7 Σεπτεμβρίου 2010

Περί Τριπλής Θεάς


Η Σελήνη, ως θεά του ουρανού έχει πολλάπλά ονόματα/επίθετα/ιδιότητες όπως και η Σελήνη-Mήνη/Φεγγάρι μπορεί να έχει  3 φάσεις, αναλυτικότερα ως νέα Σελήνη (Νουμηνία), ως Πανσέληνος, κι ως Σελήνη στη χάση της καθώς και μια αθέατη όψη (που δεν τη λαμβάνουν υπόψην τους ως 4η φάση) με συγκεκριμένο αριθμό ημερών/νυχτών σε κάθε φάση από τις 28 περίπου μέρες που διαρκεί κάθε Σελήνη.

Ο αριθμός τρία ή και το τρίγωνο (ως σύμβολο) συμβολίζει την Τριάδα ή Τριαδικότητα, η οποία αξιολογειται ως Μονάδα και υπάρχει εν δυνάμει σε κάθε εκδήλωση. Ετσι λοιπον το τρίγωνο συμβολίζει μια πνευματική ενεργητική Ολότητα, η οποία επενεργεί ως ζωντανός ρύθμος μέσα στον χώρο και στο χρόνο. 
Στο Όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος ορκιζόμαστε, βαπτιζόμαστε κλπ  …

Ο Θεός/Θείο  είναι Ενα και αδιαίρετο με τρεις εκφάνσεις όπως οι πλευρές ενός τριγώνου. Το τρίγωνο ως γεωμετρικό σχημα είναι μια μονάδα στην οποία αποκαλυπτεται μια τριαδικότητα αρχών, δηλαδή η υποτεινουσα, η αριστερή και η δεξιά κάθετος

Damascius Phil., In Parmenidem

                     …Ποιε γε μν τς μονάδας τ διωρισμένον, τ διαί-
ρετον, τ συμβλητόν· ς εναι τν μονάδα τρίμορφον οσίαν, κα τς τοισδε
οσίας νομα εναι τν μονάδα.

Για την μονάδα  στν το Γερασηνο Νικομάχου Θεολογία  οι αναφορές έχουν ως εξής :
 Λέγει δ τν μονάδα λλα τε οκ λίγα τν
πλασμάτων τ περ ατν ληθεί κα τος προσοσι
φυσικος διώμασι καταμιγνύς, κα ς νος τε εη,
ετα κα ρσενόθηλυς, κα θεός, κα λη δέ πως, πάντα
χρήματα μιγνς ς ληθς, κα πανδοχες λοιπν κα
χωρητικ κα χάος, σύγχυσις, σύγκρασις, λαμπία,
σκοτωδία, χάσμα, Τάρταρος. Κα Στύγα δ ατν τε-
ρατολογοσι κα φρικωδίαν κα μιξίαν κα βάραθρον
ποχθόνιον, κα Λήθην, κα στιφρν πάρθενον, κα -
τλαντα· ξων τέ στιν ατος κα λιος κα πυράλιος,
κα Μορφ δ κα Ζανς πύργος, κα σπερματίτης
λόγος, πόλλων τε κα προφήτης κα λόγιος.

Damascius Phil., In Parmenidem

                       … σπερ τς τρες τριάδας ς μίαν παρήγαγεν,  
νδειξάμενος μόνον τι τρες εσιν δι τς τριχ λήψεως, οτω κα τος τρες
ριθμος ς να παράγει μο τρίμορφον, ς νιαον, κα τεροον, κα
οσιώδη, ς τς τερότητος κατέρ συγκεκραμένης.


Όμως  η Τριάδα αναπτύσσετε συχνά και σε Εννεάδα. Στην ουσία δεν είναι τίποτ΄ άλλο, μιας και μιλάμε για την περίπτωση της Σελήνης/Σεμέλης, από την προσωποποίηση της Αρχέγονης Θεάς Μητέρας/Γυναίκας, της δημιουργίας και του αφανισμού με όλα τα επίπεδα, πολύ πριν μας προκύψει ο Πατήρ Ημών και η κυριαρχία της Πατριαρχίας σε όλα τα επίπεδα


