εκ της καλουμένης φιάλης - αρακίδος

Μπορούμε να περάσουμε στο θαύμα πλέον του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων στην έρημο. Ένα θαύμα που αναφέρετε και στα τέσσερα ευαγγέλια με διαφορετικές εκδοχές.

Είδαμε τις ερμηνείες των ονομάτων στις τοποθεσίες όπου διαδραματίζετε ο πολλαπλασιασμός των ιχθύων και των άρτων

Ανακεφαλαιώνοντας : πόλη Βηθσαιδά (Βηθ-Σαιδα (Bethsaida) σημαίνει «Οίκος του Κυνηγού ή του Ψαρά  ή Οίκος του Ελέους για την Βηθεσδά – Βηθσαϊδά. Έτσι ερμηνεύεται ως μια δεξαμενή, ένα κολυμβητήριο, κάτι αντίστοιχο της Κολυμβήθρας του Σιλωάμ. Γίνεται ταύτιση του με την λεγόμενη Κρήνη της Παν-Αγίας, στην κοιλάδα των Κέδρων.

Άλλη ερμηνεία βάση άλλου λεξικού «Οίκος του ελέους» ή «του ρέοντος ύδατος», ή «πισίνα της Παναγίας», ή «πηγή της Παρθένου» κλπ. Μάλιστα στα λεξικά αναφέρετε ως η μόνη πηγή του «ζώντος» ύδατος κοντά στην Ιερουσαλήμ ..

Έτσι όμως Βέθ/Βηθ (το πρώτο συνθετικό ) δηλώνει τον Οίκο ή  Σπίτι, το ναό και Σαίς ή Σαίδος( δεύτερο συνθετικό) δηλώνει την Ίσιδα ή της Ελληνίδα θεά Αθηνά, την Παρθένο Κόρη- βλέπετε και την Κόρη ως Παρθένο Κόρη της Δήμητρος

Η Γαλιλαία όμως είναι το εξελληνισμένο όνομα του Γαλείλ (=κύκλος, περιοχή, αλλά και αιγιαλός] είναι η βορειότερη περιοχή της σημερινής Παλαιστίνης. Είναι πολύ γνωστή τοποθεσία με  χαρακτηριστική ονομασία της "Γαλιλαία των Εθνών".

<Γελγέλ:> ὁ τροχὸς ὀνομάζεται και ἀνακυκλησμὸς καὶ ἀνάκαμψις.

καὶ Γαλιλαία κατακυλιστὴ λέγεται  αλλά και <Γαλέα> ὄνομα ἰχθύος.

Τη Γαλιλαία όμως διασχίζει ο Ιορδάνης ποταμός και ρέει από την θάλασσα Γαλιλαίας ή Λίμνη Γενισαρέτ, ή Τιβεριάδα στη Νεκρά θάλασσα. Ο Ιορδάνης ποταμός  από το εβραικό Γιαρδείν = ορμητική εκροή, αποτελεί τα σύνορα της Ιορδανίας με το Ισραήλ.

Ο Ιορδάνης ποταμός είναι γνωστός στην λαογραφίας μας ως ο Γαλαξίας ή ως Γάλα ή ως Γαλακτικός ή Γαλακτίτης κύκλος ή ως κύκλος γενικότερα.

Άλλες ονομασίες για τον Γαλαξία-Ιορδάνη ποταμό από τους Πυθαγορείους ονομαζόταν "οδός των ψυχών" ενώ από τον ποιητή Πίνδαρο αναφέρεται σαν "λιπαρά οδός" ή "δρόμος του Διός". Οι αρχαίοι Έλληνες τον ονομάζουν "Ηριδανό ποταμό" και μέχρι σήμερα λέγεται "Ιορδάνης ποταμός" από τους παλιούς χωρικούς όπως επίσης "τού παπά τα άχυρα" ή "τού κουμπάρου τα άχυρα" ή "το ζωνάρι της καλόγριας ή το  "Γάλα της Ήρας", ή  "Ζωνάρι της Παναγίας" κλπ.

