Βασιλιάς Μέλισσα

Αφού είδαμε -σε μια συνοπτική αναφορά των προηγούμενων κειμένων - την σύνδεση της Ρέας με τις τροφούς του Διός, τη σύνδεση των ιερειών-μελισσών με τις ιέρειες της Δήμητρας αλλά και της Αρτέμιδος ας περάσουμε σε περισσότερες και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες για την Μέλισσα.

Σε παλαιότερα κείμενα μελετήσαμε την αρσενική πλευρά της μέλισσας – τους Εσσήνες.

Υπενθυμίζω τις αναφορές μέσα από τα κείμενα όπου ο Εσσήνας καθώς και οι Μέλισσες ιέρειες ταυτίζονται με ιερείς/ιέρειες της Αρτέμιδος, της Σελήνης ακόμα δε της Ρέας της Δήμητρας αλλά και της Κυβέλης.

Η ιστορία του Κύψελου μας έδωσε την σύνδεση με την λατρεία της Εφέσιας Αρτέμιδος ως Μέλισσα/Μέλιττα/Μελίτη/Μυλίττα με τους ιερείς Εσσήνες της.

Όπου ο Εσσήνας θεωρείτε ως βασιλιάς των μελισσών και ταυτίζεται με τον Βασιλιάς, τον μονάρχη και τον ιερέα της Εφέσιας Αρτέμιδος…

Ενδεικτικά αναφέρω ότι :

Κηφήν = κηφήνας, αρσενική μέλισσα, οκνηρός, ανίκανος κλπ

Κυβηβάω = μαίνομαι ως ιερέας της Κυβήβης (Κυβέλης)
Κύβηβος = ο διατελών, ο μαινόμενος, κατεχόμενος τη Ρέα ή και άλλω δαιμόνι, δαιμονισμένος
Κυβήβη η Ρέα στην Φρυγία
Κύβελα η Ρέα στη Φρυγία
Κυβηβώ =  κορυβαντώ, καβειριάζομαι / μαίνομαι ενθουσιωδώς
Κυβήβη = η κυψέλη
Κυβιστητήρ = ο τρελός χορευτής, των οργιαστικών λατρευτικών χορών
Κυβέλη = το κοίλον του αυτιού, 
Κυβήβη – Κυβέλη-Κυψέλη  η φρυγική θεότητα που ταυτίστηκε με την Ρέα  
Κυψέλη = κοίλωμα, αγγείο πήλινο, κουτί, σεντούκι, κοίλο του αυτιού, μελισσοκόφινο, κατοικία μελισσών
Κυψελίζω = τυραννώ
Κυψελίς έκκριμα σμηγματογόνων αδένων αυτιού
Κύψελος το πετροχελίδονο…

Οι μυημένοι ιερείς φέρουν το όνομα Εσσήνες και πρέπει να βρίσκονται δίπλα στις Μέλισσες ιέρειες τελώντας κι οι ίδιοι τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις απέναντι στην Θεά. Αν και η θεά που λατρεύουν οι μέλισσες θεωρείται η Εφέσια Αρτέμιδα, έτσι η παρουσία των Εσσήνων στην Έφεσο θεωρείται αναμφισβήτητη. Πέραν του Μεγαβύζου και αργότερα της ιέρειας της Αρτέμιδος, υπήρχε μια ομάδα ανδρών ιερέων, οι εσσήνες, δηλαδή οι κηφήνες, οι οποίοι διαβιούσαν για διάστημα ενός έτους στο χώρο του ιερού, σε πλήρη σεξουαλική αποχή. Οι ιέρειες της Αρτέμιδος ήταν παρθένες, την αγνότητα των οποίων επιτηρούσε, συχνά με αυστηρότατο τρόπο, ο ευνούχος ιερέας. Οι ιέρειες αυτές ονομάζονται συνήθως μέλισσες. Άλλες ομάδες γυναικών ασχολούνταν με την κόσμηση του λατρευτικού αγάλματος της θεάς όπως οι κοσμοφόροι, οι  κοσμήτειραι και οι χρυσοφόροι.