Νικομάχου Γερασηνο>
ριθμητικν θεολογουμένων βιβλία …

Δι τατα ατος τρις Κρονία κα
Λατ κα μαλθείας κέρας, φίονά τε ατν τερα-
τολογοσι κα Θέτιν κα ρμονίαν, κάταν τε κα ρά-
ναν κα Χαριτίαν κα Μουσν Πολυμνίαν, ΐδαν τε
κα Λοξίαν, ρκτον, λικα, κα ποτ βυθν ο δυομέ-
ναν, Δαματράμην τε κα Διοσκορίαν, κα Μτιν κα
τριδύμην, Τρίτωνα, θαλασσοχον, Τριτογένειαν, χε-
λον, Νάστιν, κα γυιόπεζαν Κουρητίδα, Κραταΐδα
ρμονίαν, Συμβηνίαν, Γάμον, Γοργονίαν, Φορ-
κίαν, Τρίσαμον κα Λύδιον. Οτω μν ατος κα τρις
κα ες τοσούτους ατν θεος ναπλάττεται.

Για την Σελήνη τώρα ως νέα Σελήνη/μήνη/φεγγάρι/ οι αντιστοιχίες  έχουν ως εξής: η άνοιξη, κορίτσι/κόρη, ως Πανσέληνος είναι καλοκαίρι, γυναίκα-μητέρα, κι ως Σελήνη στη χάση της, χειμώνας και γριά.
Η Θεά της γης σχετίζεται με τρεις εποχές, άνοιξη, καλοκαίρι, χειμώνα
Ως θεά του κάτω κόσμου σχετίζεται με την σχέση γεννήτορα και γόνου και με τον θάνατο.

Η Σελήνη συνδέεται με την Εκάτη και τη Βριμώ, άλλες ονομασίες/ ιδιότητες και οι δύο τους εμφανίζονται ως Τρίμορφες…και φυσικά μιλάμε και για την μαύρη-αφανή-σκοτεινή Σελήνη και όλες τις «μαύρες» ιδιότητες της

Eusebius Scr. Eccl., Theol., Praeparatio evangelica
                                                      κάτη δ σελήνη πάλιν,
τς περ ατν μετασχηματίσεως κα κατ τος σχηματισμος δυνάμεως·
δι τρίμορφος δύναμις, τς μν νουμηνίας φέρουσα τν λευχείμονα κα χρυσο-
σάνδαλον κα τς λαμπάδας μμένας· δ κάλαθος, ν π τος μετεώροις φέρει,
τς τν καρπν κατεργασίας, ος νατρέφει κατ τν το φωτς παραύξησιν·
τς δ' α πανσελήνου χαλκοσάνδαλος σύμβολον.

Scholia In Lycophronem, Scholia in Lycophronem
                                                           δοκε δ ατ εναι κάτη κα Βριμώ. τρίμορφος; δ τρικέφαλος παρ' σον μετέχει ορανο τε κα γς κα ιδου.


Lycophron Trag., Alexandra
Line 1176

μτερ, δύσμητερ, οδ σν κλέος
πυστον σται, Περσέως δ παρθένος  
Βριμ Τρίμορφος θήσεταί σ' πωπίδα
κλαγγασι ταρμύσσουσαν ννύχοις βροτούς,
σοι μεδούσης Στρυμόνος Ζηρυνθίας
δείκηλα μ σέβουσι λαμπαδουχίαις,
θύσθλοις Φεραίαν ξακεύμενοι θεάν.


…Ντιάνα στα πράσινα φύλλα (Ντιάνα= Αρτέμιδα)
    Σελήνη στο λαμπρό φέγγος
    Περσεφόνη στην κόλαση …

Στίχος του Σκέλτον στο «Δάφνινο στέφανο» και μια περιγραφή της Τριπλής Θεάς ως Θεά του ουρανού, της γης και του Κάτω Κόσμου.
Η πιο οικεία εικονογραφία στην Λατρεία είναι η Σελήνη-Γυναίκα, ο Υιός- Αστηρ(Ηλιος) και ο σοφός πιτσιλωτός όφις κάτω από το δέντρο.