Ξεκινάει και εκρέει από το Πάνιο Σπήλαιο της Παλαιστίνης -μέση δ' ὑπὸ τοῦ Ἰορδάνου τέμνεται. καὶ δοκεῖ μὲν Ἰορδάνου πηγὴ τὸ Πάνειον, φέρεται δ' ὑπὸ γῆν εἰς τοῦτο κρυπτῶς ἐκ τῆς καλουμένης Φιάλης…

Οι συγγραφείς στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη συγγραφείς χρησιμοποιούν τον όρο "θάλασσα" (Εβραϊκά יָם γιαμ, Ελληνική Θάλασσα), με την εξαίρεση του Λουκά που αποκαλεί "η λίμνη Γεννησαρέτ" (Λουκάς 5: 1), που την ονομάζει με την  ελληνική λέξη Γεννησα-ρέτ (Λίμνης Γεννησαρέτ ). Η λίμνη της Γεννησαρέτ ή θάλασσα της Γαλιλαίας είναι το ίδιο και το αυτό, αργότερα θα ονομαστεί και Τιβεριάς /Τιβεριάδα προς τιμή του αυτοκράτορα Τιβεριανού.

Όμως μέσω της περιόδου των Μαμελούκων η λίμνη θα μείνει γνωστή στα Αραβικά ως «Bar al-Minya", ή  "Sea of Minya», λόγω των ερειπίων του  συγκροτήματος που σώζονται Khirbat al-Minya. Αυτό είναι το όνομα που χρησιμοποιείται ως ανάμνηση των ερειπίων του Κάστρου-παλατιού του Μινύα ή του γιού του Μινύα.
Η θάλασσα της Τιβεριάδας» (Γεν R. XCVIII. 22), και αναφέρεται πως αφθονεί στα ψάρια. Η κοιλάδα βρέχεται από τη λίμνη ονομάζεται η κοιλάδα Γεννησαρέτ" ("biḳ'at Genusar»), και είναι γνωστή για τη γονιμότητά του. Εξ ου και η φράση «την ευλογία του Θεού" ερμηνεύεται με την έννοια την κοιλάδα Γεννησαρέτ. Η γονιμότητα της κοιλάδας είναι, σύμφωνα με τους Ταλμουδιστές, ο λόγος της προέλευση του ονόματος και γι’ αυτό ονομάζεται "Κιννερέτ", επειδή ο καρπός του είναι τόσο γλυκό όσο ο ήχος μιας άρπα  "Kinnor και "Genusar" επειδή εκεί είναι "οι κήποι του πρίγκιπος».
Ενώ Κινύρα είναι η λύρα στα Ελληνικά, και ο Κινύρας στην ελληνική μυθολογία ήταν ιερέας και βασιλιάς στην Κύπρο. Τον θεωρούσαν τον γενάρχη του ομώνυμου γένους των Κινυραδών, ιερέων της Αφροδίτης. Ο Κινύρας αναφέρεται ως βασιλιάς της Πάφου ή και ολόκληρης της Κύπρου. Είχε δωρήσει στον Αγαμέμνονα ένα περίφημο θώρακα. Γενικά, ο πλούτος του ήταν παροιμιώδης, αφού όσοι ήθελαν να μιλήσουν για υπερβολικό πλούτο ή να ευχηθούν πολλά πλούτη ανέφεραν το όνομα του Κινύρα. 
Γεννησαρέτ ή Γενουσάρ ή Κιννοσάρ ή Κιννερέτ η θάλασσα λοιπόν ή καλύτερα η Λίμνη της Τιβεριάδος ή Γεννησαρέτ.

Είδαμε της ερμηνείες της Βηθσαϊδά, και της Γαλιλαίας και της Γεννησαρέτ, αλλά και του Ιορδάνη ποταμού, για να περάσουμε στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των Ιχθύων.

Η ίδια περιγραφή και για τους τέσσερις ευαγγελιστές, άλλοι με περισσότερες κι άλλοι με λιγότερες λεπτομέρειες.