Ίσως οι ιέρειες και οι ιερείς  της Μελισσο-θεάς έγιναν γνωστοί και με άλλα ονόματα κατά την πάροδο των ετών.

Υπενθυμίζω ότι στον «Ύμνο προς τον Δια» ο Καλλιμάχος αποκαλεί τον Δία με την ονομασία του Εσσήνα ως βασιλέα - των ουρανών – ή αντίστοιχα ως βασιλέα των θεών.

 « οὔ σε θεῶν ἐσσῆνα πάλοι θέσαν, ἔργα δὲ χειρῶν…»

«Μα εσένα δε σε βάλανε των «Ουρανίων» βασιλιά με κλήρο, έγινες με τα έργα των χεριών σου»

Ο Εσσήνας λοιπον ταυτίζεται με τον Βασιλέα, στα αντίστοιχα κείμενα

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 383, line 27

 <Ἐσσήν>: Ὁ βασιλεὺς, ὡς παρὰ Καλλιμάχῳ,

 <Ἐσσήν>: Ὁ βασιλεὺς κατὰ Ἐφεσίους· ἀπὸ  

μεταφορᾶς τοῦ μελισσῶν βασιλέως,

Ἢ ὁ οἰκιστὴς, παρὰ τὸ ἕσσαι

καὶ ἱδρῦσαι. Ὅθεν Ὅμηρος,

Ἢ ὁ ἡσσῶν καὶ ἥττονας ποιῶν τοὺς ὑπ' αὐτοῦ ἀρχο-

μένους.

 Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon
Alphabetic letter epsilon, page 877, line 19

<ἐσσήν>· βασιλεύς. ἡγεμών

<ἐσσήτιοι>· μάντεις  

 Suda, Lexicon
Alphabetic letter epsilon, entry 3131, line 1

<Ἐσσήν:> βασιλεύς· κυρίως τῶν μελισσῶν. <Ἐσσῆνος,> ἡ

γενική.

<Ἐσσηνός:> ὁ πολίτης.

Scholia In Callimachum, Scholia in Hymnos (scholia vetera) (scholia ψ ex archetypo) Hymn 1, scholion 66b, line 1

 ἐσσὴν κυρίως ὁ βασιλεὺς τῶν μελισσῶν, νῦν δὲ ὁ τῶν ἀνδρῶν.

 <<ἐσσῆνα:>> θεόν.

 τὸ κράτος πλησίον ἵδρυσας τοῦ δίφρου.

Ο Εσσήν λοιπόν με έννοιες να τον χαρακτηρίζουν ως τον βασιλιά των μελισσών- πιστεύοντας  παλαιότερα ότι σε κάθε κυψέλη υπήρχε και τη διοικούσε  ένας  αρσενικός  Εσσήνας – αργότερα στη μελισσοκομία θα αποδειχτεί ότι η βασίλισσα είναι θηλυκού γένους -. Εσσήν λοιπόν ο βασιλέας  ή ο οικιστής, ο δημιουργός δηλαδή και ο ιδρυτής πόλεων, ενώ σε κάποια λεξικά ο Εσσήνας ταυτίζεται -με αφορμή τον ύμνο του Καλλιμάχου- και με την έννοια του θείου αλλά και του Θεού.

Η Μέλισσα όμως από ιέρεια θα μεταπηδήσει στην θέση της Θεάς βασίλισσας και θα ταυτίζεται με την ίδια τη Θεά Κυβ/ψελη, με την Δήμητρα και την Αρτέμιδα αλλά και την νέα Σελήνη

Εκτός των άλλων οι  ιέρειες μέλισσες φέρουν και το χάρισμα της μαντείας και της προφητείας.

