Η Παρθένος

Η σχέση της Παναγίας με τα δάση ολοφάνερη στην Παναγίας του Μελά και την ποιο πρόσφατα ιδρυμένη Παναγία Σε/ουμελά του Βερμίου, στον Αθω κλπ.

Η Ορεία Θεά η Ορεινή η βουνίσια που παλιότερα ονομαζόταν Αρτεμιδα και Αθηνά αλλα και Πότνια των Θηρών/Θεών/Θυρών κλπ. Όμως η σύνδεση με την Πότνια μας πηγαίνει ακόμα μακρύτερα.

Στο νησί της Τήνου. Η Τήνος όπως και η Ρόδος τα νησιά που ως αρχαία ονομασία τους έχουν το Οφιούσα ή Υδρούσα

Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarium in Dionysii periegetae orbis descriptionem

Ἡ Τῆνος ἀπό τινος οὕτω κλη-

θεῖσα Τήνου ἀνδρός· ἦν δὲ σκοροδοφόρος γῆ αὕτη, ὡς

καὶ ἡ Κωμῳδία δηλοῖ, Τηνίων μεμνημένη σκορόδων·

ὕδασι κατάρρυτος, διὸ καὶ Ὕδρουσα ἐκλήθη, κρήνην

ἔχουσα, ἧς τὸ ὕδωρ οἴνῳ οὐ μίσγεται.

Στο λεξικό του Ησύχιου 

ὕδρος ονομάζεται ο ὄφις

ὕδρου ένα είδος ὄφεως

Ὑδροῦσα· ἡ Κέως οὕτως ἐκαλεῖτο

ὗεν ἔβρεχεν

ὕει βρέχει.

Στην αρχαιότητα η Τήνος αναφέρεται, επίσης ως «Σκορδοφόρος» για τα εκλεκτά της σκόρδα, από τον Καλλίμαχο «Αγαθούσα», από τον Αριστοτέλη «Υδρούσα» και από το ∆ηµοσθένη και τον Αισχίνη «Ερούσα». Σήμερα, η Τήνος κατέχει και το προσωνύμιο «νησί του Αιόλου» για τους δυνατούς βοριάδες της.

Είχε εξελιχθεί σε μεγάλο θρησκευτικό κέντρο κατά την αρχαιότητα όπου οι προσκυνητές της ιερής Δήλου σταματούσαν πρώτα εδώ για κάθαρση. Πράγματι τα αρχικά ονόματα της νήσου ήταν Οφιούσα και Υδρόεσσα ή Υδρούσα από τα πολλά φίδια και τις πλούσιες πηγές της, εξ ου και η πλοκή του μύθου.

Ετσι η Παναγιά της Τήνου είναι μια Παναγιά Οφιούσα ή Υδρόεσσα ή Υδρούσα καθώς λατρεύεται πάνω σε μια Υδρούσα ή Υδρόεσσα Νήσο.

Γιατί είναι γεγονός, σύμφωνα με τίς απόψεις των μικρών καί μεγάλων μυστικιστών καί οραματιστών, ότι ό πιο συχνός επισκέπτης στή γη είναι μιά «κυρά». Οι Χριστιανοί συμπέραι¬ναν πάντα ότι ήταν ή Παναγία, αλλά οι μή Χριστιανοί της έδιναν διαφορετικές ταυτότητες. Ό Λούκιος την ονομάζει Βασίλισσα τών Ουρανών, ενώ ή ίδια, όταν τού παρουσιάστηκε, αύτοαποκλήθηκε: «Μητέρα όλων των πραγμάτων, αφέντρα καί κυβερνήτρα τού σύμπαντος, αρχηγός τών θεϊκών δυνάμεων, βασίλισσα όλων όσων ζούν στόν παράδεισο καί την κόλαση. Στή θέληση μου είναι υποταγμένοι οί πλανήτες τοϋ ουρανού καί οί άνεμοι τών θαλασσών. Ή θεότητα μου λατρεύεται σ' όλον τόν κόσμο, μέ πολλά ονόματα. Οί Φρύγες μέ ονομάζουν Μητέρα των Θεών, οί Αθηναίοι Αθηνά, οι Κύπριοι "Αφροδίτη, οι Κρητικοί Αρτεμη, οι Σικελοί Προσερπίνα, οι Ελευσίνιοι Δήμητρα, άλλοι Γιοϋνο, άλλοι Μινέρβα, άλλοι Ήρα, άλλοι Μπελλόνα, άλλοι Εκάτη, άλλοι Ραμνουσία. "Ομως οί Αιγύπτιοι, πού είναι εξαιρετικοί σ' όλα τά είδη τής αρχαίας γνώσης, μ' αποκαλούν με το αληθινό μου όνομα, Βασίλισσα "Ίσις