Όμως ας εξετάσουμε τους τόπους που λαμβάνει χώρα  για να μπορέσουμε να αποσυμβολίσουμε τα κρυφά μηνύματα του θαύματος

Σε έναν έρημο τόπο,  χωρίς νερό ή τροφή γύρω, εκεί όπου θα συμβεί το απαραίτητο και χρήσιμο, κατά την περίπτωση, θαύμα. Μια έρημος όπου βρίσκονται πέντε χιλιάδες πεινασμένοι άνθρωποι, πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς να συνυπολογίζονται οι γυναίκες και τα παιδιά- κατά το κείμενο

Σ΄ αναφορά άλλου ευαγγελίου, ενώ μιλάμε για έρημο τόπο,  ζητά ο Ιησούς να καθίσει ο όχλος στο χορτάρι (;).Βέβαια αυτό είναι ένα μυστήριο, εκτός αν η λέξη έρημος τόπος δηλώνει εκτός από τόπο ακατοίκητο, ή άνανδρο, ή άνυνδρο,  έρημο από ανθρώπους, ή ερημότοπο κλπ

Κατά Ματθαίον ΙΔ' 14-22

Τω καιρώ εκείνω, είδεν ο Ιησούς πολύν όχλον, και εσπλαγχνίσθη επ’ αυτοίς και εθεράπευσε τους αρρώστους αυτών. Οψίας δε γενομένης προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού λέγοντες∙ έρημος εστίν ο τόπος και η ώρα ήδη παρήλθεν∙ απόλυσον τους όχλους, ίνα απελθόντες εις τας κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα. Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς∙ ου χρείαν έχουσιν απελθείν∙δότε αυτοίς υμείς φαγείν. Οι δε λεγουσιν αυτώ∙ ούκ έχομεν ώδε ει μή πέντε άρτους και δύο ιχθύας. Ο δε είπε∙ φέρετέ μοι αυτούς ώδε. Και κελεύσας τους όχλους ανακλιθήναι επί τους χόρτους, λαβών τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας, αναβλέψας εις τον ουρανόν ευλόγησε, και κλάσας έδωκε τοις μαθηταίς τους άρτους, οι δε μαθηταί τοις όχλοις.και έφυγον πάντες και εχορτάσθησαν, και ήραν το περισσεύον των κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οι δε εσθίοντες ήσαν άνδρες ωσεί πεντάκισχίλιοι χωρίς γυναικών και παιδίων. Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ου απολύση τους όχλους.

Νεοελληνική Απόδοση

Εκείνο τον καιρό, είδε ο Ιησούς πολύ κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, και γιάτρεψε τους αρρώστους των. Όταν έπεσε το δειλινό, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν: «Ο τόπος είναι ερημικός, και η ώρα είναι περασμένη. Διώξε τον κόσμο να πάνε στα χωριά για ν’ αγοράσουν φαγητά να φάνε». Ο Ιησούς τους είπε: «Δεν υπάρχει λόγος να φύγουν, δώστε τους εσείς να φάνε». Κι αυτοί του λένε: «Δεν έχουμε εδώ παρά πέντε ψωμιά και δύο ψάρια». Κι αυτός είπε: «Φέρτε μου τα εδώ». Κι αφού πρόσταξε τον κόσμο να καθίσει για φαγητό πάνω στο χορτάρι, πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές κι οι μαθητές στο πλήθος. Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και μάζεψαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Αυτοί αφού έφαγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά. Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη.

Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Ιωάννη, το θαύμα λαμβάνει χώρα σε όρος όπου ανήλθε ο Ιησούς και συγχρόνως βρίσκεται κόσμος συγκεντρωμένος λόγω εορτασμού του Πάσχα των Ιουδαίων. Και τα λιγοστά δε,  τρόφιμα δεν ήταν δικά τους, ανήκουν σε κάποιο μικρό παιδί που βρισκόταν εκεί. Γράφει ο ευαγγελιστής: «Έστι παιδάριον εν ώδε, ος έχει πέντε άρτους κριθίνους και δυο όψάρια΄ αλλά ταύτα τί εστιν εις τοσούτους;» (Ιωάν. στ 9). Στον Κύριο αυτό το είπε ο Ανδρέας.

9 ἔστι παιδάριον ἓν ὧδε, ὃς ἔχει πέντε ἄρτους κριθίνους καὶ δύο ὀψάρια· ἀλλὰ ταῦτα τί ἐστιν εἰς τοσούτους; 

10 εἶπε δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς· ποιήσατε τοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν· ἦν δὲ χόρτος πολὺς ἐν τῷ τόπῳ. ἀνέπεσον οὖν οἱ ἄνδρες τὸν ἀριθμὸν ὡσεὶ πεντακισχίλιοι. 

