Αρνούμενος τη δημιουργία

Είδαμε στα προηγούμενα κείμενα την αποκοπή μέρων του (ιερού) σώματος των «Θεών» και την κρίση. Η φοβερή αγιότητα των βασιλέων-Θεών οδηγεί φυσικά στην απαγόρευση του ν΄ αγγίζει – ακόμα και άλλος θεός – τα ιερά τους πρόσωπα-εν γένει την υπόσταση τους.

Πολλές φορές υπάρχουν  απαγορεύσεις κατά τις οποίες ακόμα και οι ίδιοι οι βασιλείς-Θεοί δεν αγγίζουν σιδερένια αντικείμενα. Για αυτό αναφέρονται τα κείμενα σε “αδαμάντινη άρπη” (δρεπάνι) και σε δρεπάνι “καρχαρόδοντο”  ακόμα και  φτιαγμένο από χάλυβα κλπ.

Στην Κρήτη για παράδειγμα προσφέρονταν θυσίες, χωρίς τη χρήση σιδήρου, στον Μενέδημο – που σύμφωνα με το μύθο σκοτώθηκε από σιδερένιο αντικείμενο κατά την διάρκεια του Τρωικού πολέμου. Ο άρχοντας των Πλαταιών δεν έπρεπε ν΄ αγγίζει σιδερένια αντικείμενα, παρά μόνο μια φορά κατά το μνημόσυνό για τους άντρες που έπεσαν στην μάχη των Πλαταιών,  τότε μόνο μπορούσε να φέρει και να χρησιμοποιεί σπαθί – και να θυσιάζει μ΄ αυτό έναν ταύρο.

και ο κρίνων κρίνεται

Εκτός από την περίπτωση του ‘Οσιρη-νέου Χ-Ωρου υπάρχουν και άλλες αναφορές αυτή τη φορά περί της κρίσης και του πετσοκόμματος, αν θέλετε, αιδοίων στην Ελληνική μυθολογία…και μάλιστα με άρπη - κοινώς δρεπάνη (η)

Etymologicum Genuinum, Etymologicum genuinum (ἀνάβλησις – βώτορες)
Alphabetic letter alpha, entry 1226, line 5

 <Ἅρπη> (Hes. th. 179)· ἡ δρεπάνη· παρὰ τὸ ἁρπῶ ἅρπη

γίνεται· παρὰ τὸ οἱονεὶ ἁρπάζειν ἃ διακόπτει· 

Η πιο γνωστή περίπτωση αυτή του Ουρανού, που ο γιός του Κρόνου, του αποκόπτει με διαμαντένιο δρεπάνι (αδαμάντινη άρπη) ή κατ’ άλλο συγγραφέα  δρεπάνι  με τραχιά όψη ή με δρεπάνι που φέρει τραχείς οδόντας  ((καρχαρόδοντη άρπη)  - έκοψε τα αιδοία του πατρός του, έχοντας την συμπαράσταση της μητέρας του Γαίας, γιατί   ο Ουρανό αρνήθηκε την δημιουργία και γκρέμιζε τα παιδιά του στα Τάρταρα…

Από την αποκοπή του ανδρικού  μορίου του – και την ρίψη τους στην θάλασσα θα γεννηθεί η Αφροδίτη, ενώ από το αίμα τους που τρέχει από την αποκοπή θα γεννηθούν οι Ερινύες… 

Nonnus Epic., Dionysiaca
Book 6, line 126

 “τίς προτέρην μετὰ Κύπριν ἀμερσιγάμῳ Κρόνος ἅρπῃ

μήδεα πατρὸς ἔτεμνεν, ἕως πάλιν ἀφρὸς ἐχέφρων

εἰς τόκον αὐτοτέλεστον ἄγων μορφούμενον ὕδωρ

ὁπλοτέρην ὤδινε θαλασσαίην Ἀφροδίτην;

μὴ ποταμὸς μετὰ πόντον ὁμοζήλοισι λοχείαις

κύματος αὐτογόνοιο λεχώιον ὁλκὸν ἑλίσσων

ἄλλην Κύπριν ἔτικτε, καὶ οὐχ ὑπόειξε θαλάσσῃ;