Ο Υιός-Αστήρ και ο Οφις αντιμάχονται, ο ένας διαδέχεται τον άλλο στη εύνοια της Σελήνης γυναίκας, όπως το καλοκαίρι διαδέχεται τον χειμώνα κι ο χειμώνας το καλοκαίρι. Όπως ο θάνατος διαδέχεται τη ζωή και η ζωή τον θάνατο. Ο ήλιος ασθενεί  ή δυναμώνει, όπως ο ενιαυτός διαγράφει τον κύκλο του, η ζωή στη γη συνεχίζεται με αλλαγές… στα κλωνάρια του δέντρου που άλλοτε είναι ανθισμένα, άλλοτε φορτωμένα καρπούς κι άλλοτε άδεια, το φως όμως της  Σελήνης παραμένει αμετάβλητο όπως και η ίδια είναι αμερόληπτη,  αφανίζει και δημιουργεί με το ίδιο πάθος.



Σίγουρα θα έχετε αναρωτηθεί για ποιο λόγο  οι ποιητές επικαλούνται την Μούσα/Μουσες (Ελικωνίδες/Πιερίδες) για την έμπνευση και δημιουργία ποιημάτων, -με την ευρύτερη έννοια του όρου;;;
Γιατί πολύ απλά η τριπλή μούσα είναι γυναίκα στην Θεϊκή της υπόσταση, είναι η γητεύτρα του ποιητή και το μοναδικό θέμα των ασμάτων του. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Απόλλων υπήρξε μαχόμενος με τον Πυθ-ων-α ακόμα και ο Πυθ-αγορας χάραξε επιγραφή στους Δελφούς όπου κατέγραφε το θάνατό του στη μάχη με τον Αυτόχθονα Πύθ-ων-α,

Στην αποκάλυψη αλλα και στο Πρωτευαγγέλιο έχουμε την μάχη με τον Υιό-Αστηρ και τον Οφη, όμως  στην Μινωική Κρήτη η Θεά δεν απεικονίζεται ακόμα με το θείο Βρέφος στην αγκαλιά της αλλά με δύο φίδια στα χέρια της. Είναι η Πότνια των Θηρών αλλά συγχρονως είναι και η Μητέρα Παντός Ζώντος Όντος. Οι γιοί και οι εραστές μετέχουν στη ιερή υπόσταση μόνο για χάρη της. Ορεία Μήτηρ» και «Πότνια Θηρών», ονομασίες που δίνονται όταν την θεωρούν σαν ανάσα των βουνών και των δασών. Η Ορεία Μήτηρ εικονίζεται ανάμεσα σε λιοντάρια. Και ακόμη είναι και θεά του ιερού δέντρου και θεά των φιδιών.

Μια Πότνια/Πόντια των Θεών/ Θηρών /Θηρίων αλλά και Πότνια Θεών αλλά ακόμα και των  ΘΥΡΩΝ όπως είδαμε στο προηγούμενο κείμενο ...


 Euripides Trag., Phoenisae
Line 296

ἰὼ ώ· πότνια πότνια, μόλε πρόδομος,  
 μπέτασον πύλας.

Απλωσε, πετα προς τα πάνω, αναπετώ, ξεπέταξε τις  πύλες.= άνοιξε τις πύλες.

Πότνια είναι επίθετο που αναφέρετε στις Ήρα, Αθηνά, Δήμητρα, Περσεφόνη, Αρτέμιδα, η Λητώ, η Νύχτα, η Ηβη  κλπ .

Suda, Lexicon
Alphabetic letter pi, entry 2138, line 1

Πότνια; δέσποινα.
Πότνια: σέμνη, ντιμος.
Ποτνισθαι: παρακαλεν, πικαλεται θεούς.



Επίθετο που δηλώνει τη ΔΕΣΠΟΙΝΑ, την ΚΥΡΙΑ, την ΚΥΡΑ, την ΑΦΕΝΤΡΑ, τη ΣΕΒΑΣΤΗ, τη ΣΕΜΝΗ…

Πότνια Βελέων η Αφροδίτη,
Πότνια Μάτερ η σεβαστή μητέρα γη.
Πότνια Θηρών η Αρτέμιδα
Πότνιάδες οι Ευμενίδες, οι Ερινύες, αλλά και οι Μαινάδες
Πότνιαι οι Δήμητρα και η Περσεφόνη μαζί
Πότνιαι δεινώπες οι Ερινύες…

Theognis Eleg., Elegiae

Φοβε ναξ, τε μέν σε θε τέκε πότνια Λητώ
 φοίνικος αδινις χερσν φαψαμένη  
θανάτων κάλλιστον π τροχοειδέι λίμνηι,
 πσα μν πλήσθη Δλος πειρεσίη
δμς μβροσίης, γέλασσε δ Γαα πελώρη,
 γήθησεν δ βαθς πόντος λς πολις.