11 ἔλαβε δὲ τοὺς ἄρτους ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ εὐχαριστήσας διέδωκε τοῖς μαθηταῖς, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ἀνακειμένοις· ὁμοίως καὶ ἐκ τῶν ὀψαρίων ὅσον ἤθελον. 

12 ὡς δέ ἐνεπλήσθησαν, λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· συναγάγετε τὰ περισσεύσαντα κλάσματα, ἵνα μή τι ἀπόληται. 

13 συνήγαγον οὖν καὶ ἐγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων ἐκ τῶν πέντε ἄρτων τῶν κριθίνων ἃ ἐπερίσσευσε τοῖς βεβρωκόσιν. 

14 Οἱ οὖν ἄνθρωποι, ἰδόντες ὃ ἐποίησε σημεῖον ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον. 

15 ᾿Ιησοῦς οὖν γνοὺς ὅτι μέλλουσιν ἔρχεσθαι καὶ ἁρπάζειν αὐτὸν ἵνα ποιήσωσιν αὐτὸν βασιλέα, ἀνεχώρησε πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὐτὸς μόνος. 

Τα ψωμιά κρίθινα σ΄ αυτό το Ευαγγέλιο και «δανεικά» ενός παιδιού που βρίσκεται μαζί τους, και καθισμένοι στο χορτάρι θα χορτάσουν με πέντε κρίθινους άρτους και δύο ψάρια, πάνω από πέντε χιλιάδες και θα περισσέψουν και 12 μεγάλα κοφίνια με περισσεύματα..

Συμβολικό το όλο θαύμα ή γεγονός, που κατ’ εμέ συνδέεται απόλυτα με την Κίστη Ιχθύος καθώς και με τα μαθηματικά προβλήματα του Πυθαγόρα,  όπως και με την Μέτρηση του Κύκλου του Αρχιμήδη. Αντίστοιχη αναφορά θα βρούμε και στην δημιουργία του σύμπαντος στον Πλατωνα στον "Τίμαιο" ή "Περί φύσεως" 

Θέλοντας να δώσουν την αέναη δημιουργία που συντελείτε εντός της Κίστης των Ιχθύων και τον πολλαπλασιασμό κάθε είδους ζωής, φτάνουμε να  μιλούν, οι ευαγγελιστές για το θαύμα του πολλαπλασιασμου των ιχθύων και των άρτων.

Η Κίστη των Ιχθύων μας δίνει ως απεικόνιση του «άνθους της ζωής», την δημιουργία δηλαδή όπως συντελείτε παντού στην φύση, από τον μικρόκοσμο και το μικρότερο «αόρατο» μόριο, εντός του υγρού «κύκλου» της μήτρας αλλά ακόμη ακόμη και  μέχρι τον  μακρινότερο γαλαξία, δείτε την σύνδεση με την Γαλιλαία !!! αλλά και τον Γαλαξία

Και ακόμα ένας λεξάριθμος ενδεικτικός των παραπάνω

ΕΚΑΤΟΝ ΠΕΝΗΝΤΑ ΤΡΙΑ = 1351 = ΤΟ ΩΑΡΙΟ

Το ωάριο ως το γεννητικό κύτταρο (γαμέτης) των θηλυκών οργανισμών το οποίο βρίσκεται στην ωοθήκη, την κατά μέτρον ανθρώπου «κύστη» και με την σύλληψη επέρχετε και πολλαπλασιασμός του, εντός της, για την δημιουργία νέας ζωής.