Καί για να συσχετιστεί ακόμα περισσότερο, θα έλεγε κανείς, αυτή ή ευλογημένη Κυρά μέ τήν σημερινή εικόνα και η μορφή της Παναγίας Θεοτόκου συγκεντρώνει όλες τις μορφές και της προαπεικονίσεις των γυναικείων θεοτήτων όλων των εποχών και των μύθων κάτω από τη μορφή της και την απεικόνιση της

Ή Παρθένος Μαρία με το ιερό παιδί της στην αγκαλιά μπορεί να συσχετιστεί κατ' ευθείαν μέ τήν αιγυπτιακή "Ίσιδα καί τόν Ώρο καί επομένως καί μέ τόν αστερισμό τής Παρθένου πού λάμπει στον ουρανό, εκτός από την Σεληνή/Μήνη/Φεγγαροθεά.

Στις παραστάσεις τού ζωδίου στό ναό τής Ντεντέρα τής Αιγύπτου, ή φιγούρα τής Παρθένου σημειώνεται μέ μιά μικρότερη απεικόνιση τής "Ισιδας, μέ τόν Ώρο στήν αγκαλιά της.

Κι έτσι, ή Ρωμαϊκή Εκκλησία καθιέρωσε τον εορτασμό τής Κοίμησης της Θεοτόκου, ακριβώς την ημερομηνία πού ό παραπάνω αστερισμός εξαφανίζεται τον Αύγουστο καί τη Γέννηση της (Γενέθλιον της Παναγίας/Παρθένου ) την ημερομηνία στην οποία εμφανίζεται και πάλι αυτός ό αστερισμός τον Σεπτέμβριο και συγκεκριμένα στις 8 Σεπτεμβρίου

« Η Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη Οικουμένη εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον ».

Η Παρθένος ως αστερισμός δεν είναι άλλη από την κόρη της θεάς Δήμητρας, την Περσεφόνη, που απήχθη από τον Πλούτωνα στον Αδη. Παρόλα αυτά το όνομα της το οφείλει στην Παρθένο θεά Δήμητρα, οπότε κατά άλλους ταυτίζεται με την μητέρα και κατά άλλους με την κόρη. Όταν λοιπόν ο Πλούτωνας άρπαξε την Περσεφόνη η μητέρα της λυπήθηκε τόσο πολύ που διέταξε τη Γη να εμποδίσει κάθε ανθοφορία για να χαθεί κάθε ομορφιά. Έτσι ένας βαρύς χειμώνας σκέπασε όλο τον επάνω κόσμο και έφερε φοβερό λοιμό και δυστυχία. Ο Δίας μη μπορώντας να ανεχτεί την κατάσταση προσπάθησε να φέρει ένα συμβιβασμό και έπεισε τον Πλούτωνα να αφήνει ελεύθερη την Περσεφόνη για έξι μήνες στον πάνω κόσμο και να την κρατάει μαζί του για τους άλλους έξι. Μετά από αυτή τη συμφωνία η Δήμητρα επέτρεψε στη γη να ανθοφορήσει πάλι και αποφάσισε για τους έξι μήνες που θα βρίσκεται κοντά της η αγαπημένη της θυγατέρα να έχει καλοκαιρία οπότε έχουμε άνοιξη και καλοκαίρι και όσο θα λείπει στον Αδη η γη λυπημένη, να είναι άγονη

Κατά τ΄αλλους ο Αστερισμός της Παρθένου απεικονίζει την Ηριγόνη/Ηριγένεια κόρη του βασιλιά της Βοιωτίας Ικάριου στον οποίον δίδαξε, κατά τον μύθο ο Διόνυσος (κατά άλλους ένα κοινό θνητό) τον τρόπο παρασκευής του κρασιού. Γύριζε λοιπόν με την άμαξά του όλες τις πόλεις της Ελλάδας, προσφέροντας στους ανθρώπους το θαυμάσιο ποτό του. Σε κάποιο από τα μέρη που επισκέφθηκε, μεθυσμένοι χωρικοί τον σκότωσαν

Ο αστερισμός της Παρθένου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αστερισμός στον Ουρανό και σχετίζεται σε πολλούς πολιτισμούς με τη θεά της γονιμότητας, για τους Βαβυλώνιους ήταν η Ishtar για τους Ελληνες η Δήμητρα/Κόρη για τους Ρωμαίους η Ceres (ή Astraea η θεα της Δικαιοσύνης)… η Ισιδα για τους Αιγύπτιους κλπ κλπ.

Όμως Ηριγόνη σημαίνει πρωινή γόνος

Ηριγένεια = αυτή που γενά το πρωί = που γεννά την άνοιξη

Ηριγόνη= πρωινή γόνος,

Ηριγενής ο γεννημένος το πρωί

Ηρικεπαίος – επίθετο του Διονύσου, Βάκχου

Συνεχίζετε …

Αρχική σελίδα