Σε ακόμα παλιότερα κείμενα είδαμε την σύνδεση του Πέτρου Κηφά ή Κηφέα με  την

κύστη ως καλάθι, κοφίνι, κανίσκι, κάνιστρο κλπ

Ο ΣΙΜΩΝ ΠΕΤΡΟΣ = 1925 = ΚΥΣΤΕΩΣ

(κύστη αλλά και κίστη (λατ. Cista, γερμ. kiste, αγγλ. chest & cist) δηλ. καλάθι, κοφίνι, κανίσκι, κάνιστρο, πανέρι, θήκη, κάμψα, κιβώτιο, ιματιοθήκη, σεντούκι πλεκτό, κουτί, καλάθι με σκέπασμα αλλά και αντίπηξ, κοίτη –λατ. Cubile, κοιτίδιον, κοιτίς, κίστη μικρή δηλ. σκυφάριον (λατ. Cistella)

Καθώς και την σύνδεση του με τον Κηφέα/Καφεύς

και ο εξελληνισμένος τύπος της αραμαϊκής: Κηφάς (διαβάζουμε στον Iωάνν. 1, 42: Σὺ εἶ Σίμων ὁ υἱὸς Ἰωάννου· σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς (ὃ ἑρμηνεύεται Πέτρος).

Το όνομα Κηφάς, ή Καφεύς σχετίζεται με τον Κηφέα τον πατέρα της Ανδρομέδας. Ο Ήλιος απ' τους Έλληνες λέγεται και Περσεύς. Ο Περσεύς ήταν γαμπρός του Κηφέως απ' την κόρη του Ανδρομέδα και η Τεγέα, που λεγόταν και Αφειδάντιος κλήρος, ήταν γνωστή και σαν «Καφέως Άστυ», άρα εκεί κατοικούσε αυτός ο Καφεύς (στα Δωρικά) ή Κηφεύς ή Κηφάς (στη γλώσσα του Ευαγγελίου).
 Ο Περσεύς είναι γενάρχης των Περσών ή Κηφήνων, που λέγονταν έτσι απ' τον πεθερό του Περσέως –Κηφεύα ή Κηφά - και κατοικούσαν στην περιοχή, που απ' αυτούς λεγόταν Περσία ή Ιράν και περιελάμβανε τότε όλη τη Μ. Ασία.
Ο Κηφάς είναι ο κύβος (9+9+9=27 ή 8+8+8=24) των γραμμάτων της ελληνικής γλώσσας, αλλά ταυτόχρονα η ΠΕΣΣΑ, λεξαριθμητικά δίδει 486, είναι ισόψηφη με τις έννοιες ΜΕΛΙΣΣΑ και ΠΕΤΡΑ, που είναι ο Πέτρος.

486= ΜΕΛΙΣΣΑ = ΠΕΤΡΑ = ΓΡΑΜΜΑΤΑ = ΑΓΑΛΛΙΑΣΙΣ

Έχουμε δηλαδή την σύνδεση του Πέτρου/Κηφά/Κηφεύα με την Πέτρα αλλά και την Μέλισσα, με τους Εσσήνες (Κηφήνες). 

Ένας Κηφήνας δηλαδή μια αρσενική «Μέλισσα».

Ένας Εσσήνας, ένας βασιλιάς των μελισσών, ένας οικιστής, ο ιδρυτής ο ηγεμόνας μιας πολιτείας, και ένας εν δυνάμει Θεός.

Οι αρχιερείς, δε στα παλαιότερα χρόνια, ήταν και ηγεμόνες-βασιλείς μιας πόλης. Ήταν ο Βασιλεύς-Αρχιερέας και ο Δικαστής,  όπου όλες οι εξουσίες ταυτίζονται και συνυπάρχουν στο πρόσωπο ενός και μόνου ατόμου.

 Ένας νέος Εσσήν – ιερέας της μητέρας Κυβέλης- του κυβικού λίθου – τετραγώνου-  του εννιά, της μαύρης Πέτρας (Κηφάς) Πέτρος, ο οποίος αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο  είναι κτισμένη η εκκλησία - που εμφανίζεται και θεωρείται και ως ο πρώτος πάπας της Νέας Χριστιανικής εκκλησιάς, της Ρώμης. Περισσότερα εδώ (Κηφάς- Καφεύς -Κηφεύς)

Παρόλο που ο Κηφήν = κηφήνας, είναι η αρσενική μέλισσα, δηλώνει ταυτοχρονα, τον οκνηρό, τον ανίκανο, ακόμα και  ο ίδιος ο Βιργίλιος στην Αινειάδα τους ονομάζει «νωθρό πλήθος»

Η ταύτιση του βασιλέα με τον Εσσήνα-Μέλισσα ξεκινάει από την Αίγυπτο. Εκεί όμως βλέπουμε ότι η έννοια “βασιλεύς” στα Αιγυπτιακά ιερογλυφικά παριστάνεται με μία μέλισσα, που στέκεται μπροστά σ' έναν κρίνο, και αυτό το ιερογλυφικό, δείχνει το βασιλιά της Αιγύπτου, δηλ. τον Φαραώ. 

Η αιγυπτιακή ιστορία η μέλισσα συνδέθηκε έντονα με βασιλικούς τίτλους, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο βασιλιάς Μένες (Min, Mena, Meni, ο πρώτος βασιλιάς της Αιγύπτου και ιδρυτής της πρώτης αιγυπτιακής δυναστείας) ονομάστηκε "ο μελισσοκόμος". έναν τίτλο αναγνωρισμένο για όλους τους επόμενους Φαραώ. Μια εικόνα της μέλισσας ήταν τοποθετημένη μάλιστα δίπλα στο βασιλιά.

Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι έδωσαν μεγάλη θρησκευτική και πνευματική σημασία στην μέλισσα. Οι μέλισσες συνδέονταν δικαιωματικά με την Αίγυπτο. Πράγματι, ήδη από το 3500 π.Χ., η μέλισσα ήταν το σύμβολο του βασιλιά της Κάτω Αιγύπτου!

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ιερογλυφικών με μελισσες που υπάρχουν στα αρχεία, καθώς και ιερογλυφικά για το μέλι και τον μελισσοκόμο.

Σε μαγικό πάπυρο βρίσκομαι αναφορά που αναφέρει ότι  οι μέλισσες δημιουργήθηκαν όταν τα χρυσά δάκρυα του Ρα, του θεού του ήλιου, που έπεσαν στη γη.

Η γεωργική, διατροφική και φαρμακευτική αξία της μέλισσας και  το μέλι ήταν σημαντικά στην Αίγυπτο από την προ-δυναστική περίοδο και μετά. Η Βόρεια Αίγυπτος (η γη που εκτείνεται από το Δέλτα μέχρι τη Μέμφιδα είναι γνωστή ως "Ta-bitty" (η χώρα της μέλισσας) και η Κάτω Αίγυπτος ως "Per-bit" (το σπίτι της μέλισσας)

Ο ναός της Νε/ηιθ στη Σαίδα είναι παραδοσιακά γνωστός ως Σπίτι (ιερο) της Μέλισσας - ή "Hoot-Bit" στην Αιγυπτιακή γλώσσα. 

Η Νε/ηιθ ήταν  η θεά της σοφίας, της ύφανσης, του κόσμου, των μητέρων, των ποταμών, του νερού, του τοκετού, του κυνηγιού, του πολέμου και της μοίρας. Στο ελληνικό Πάνθεον ταυτίζεται με την Θεά Αθηνά, θεά της σοφίας και του πολέμου.

(Ο Ηρόδοτος έγραψε ότι στη Σάιδα βρισκόταν ο τάφος του Όσιρι, και ότι γινόταν αναπαράσταση των παθών του θεού σε κοντινή λίμνη, σε μυστηριακές τελετές.

170. [1] εἰσὶ δὲ καὶ αἱ ταφαὶ τοῦ οὐκ ὅσιον ποιεῦμαι ἐπὶ τοιούτῳ πρήγματι ἐξαγορεύειν τὸ οὔνομα ἐν Σάι, ἐν τῷ ἱρῷ τῆς Ἀθηναίης, ὄπισθε τοῦ νηοῦ, παντὸς τοῦ τῆς Ἀθηναίης ἐχόμεναι τοίχου. [2] καὶ ἐν τῷ τεμένεϊ ὀβελοὶ ἑστᾶσι μεγάλοι λίθινοι, λίμνη τε ἐστὶ ἐχομένη λιθίνῃ κρηπῖδι κεκοσμημένη καὶ ἐργασμένη εὖ κύκλῳ καὶ μέγαθος, ὡς ἐμοὶ ἐδόκεε, ὅση περ ἡ ἐν Δήλῳ ἡ τροχοειδὴς καλεομένη

171. [1] ἐν δὲ τῇ λίμνῃ ταύτῃ τὰ δείκηλα τῶν παθέων αὐτοῦ νυκτὸς ποιεῦσι, τὰ καλέουσι μυστήρια Αἰγύπτιοι. περὶ μέν νυν τούτων εἰδότι μοι ἐπὶ πλέον ὡς ἕκαστα αὐτῶν ἔχει, εὔστομα κείσθω. [2] καὶ τῆς Δήμητρος τελετῆς πέρι, τὴν οἱ Ἕλληνες θεσμοφόρια καλέουσι, καὶ ταύτης μοι πέρι εὔστομα κείσθω, πλὴν ὅσον αὐτῆς ὁσίη ἐστὶ λέγειν· [3] αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ τὴν τελετὴν ταύτην ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι καὶ διδάξασαι τὰς Πελασγιώτιδας γυναῖκας· μετὰ δὲ ἐξαναστάσης πάσης Πελοποννήσου ὑπὸ Δωριέων ἐξαπώλετο ἡ τελετή, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες Πελοποννησίων καὶ οὐκ ἐξαναστάντες Ἀρκάδες διέσωζον αὐτὴν μοῦνοι. 

[2.170.1] Στη Σάιδα βρίσκεται και ο τάφος εκείνου που το όνομά του δεν θεωρώ ότι είναι ευσέβεια να το ξεστομίσω σε τέτοια περίσταση, μέσα στο ιερό της Αθηνάς, πίσω από τον ναό, και ακουμπά σε ολόκληρον τον τοίχο της Αθηνάς. [2.170.2] Και μέσα στο τέμενος είναι στημένοι μεγάλοι πέτρινοι οβελίσκοι και κοντά εκεί είναι λίμνη στολισμένη με πέτρινο κρηπίδωμα, όμορφα δουλεμένη γύρω γύρω, όμοια στις διαστάσεις, όπως μου φάνηκε, με της Δήλου τη λεγόμενη τροχοειδή.
[2.171.1] Τη νύχτα σ᾽ αυτή τη λίμνη αναπαριστούν τα πάθη του θεού, που οι Αιγύπτιοι τα ονομάζουν μυστήρια. Αν και γνωρίζω περισσότερα για όλα αυτά, πώς είναι τα καθέκαστά τους, το σωστό είναι να μη μιλήσω. [2.171.2] Και για της Δήμητρας την τελετή, που οι Έλληνες την ονομάζουν Θεσμοφόρια, και γι᾽ αυτήν το σωστό είναι να μη μιλήσω, παρά να πω μόνο όσα η ευσέβεια επιτρέπει. [2.171.3] Εκείνες που μετέφεραν αυτή την τελετή από την Αίγυπτο και τη δίδαξαν στις γυναίκες των Πελασγών, ήταν οι κόρες του Δαναού, ύστερα όμως, όταν η Πελοπόννησος άδειασε ολόκληρη εξαιτίας των Δωριέων, η τελετή χάθηκε, και οι μόνοι που τη διέσωσαν ήταν οι Αρκάδες, αυτοί δηλαδή που μεταξύ των Πελοποννησίων έμειναν στον τόπο τους και δεν ξεσηκώθηκαν.

‘Ενας από τους τίτλους του Φαραώ "Βασιλιάς Μέλισσα" και το καταφύγιο στο οποίο λάτρευε ο Όσιρις ήταν το Hwt bjt, ο οίκος της μέλισσας. Ενώ ο ίδιος θεωρείτε, εκτός των άλλων ιδιοτήτων που φέρει και ο θεραπευτής της χώρας του.

συνεχίζετε ...