Μέσω της γονιμοποίησης αρχίζει η διαδικασία της μίτωσης του γονιμοποιημένου ωαρίου. Η μίτωση είναι ο τρόπος κυτταρικής διαίρεσης, που εξασφαλίζει ότι τα νέα κύτταρα θα έχουν τον ίδιο αριθμό χρωματοσωμάτων με το αρχικό κύτταρο…

Αυτό που δεν μπορούσαν να το μεταφέρουν ως μαθηματικό πρόβλημα με την λύση του, δίνεται μέσω των ευαγγελίων και μέσω των παραβολών και των θαυμάτων, σε ανθρώπους αμαθείς ή ήμιμαθείς και αμόρφωτους, ως η γνώση της δημιουργίας, του πολλαπλασιασμου και αν θελετε και ως εν είδη αθανασίας. Μια σειρά «εικόνων» για να μεταφέρουν την δημιουργία που συντελείτε εντός κλειστού «κυκλικού» υγρού χώρου – «αιδοίου της Παρθένου» ή Κύστη της Παρθένου,  με την αόρατη ηλιακή δύναμη, ταυτόχρονα σε φυσικό γεωγραφικό επίπεδο, στην  πόλη της Κόρης, Παρθένου Αθηνάς – Θεάς της Σοφίας. Στο σπίτι – οίκο -ναό της Ίσιδος, Σαίδος, εντός του ίδιου του βωμού της Παρθένου, εντός Αιδοίου δηλ ή κύκλου ή αμυγδάλου ή ακόμα και ωαρίου συντελείτε η σύ-ζευξης. Και η είσοδος του Ιορδάνη -Γαλαξία και δια μέσου της ροής της «οδού των ψυχών», ή του δρόμου του Διός, εκείνου του «ποταμού» με την ορμητική ροή, που θα διαπεράσει τη ζώνη της Παν-αγίας και συγχρόνως θα φέρει και το Γάλα της Ήρας της πρώτης Ηλιακής Ροής ή Ρέας. Ο Γαλαξίας που πηγάζει από το Παν-είο όρος και φέρετε να διατηρείται εντός της «γής» της  υλής, μέσα σε Φιάλη ή αρακίδα, εντός δοχείου δηλαδή που φέρει το λευκό ως γάλα υγρό –σπέρμα – για την γονιμοποίηση την σπερματ-έγχυση και την σύλληψη, την γονιμοποίηση και την εγκυμοσύνη. 

Αλλά Γαλαξίας είναι και  ο χυλός από κριθάρι και γάλα -  Γαλάξια (γιορτή στην Αθήνα προς τιμή της Κυβέλης όπου έτρωγαν γαλαξία (χυλό με κριθάρι και γάλα)

 Ο ίδιος ο Γαλαξίας ή Γαλακτικός ή σπερματικός πόρος που έρχεται ή προέρχεται από το Σύμ-παν (Πάνειο όρος ) και γονιμοποιεί την λίμνη Γεννησαρέτ την λιμνοθάλασσα του Μινύα, δια μέσου των Κινυράδων ιερέων της Αφροδίτης, ή των Γαλάτων / Γάλλων, ευνούχων ιερέων της Κυβέλης και της Παρθένου Αρτέμιδος σε άλλους ναούς και ιερά.

 Η σύλληψη και  σε φυσικό πεδίο γεωγραφικών τόπων δια μέσου των ονομάτων που λαμβάνει χώρα το «θαύμα» της γέννησης και της δημιουργίας και της βλάστησης που ρέει και παρέχει ζωή σε ζώντα όντα, ψάρια και σε σπαρτά, σιτηρά, δια μέσου του θαύματος των άρτων. Εμείς βλέπουμε τον πολλαπλασιασμό όχι των γεννημάτων σιτηρών, αλλά του αποτελέσματος του άρτου της ζωής…

Είναι μια σειρά συμβολικών παραβολών,  αν το  δούμε ως προσπάθεια μεταφοράς προβλημάτων της Ελληνικής Πυθαγόρειας μαθηματικής σκέψης σε άσχετο και αμόρφωτο κοινό ή διδασκαλία για εν μέρει μυημένους «ψαράδες» – μυημένους εν μέρει, που έχουν ίσως περάσει την πρώτη μύηση- δοκιμασία της ταραχής των «συναισθηματικών» υδάτων. Βιωματική μύηση που ασκούσε πάνω στις λίμνες και τα νερά τα «συγκινησιακά ύδατα», τα ύδατα που οδηγούν στον δια πνιγμού θάνατο τους περισσοτέρους προς μύηση. Ελάχιστοι είναι  εκείνοι που επιβιώνουν επιτυχώς  που θα συνεχίζουν και θα  περάσουν στην δεύτερη μύηση

συνεχίζεται …