Euripides Trag., Fragmenta

…τν Δις ορανίαν είδομεν
τν ρώτων πότνιαν, τν παρθένοις
γαμήλιον φροδίταν.

Euripides Trag., Hippolytus

 πότνια πότνια σεμνοτάτα,
 Ζηνς γένεθλον,
 χαρε χαρέ μοι, κόρα
 Λατος ρτεμι κα Διός,
 καλλίστα πολ παρθένων,  
  μέγαν κατ' ορανν
 ναίεις επατέρειαν α-
  λάν, Ζηνς πολύχρυσον οκον.

Euripides Trag., Phoenisae

  … ἰὼ πότνια πα  Λατος κάτα, κατάχαλκον παν  πεδίον στράπτει.

Euripides Trag., Orestes

πότνια πότνια Νύξ,  πνοδότειρα τν πολυπόνων βροτν,  ρεβόθεν θι, μόλε μόλε κατάπτερος  τν γαμεμνόνιον π δόμον.

Athenaeus Soph., Deipnosophistae
                                       .. ν Πυθο γον πί τινος ργου πιγέγραπται·
  τεξ' λικν κεσ Σαλαμίνιος, ν χερσ   πότνια θεσπεσίην Παλλς πνευσε χάριν.


Michael Psellus Polyhist., Opuscula logica, physica, allegorica, alia

                                                                    λλ' ο-
δες οδ τν πάνυ ληρούντων σωματικν γένος δαιμόνων πέστησεν,  
λλ' τερατολόγος Πρόκλος, τς Χαλδαϊκς ποτυπώσεις πεξηγού-
μενος, φη τινς τν δαιμόνων κα κολακεύεσθαι· δι δ κα μνους
π τν ρτεμιν συντέθεικε, κα παρεγγυται τος φαντασιουμένοις
ταύτην ξιφηφόρον τε καλεν ατν κα σπειροδρακοντόζωνον κα
λεοντοχον κα τρίμορφον· τούτοις γρ ατήν φησι τος νόμασιν λ-
κεσθαι κα οον ξαπατσθαι κα γοητεύεσθαι.


Η Κεφαλονιά έχει χαρακτηριστεί ως το  νησί των μυστηρίων. Κι αυτό γιατί στο νησί συμβαίνουν κάποια παράξενα φαινόμενα τα οποία και η επιστήμη δεν μπορεί να ερμηνεύσει.
Ένα από τα πιο γνωστά παράξενα φαινόμενα είναι η εμφάνιση των αγίοφιδων που παρατηρείται κάθε χρόνο τον Αύγουστο. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται στο χωριό Μαρκόπουλο. Στα ερείπια του παλιού καμπαναριού της εκκλησίας  της εκκλησίας που είναι αφιερωμένη στην Παναγιά και στην εκκλησία του ορεινού χωριού Αργίνια, όπου εμφανίζονται κάθε καλοκαίρι από τις 6 Αυγούστου εμφανίζονται μικρά φιδάκια, τα οποία σιγά – σιγά γεμίζουν το εσωτερικό της εκκλησίας. Αυτό συμβαίνει μέχρι και τις 15 Αυγούστου όπου μυστηριωδώς εξαφανίζονται. Τα φιδάκια αυτά είναι εντελώς ακίνδυνα και μη δηλητηριώδη. Οι πιστοί συνηθίζουν να τα παίρνουν στο χέρι και να τα παρατηρούν. Χαρακτηριστικό τους είναι ο σταυρός που έχουν στο κεφάλι τους.
Τις ημέρες αυτές, 6 – 15 Αυγούστου πλήθος πιστών που παραθερίζουν στο νησί σπεύδουν να δουν από κοντά τα φιδάκια της Παναγιάς.
Παναγιά η Φιδούσα


Σε τι διαφέρει λοιπον η Πότνια/Πόντια των Θεών/Θηρών/Θηρίων/Θυρών απο την Παναγία την Φιδούσα;;;




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...