο, στην Νάξο και στα νησιά, ο μελισσοκόμος πρέπει να απέχει από την σεξουαλική επαφή την προηγούμενη ημέρα της συγκομιδής του μελιού. Στους Παξούς πιστεύεται ότι οι άνδρες που δεν είχαν ποτέ "παράνομη σχέση" με μια γυναίκα δεν τσιμπήθηκαν ποτέ από μέλισσες. Πολλές "πρωτόγονες" φυλές σήμερα έχουν τη συνήθεια της σεξουαλικής αποχής μια μέρα πριν το μέλι. Παραδοσιακοί μελισσόκόμοι της περιοχής της Πρέβεζα στην Ήπειρο, αποφεύγουν να τρώνε σκόρδο και ψάρια πριν ανοίξουμε τις κυψέλες.
Η έντονη οσμή και τα αρώματα κάνουν τις μέλισσες ακόμα πιο επιθετικές. Είναι καλή ιδέα ως μελισσοκόμος να αποφύγετε τη χρήση οποιουδήποτε αρώματος, ειδικά την ημέρα της συγκομιδής μελιού. Την ημέρα εκείνη, οι μελισσοκόμοι φοράνε πάντα τον πλήρη εξοπλισμό (συμπεριλαμβάνονται τα γάντια). Ξεκινάμε με το κάπνισμα της κυψέλης με έναν καπνιστή μελισσών (αυτό μπορεί να μην επιτρέπεται σε ορισμένες χώρες). Το κάνουμε αυτό για να ηρεμήσουμε τις μέλισσες. Μπορούμε να βάλουμε μόνο φύλλα έλατου μέσα στον καπνιστή – τίποτα τοξικό. Ο καπνιστής έχει βρεθεί να ηρεμεί τις μέλισσες, επειδή δεν αφήνει τις εργάτριες μέλισσες να διαδώσουν γρήγορα τις φερομόνες «συναγερμού», τις φερομόνες που δηλώνουν ότι «έχουμε έναν εισβολέα στην αποικία μας και πρέπει να επιτεθούμε». Έτσι, οι περισσότερες μέλισσες είναι μπερδεμένες, δεν λαμβάνουν το μήνυμα συναγερμού και συνεπώς είναι ήρεμες, επιτρέποντας στον μελισσοκόμο να κάνει την επιθεώρηση κυψέλης ή τη συγκομιδή μελιού χωρίς σημαντικά προβλήματα. Περισσότερα εδώ
Ο Αριστεύς λοιπόν μη σεβόμενος τον κανόνα της σεξουαλικής αποχής, όταν προσπάθησε να διαπράξει ή διέπραξε μοιχεία, τιμωρήθηκε από τις ίδιες της μέλισσές του, και ακούσια προκάλεσε την διαφυγή ή και τον θάνατο τους. Κι αυτό λογω της ικανότητά της μέλισσας να αισθάνεται και να «οσφίζετε» την σεξουαλική πράξη ή τις ορμόνες που εκκρίνονται πριν και κατά τη διάρκεια της.
Στον ομηρικό ύμνο προς τον Ερμή μας δίνεται η μαρτυρία για τις ιέρειες μέλισσες προφήτισσες Πυθίες. Οι τρείς παρθένες κόρες που λέγουν την αλήθεια τρώγοντας μέλι μέσα από τις κερήθρες. Η αλήθεια μέσω του μαντικού χαρίσματος τους φανερώνεται όταν τρώνε φρέσκο μέλι από την κερήθρα και ο Φοῖβός μέσα από το στόμα τους και την μαντική τους δύναμη γίνετε ένας θεός μάντης αγνός και ένας σύμβουλος αγαθός.
«οὗτος καὶ μάντις ἁγνὸς καὶ σύμβουλος ἀγαθός» κατά τον Clemens Alexandrinus Theol., Protrepticus Chapter 2, section 32, subsection 3, line 5
σεμναὶ γὰρ τινες εἰσὶ κασίγνηται γεγαυῖαι
παρθένοι ὠκείῃσιν ἀγαλλόμεναι πτερύγεσσι
τρεῖς· κατὰ δὲ κρατὸς πεπαλαγμέναι ἄλφιτα λευκὰ
οἰκία ναιετάουσιν ὑπὸ πτυχὶ Παρνησοῖο 555
μαντείης ἀπάνευθε διδάσκαλοι, ἣν ἐπὶ βουσὶ
παῖς ἔτ’ ἐὼν μελέτησα· πατὴρ δ’ ἐμὸς οὐκ ἀλέγιζεν.
ἐντεῦθεν δὴ ἔπειτα ποτώμεναι ἄλλοτε ἄλλη
κηρία βόσκονται καὶ τε κραίνουσιν ἕκαστα.
αἱ δ’ ὅτε μὲν θυίωσιν ἐδηδυῖαι μέλι χλωρὸν 560
προφρονέως ἐθέλουσιν ἀληθείην ἀγορεύειν·
ἢν δ’ ἀπονοσφισθῶσι θεῶν ἡδεῖαν ἐδωδὴν
ψεύδονται δὴ ἔπειτα δι’ ἀλλήλων δονέουσαι
Υπάρχουν τρεις σεβάσμιες, αδερφές γεννημένες,
κοπέλες που έχουν χαρά τα γρήγορα φτερά τους·
στην κεφαλή κριθάλευρο πασπαλισμένο έχουν
και στις πτυχές του Παρνασσού κατοικημένες είναι
τη μαντική διδάσκουν κεί' βόσκοντας τις γελάδες
μικρός αυτή μελέτησα- πατέρας δε νοιαζόταν.
Κάθε τόσο από εκεί εδώ και εκεί πετώντας
κερήθρες γεύονται, όλα ρυθμίζουν όσα έχουν.
Όταν πια έχουν έμπνευση τρώγοντας φρέσκο μέλι,
πρόθυμα την αλήθεια να φανερώσουν θέλουν
αλλ’ αν τη θεϊκή τροφή τη νόστιμη δεν έχουν,
η μια την άλλη σπρώχνει, ψέματα αραδιάζουν.
Αυτές σου δίνω- συ αυτές μ’ ειλικρίνεια ρώτα,
δώσε χαρά στη σκέψη σου- αν κάποιον συ διδάξεις,
θ’ ακούσει το λόγο σου, αν το φέρει η τύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου