Η Σεμέλη είναι μια Πόρτα/Θύρα για την έλευση του Θεού και του Υιού. Είπαμε ότι αντιπροσωπεύει την αντιληπτή πραγματικότητα, την υλοποιημένη αρχή της Μονάδος.
Σαν σύμβολο όμως το Δ αντεστραμμένο τρίγωνο V και πολλές φορές με μια γραμμή κάθετη στο κέντρο του ταυτίζεται με το σήμειο της επιθυμίας και για να δειξει την αρχή της κολπικής σχισμής, ένας στυλιζαρισμένος γραφικός σχεδιασμός της μήτρας και του θηλυκού σεξουαλικού οργάνου, το σύμβολο της γυναικείας δύναμης.
Όμως κι ενα μαγικό σύμβολο που σκοπό έχει να γονιμοποιήσει ή να φέρει γονιμότητα και την ίδια στιγμή να τρομάξει και να απομακρύνει τους βέβηλους.
Το τρίγωνο με την κορυφή του επάνω (όρθιο) τριγώνου αντιπροσωπεύει τη θεία μονάδα, ενώ με την κορυφή του τριγώνου προς τα κάτω αντιπροσωπεύει τον εκδηλωμένο, υλικό κόσμο. Το ανερχόμενο τρίγωνο δηλώνει το πνεύμα, τη συνείδηση και την απόκρυφη σοφία, τα οποία αντανακλούνται στο αντεστραμμένο τρίγωνο που αντιπροσωπεύει την ύλη, το ορατό διάστημα, την εκδήλωση και τη σοφία του φαινομενικού κόσμου.
ΣΕΜΕΛΗ =288 = ΓΑ + ΘΕΟΣ όπου ΓΑ = Γη (δωρικος τυπος)
Ένωση της μητέρα γης και του Θεού όπως και το ΔΑ σημαίνει ακριβώς το ίδιο πραγμα ΔΑ-Μητηρ ή ΓΑ-Μητηρ η Δήμητρα.
Στο Μέγα Ωρολογίον υπάρχουν οι παρακάτω χαιρετισμοί :
«Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι ής κατέβη ο Θεός» ,
«Σύ ει η βάτος, εν η αφλέκτως Μωυσής κατείδεν ως φλόγα το πύρ της Θεότητος», «Γέγονε η κοιλιά σου Αγία Τράπεζα, έχουσα τον ουράνιον άρτον» καθώς και το «Χαίρε Πύλη, μόνη ήν ο Λόγος διώδευσε μόνος» που παρακάτω ερμηνεύονται καθένας ξεχωριστά.
Η Υλοποίηση κάτι «άπιαστου», «α-φαντου» σε φυσικό και στο δικό μας επίπεδο/πεδίο αντίληψης και προσπάθειες να από-δωθεί αυτό και να γίνει κατανοητό με λέξεις εκφράσεις, προτάσεις. Να εκφρασθεί το αν-έκφραστο και το α-σύλληπτο…
Όλα τα παραπάνω είναι απεικονίσεις της Παναγίας που βασίζονται σε ήδη προυπάρχουσες γνωστές εικόνες/απεικονίσεις/κειμενα κλπ.
Η «υπερφυσική σκάλα» που πατά στην γή και φτάνει στον ουρανό, όπου ο Θεός στηρίζεται επάνω της προφανώς για να κατεβεί να φανερωθεί και να συναναστραφεί με τους ανθρώπους στη γή. Η νοητή σκάλα η Παρθένος, γιατι γεννήθηκε από τη γή και άγγιζει τον Ουρανό. Η σκάλα για να ανέβουν οι άνθρωποι στον ουρανό, αρκεί κανείς να βρεί το Πρώτο Σκαλί που λεει και ο Αλεξανδρινός
488 = ΣΕΜΕΛΗΣ = ΟΜΗΡΟΣ = Ο ΜΗΡΟΣ = ΥΛΗΝ
Η Σεμέλη στον μύθο καίγεται από την εμφάνιση εν πλήρη δόξα του Δία μεταμορφώνεται σε μια καιόμενη Βάτο, όμως στην περίπτωση της Θεοτόκου η Βάτος φλέγεται αλλα δεν καίγεται είναι καιγόμενη και μη καταφλεγομένη. Το Πυρ της θεότητος δεν έκαψε «την νήδυν της Παρθένου» κατά την ενσάρκωση τουΥιού-Θεού.
Στην «Εξοδο» ο Θεός λέει «Ου μη ιδή άνθρωπος το πρόσωπόν μου και ζήσεται» όμοια και η Σεμέλη αντίκρυσε το πρόσωπο του Θεού/Διός και δεν έζησε. Ερχεται όμως μια νέα εποχή όπου η Θεοτόκος κάνει τον απρόσιτον Θεόν προσιτόν εις τους ανθρώπους. Από την εποχή της Παρθένου οι άνθρωποι μπορούν και συνδέονται με τον Θεό σε μια σχέση οικειώσεως και θεώσεως.
Το Πύρ της Θεότητος δεν κατακαίει πιά τον άνθρωπο αλλα τον φωτίζει, τον καθαρίζει και τον Θεοποιεί. «Του Πυρός μεταλαμβάνω, χόρτος ων και ξένον θαύμα! Δροσιζόμενος αφράστως ωσπερούν η βάτος πάλαι, η αφάτως καιομένη»
Η Σεμέλη ως Τράπεζα ή Φάτνη που ερμηνεύεται το ονομά της γινεται με την μορφή της Παρθένου η αγία Τράπεζα «Γέγονε η κοιλιά σου Αγία Τράπεζα, έχουσα τον ουράνιον άρτον» που εντός της φέρει τον Ουράνιο Αρτο, «το Σώμα και το Αίμα» το της Καινής Διαθήκης. Η Χρυσή Τράπεζα «των άρτων και προθέσεως». Η Θεομήτωρ, η Θεαγός είναι η πραγματική αγία Τράπεζα διότι επάνω της ακούμπησε ο Θεός τον ουράνιο άρτο, «τον εκ του ουρανού καταβάντα» τον Υιό του. Τον άρτον της ζωής. Επάνω στην Αγία Τράπεζα, μέσα στο Ιερό βήμα, συντελούνται τα ιερά μυστήρια του Αρτου και του Οίνου κι όπου υπάρχει δια παντός το Σώμα και το Αίμα του Υιού. Η έμψυχος Τράπεζα του Θεού η Θεαγός και Θεηγενής η Θεοτόκος.
Και ο Χαιρετισμός «Χαίρε Πύλη, μόνη ήν ο Λόγος διώδευσε μόνος» είναι κι αυτος εμπνευσμένος από τη σχετική προφητεία του Ιεζεκιήλ «Είπε Κύριος προς με: η πύλη αυτή κεκλεισμένη έσται, ουκ ανοιχθήσεται και ουδείς μη διέλθει δια αυτής, ότι Κύριος ο Θεός Ισραήλ εισέλευσεται δι΄αυτής». Η Παν-Αγία γίνεται η Πύλη εισόδου της Θεότητος στον κόσμο μας.
Η Πότνια των Θεών/Θηρών/Θηρίων/Θυρών είναι πια και πάλι εδώ. Είναι και λειτουργει ως Πύλη εισόδου και εξόδου η «πόρτα» που λειτουργεί και οδηγεί στη ζωή και στο φως του ουρανού καθώς και ο Υιός δηλώνει «Εγώ ειμαι η Θύρα δι εμού εάν τις εισέλθη σωθήσεται και εισελεύσεται και εξελευσεται και νομήν ευρήσει».
συνεχίζετε
Αρχική σελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου