τὸν θεμέλιον τῆς γῆς και τον λίθον ίδον της γωνίας της γής

<Σεμέλη>, θεὸς, θεμελὶς, θεμελιῶτις οὖσα.

Θεμέλιος = Θεμελιακός = ο των θεμελίων, θεμελιώδης, ακρογωνιαίος, απαραίτητος βασικός, ουσιώδης, πρωταρχικός, ριζικός, στοιχειώδης

Ακρογωνιαίος λίθος, γωνιόλιθος

Θεμελιούχος = ο συγκρατών τα θεμέλια, επίθετο του Ποσειδώνα, ο Ποσειδώνας

Θεμελιόω = βάζω θεμέλιο, θεμελιώνω, ιδρύω, βασίζω, εδραιώνω, ριζώνω, στηρίζω, στηρίζω γερά

Θεμελίωσις, εδραίωση, ίδρυση, ισχυροποίηση, στερέωση, καθίδρυση, συγκρότηση

Θεμελιωτής = ιδρυτής, στυλοβάτης,

Θεμέλιο = Θέμελο, ρίζα, στήριγμα, βάθρο, έδρανο, έρεισμα, βάση, το πιο εσωτερικο και βαθύ μέρος πράγματος, ουσιαστικό περιεχόμενο πράγματος, πυρήνας

Θεμελιόθεν = εκ θεμελίων, ριζικά, άρδην, από τα θεμέλια, ολοκληρωτικά, πέρα για πέρα, συθέμελα

 H έννοια της Σεμέλης ως θεμελίου, θεμελιακής λίθου ή ακρογωνιαίου λίθου που θέτει τα πρώτα υλικά της δημιουργίας ή της Γα/Δα-μιουργίας στην Γα/γαία  – της ζωής, της ύπαρξης, αλλά και της θρησκείας, της λατρείας του  Διονύσου καθώς και της δημιουργίας και ύπαρξης ζωής γενικότερα,  είναι η ίδια που μέσα της θα κινηθεί και θα σαλεύει το πρώτο σημάδι ζωής, η πρώτη πνοή, από την  πρωταρχική ύλη για να έρθει η ζωή στην γή.

Και θυμάμαι την «δημιουργία» ή την αναδημιουργία  ή την «δεύτερη γέννηση» αν θέλετε του Φρανκενστάιν, ή, τo σύγχρονο Προμηθέα,  στο μυθιστόρημα της Mary Shelley για ένα πλάσμα που παράγεται από ένα ανορθόδοξο επιστημονικό πείραμα., όπου μέσω του γαλβανισμού του ηλεκτρικού σπινθήρα προσπαθεί ως σύγχρονος Προμηθέας να δώσει ζωή στο δημιούργημα του …

ΣΕΜΕΛΗ == 288 =  Δ+ ΘΕΟΣ = ΟΝ ΜΗ ΟΝ

ΣΕΜΕΛΗ =288 = ΓΑ + ΘΕΟΣ όπου ΓΑ = Γη (δωρικός τύπος)

488 = ΣΕΜΕΛΗΣ = ΟΜΗΡΟΣ = Ο + ΜΗΡΟΣ = ΥΛΗΝ

ΕΓΧΩ = 1408 = ΕΚΒΛΑΣΤΩΝ = ΕΝΥΓΡΩΝ = ΜΕΓΙΣΤΩΝ = ΣΕΜΕΛΗΣ ΒΟΥΛΗΣΙΣ = ΣΩΤΗΡ

ΥΗΝ = 458 = ΥΝΗ – ΚΥΒΕΛΑ = ΚΡΟΝΙΗΣ = ΛΗΤΟΝ = ΣΠΙΝΘΗΡΑ

ΘΕΜΕΛΗΝ = 147 = ΠΑΛΛΑΔΑ = ΘΕΟΓΝΙ = ΘΗΙΟΝ = ΛΕΑΙΝΑΝ = ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ = ΜΕΛΑΝΙΑΙ = ΜΕΛΙΝΑΙΑ …

ΣΕΛΑΣ + ΜΕΛΕΙΝ = 576 = ΠΝΕΥΜΑ = ΦΕΓΓΕΙΝ = ΝΗΛΑΙΟΥ = ΦΑΙΕΙΝ = ΛΑΜΠΕΤΟΝ = ΦΑΙΝΗ – ΠΑΛΛΟΜΕΝΟΣ = ΑΕΤΟΣ (του Διός ; ) = ΓΟΡΓΟΝΙΟΣ = ΚΕΡΑΥΝ (ος) = ΔΑΜΑΤΡΙΟΝ = ΚΑΤΑΚΑΙΟΜΕΝΗΝ …

Μερικοί ενδεικτικοί λεξάριθμοι .. για όσους ασχολούνται

H μία από τις  επτά θεωρίες για το πώς προήλθε η ζωή στο σύμπαν μιλούν για τον Ηλεκτρικό Σπινθήρα…παρακάτω κάποια βασικά στοιχεία : Οι ηλεκτρικοί σπινθήρες μπορούν να παραγάγουν τα αμινοξέα και τα σάκχαρα από μια ατμόσφαιρα γεμάτη με νερό, μεθάνιο, αμμωνία και υδρογόνο, όπως παρουσιάστηκε στο διάσημο πείραμα των Miller-Urey το 1953, προτείνοντας ότι η αστραπή μπορεί να έχει βοηθήσει στην δημιουργία των βασικών δομικών μονάδων της ζωής στη Γη στις πρώτες ημέρες της. Μετά δε από πολλά εκατομμύρια χρόνια, μπόρεσαν να σχηματιστούν μεγαλύτερα και πιο σύνθετα μόρια . Αν και η έρευνα από τότε έχει αποκαλύψει ότι η πρώιμη  ατμόσφαιρα της Γης ήταν στην πράξη φτωχή σε υδρογόνο, οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι ηφαιστειογενής προέλευσης νέφη στην πρώιμη ατμόσφαιρα  μπορεί να είχαν γεμίσει την ατμόσφαιρα με μεθάνιο, αμμωνία και υδρογόνο και να ενώθηκαν με την αστραπή. …

Περισσότερα ΕΔΩ 

Τα πάντα είναι θέμα μετατροπής της ενέργειας σε διάφορες μορφές της, έτσι δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε και τις πρόσφατες δηλώσεις περί του σωματιδίου του Higgs όπου στην ουσία προσπαθούν ν΄ αποδείξουν πως το  φως λειτουργώντας άλλοτε ως κύμα, κι άλλοτε ως σωματίδιο, με όλες τις ιδιότητές του, αποκτά μάζα  και γίνεται εμφανές …στην ελαχιστότατη μορφή του, όπως αυτή του «αφανούς» σωματίδιου …

 Ο Πορφύριος στο «Περί αγαλμάτων» αναφέρει  για το ΘΕΙΟ, την μορφή των Θεών/ Θείων όντων, ή μήπως Ι-Οντων, (απ΄τον Μεγαλόκοσμο στον μικρόκοσμο και στο μέσον ως μέτρον ο άνθρωπος)  για την απεικόνιση τους…

 Porphyrius Phil., Περὶ ἀγαλμάτων Section 2, line 1

 Φωτοειδοῦς δὲ ὄντος τοῦ θείου καὶ ἐν πυρὸς αἰθερίου
περιχύσει διάγοντος, ἀφανοῦς τε τυγχάνοντος αἰσθήσει
περὶ θνητὸν βίον ἀσχόλῳ, διὰ μὲν τῆς διαυγοῦς ὕλης, οἷον
κρυστάλλου ἢ Παρίου λίθου ἢ καὶ ἐλέφαντος, εἰς τὴν τοῦ
φωτὸς αὐτοῦ ἔννοιαν ἐνῆγον· διὰ δὲ τῆς τοῦ χρυσοῦ, εἰς τὴν
τοῦ πυρὸς διανόησιν καὶ τὸ ἀμίαντον αὐτοῦ, ὅτι χρυσὸς οὐ
μιαίνεται. Πολλοί δε αύ και μέλανι λίθω το αφανές αυτού της ουσίας 

Εδήλωσαν. Και ανθρωποειδεις μεν απετύπουν τους θεούς, ότι λογικον το θείον,

Καλούς δε, ότι καλλός εν εκείνοις ακήρατον…

Επειδή το θείον είναι ΦΩΤΟΕΙΔΕΣ και ΔΙΑ-ΓΕΙ εν ΔΙΑ-ΧΥΣΗ   μέσα στο αιθέριο πυρ, και είναι αφανές στην αίσθηση εκείνων που έχουν στραμμένες τις φροντίδες τους αποκλειστικά στα της θνητής ζωής, χρησιμοποίησαν αφενός με την διαυγή ύλη όπως το κρύσταλλο ή τον πάριον λίθο, ή το ελεφαντόδοντο για να αναχθούν στην έννοια του φωτός, αφετέρου τον χρυσό για να αναχθούν στην διανόηση του πυρός και την ιδιότητα του αμόλυντου που αυτός έχει, διότι ο χρυσός δεν μολύνεται…Πολλοί πάλι θέλοντας να δηλώσουν το αφανές της ουσίας του χρησιμοποίησαν την μέλανα λίθο. ( Μέλας από μη βλεπόμενος από το ΜΗ+ΛΑΩ, ΛΑΩ =βλέπω). Αποτύπωσαν τους θεούς με ανθρώπινη μορφή διότι το θείον είναι λογικό, και τους απέδωσαν ωραιότητα διότι το κάλλος σε κείνους είναι άφθαρτο…

Κείμενα με λευκούς λίθους και μαύρες πέτρες/μετεωρίτες και σύνδεση με την Αλ-λατ την Μητέρα θεά της Πέτρας, αλλα και την Ρέα Κυβέλη, σε προηγούμενα κειμενα :

Αφροδίτην Μύλιττα, Αράβιοι δεΑλιλάτ, Πέρσαι δε Μίτραν

Μητέρα Ρέα Κυβέλη

Οι προσπάθειες λοιπόν για  ν΄ απεικονίσουν το θείο γίνονται από τους «κοινούς» θνητούς μέσω των μορφών των κρυστάλλων ή των μαρμάρων της Πάρου ή του ελεφαντόδοντου… αλλά και της μέλανας λίθου όπως στην Κάαμπα και σε άλλες πόλεις που είδαμε να λατρεύετε η Ρέα/Κυβέλη. - Ας μην ξεχνάμε ότι Αλ Κάμπα στα αραβικά σημαίνει ο ΚΥΒΟΣ,  ενώ ο προς τα ανατολικά Θεμέλιος Λίθος περιλαμβάνει και κομμάτι απο τον Μαύρο Λίθο που θεωρείτει υπόλειμμα μετεωρίτη.

Όμως δεν αναφερθήκαμε καθόλου στους Βέθηλους που βρίσκονται σε ναούς που λατρεύονται συγκεκριμένοι θεοί/θεες, σε κάποιο μελλοντικό κείμενο η σύνοψη τους.

 

Όμοια κι εμείς δεν μπορούμε να συλλάβουμε έννοιες όπως η θεότητα, ή η αστραπή, ή ο κεραυνός του Διός που δίδει ζωή και ταυτόχρονα την αφαιρεί από την φέρουσα το νέο Σωτήρα - Διόνυσο…

Όπως και την έννοια της αφανούς θείας δημιουργίας που φανερώνεται  το φως ως ΕΛΗ/ΕΛΑ ως Εκπορευόμενη δύναμη φωτός μέσω Ηλιακού φωτισμού και ακτίνων που εκπορεύονται από κέντρο …

Έτσι στο ίδιο το κείμενο του Πορφυρίου  έχουμε να δίδεται η έννοια του Νου του κόσμου για τον Δία, με αθάνατη κεφαλή, και σώμα που φέγγει ως το Πύρ, απέραντο και αδιάσειστο. Ο Ζεύς είναι ο κόσμος όλος, ο ΖΩΝ που περικλείει όλες τις μορφές της ζωής, ο Θεός  που περιλαμβάνει όλους τους θεούς, όπως ο Νους από τον οποίο, προέρχονται τα πάντα, ο οποίος δημιουργεί μέσω τον νοημάτων…

Η Ηρα η αιθέρια και η αέριος δύναμη του, ο αιθήρ, ο αήρ ο λεπτομερέστερος, η ΗΡΑ ή ΑΗΡ και η ΛΗΤΩ το σύμβολο του αέρα που βρίσκεται κάτω από την ΣΕΛΗΝΗ/ ΣΕΜΕΛΗ/ ΘΕΜΕΛΗ και άλλοτε σκοτεινιάζει όντως τ’ ονομά της ΛΗΘΩ, εξαιτίας της αναισθησίας που φέρνει ο ύπνος, αλλά και για τον λόγο ότι οι ψυχές που ευρίσκονται κάτω από την ΣΕΛΗΝΗ καταλαμβάνονται από λήθη του Θείου, γι αυτό και θεωρείται μητέρα του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος, που είναι αιτίες φωτισμού της νύχτας…

 

Άλλη μορφή πυρός ο Ήφαιστος με ΚΥΑΝΟΥΝ σκούφο ως σύμβολο της ουράνιας περιφοράς, όπου εδρεύει το αρχικό και καθαρότατο πύρ, ενώ το πύρ που κατήλθε στην γη είναι πιο άτονο και έχει ανάγκη στηρίγματος και βάσεως πάνω στην ύλη. Γι αυτό ο Ήφαιστος απεικονίζεται κουτσός, αφού είναι το πυρ εκείνο που χρειάζεται την ύλη ως βάση στηρίξεως …

Η αόρατη δύναμη του Ήλιου ο Απόλλων από τον παλμό των ακτίνων του …κλπ

Η πύρινη δύναμη της χορευτικής και κυκλικής κινήσεως, κατά την οποία ωριμάζουν οι καρποί, ή δύναμη των υγροποιών καρπών ονομάζεται Διόνυσος ή από το «δινειν» ή από το «διανύειν τον ήλιον» κατά την περιφορά του στον ουρανό.

Η ΣΕΛΗΝΗ που ονομάσθηκε έτσι από το ΣΕΛΑΣ την προσαγόρευσαν ΑΡΤΕΜΙΝ δηλαδή Αερότεμιν, δηλαδη αυτή που Τέμνει τον Αέρα. Αν και παρθένος η Άρτεμης έλαβε την Προσωνυμία ΛΟΧΕΙΑ, διότι η δύναμη της νέας Σελήνης είναι προσθετική σε κάθε γέννηση, Ότι είναι ο Απόλλων στον ¨Ήλιο αυτό είναι και η Αθηνά στην ΣΕΛΗΝΗ, διότι είναι το σύμβολο της φρονήσεως ως κάποια ΑΘΡΗΝΑ (= εκ του Αθρέω = βλέπω κάτι μετά προσοχής, παρατηρώ, εξετάζω, σκέπτομαι  κλπ)

Αναλυτικότερα και το αρχαίο κείμενο και όλη η σύγχρονη απόδοση και σχόλια  στο Scribd 

 Στην θεωρία της Καμπάλα, σε κάθε σεφίρα (Εκπόρευση) και σε κάθε μονοπάτι δίδονται διάφορες ιδέες, ερμηνείες, αλλά και συνδέσεις με πλανήτες της αστρολογίας  κλπ  μια αντιγραφή κάποιων αρχετύπων και μια προσπάθεια ενσωμάτωσης όλων όσων δίδονται με κωδικοποιημένη μορφή για πιο εύκολη απομνημόνευση και γνώση.

.Στην μεσαία στήλη λοιπόν που ονομάζετε ισορροπία και περιλαμβάνει τα Σεφιρότ: Kether, Tiphareth, Yesod, Malkuth), που στην ουσία αποτελεί ένα είδος νοητού σταυρού πάνω από τη Γη/ Malkuth  υπάρχει το ΘΕΜΕΛΙΟ ή Yesod  και παραπάνω η ομορφιά/Ηλιος/ Tiphareth και καταλήγει στο Στέμμα/ Kether.. κλπ

Το θεμέλιο/Yesod λοιπόν ταυτίζεται με όλες τις εκφράσεις της Σεμέλης/Σελήνης/Θεμέλης  και αντιστοιχεί στην Σελήνη. Παρακάτω μερικές από τις ιδιότητες που του δίδονται:

Η σφαίρα που διέπεται από την απέραντη δεκτικότητα,  συσσωρεύει το ενεργειακό δυναμικό του Δέντρου της Ζωής, είναι όμως και ενεργητική καθώς προσφέρει αφθονία, γονιμότητα και αναγέννηση. Εκδήλωση της ζωτικής δύναμης που συγκρατεί ολόκληρη τη Δημιουργία, μια δύναμη διάχυτη παντού, που τροφοδοτεί τις μορφές παρέχοντάς τους συνοχή και διάρκεια.

Γεσούντ σημαίνει «Θεμέλιο» και αποτελεί το βασικό σκελετό, τη βάση στήριξης και καλής λειτουργίας, επάνω στην οποία δομείται κάθε υλική μορφή του φυσικού μας κόσμου. Αντιστοιχεί ο Αιθέρας, ένας Κοσμικός Ιστός -αόρατος από τη φυσική μας όραση- που συγκρατεί τα μόρια της πυκνής ύλης και αποτελεί το φορέα των δυνάμεων που της δίνουν ζωή· ονομάζεται άλλοτε Αιθέρας των Σοφών, Άκασα ή Αστρικό Φως, ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη ορολογία. Είναι το ανεκδήλωτο πέμπτο στοιχείο. Ενα «Θησαυροφυλάκιο» που εμπεριέχει σε αιθερική μορφή τις εικόνες όλων όσων υπάρχουν στο φυσικό μας κόσμο, το «Θησαυροφυλάκιο των Εικόνων» που του αποδίδεται. καθώς και το «Όραμα του Μηχανισμού του Σύμπαντος»,  ο οποίος εξαγνίζει, επαληθεύει, διορθώνει και ρυθμίζει το σχεδιασμό και την ενότητα των «εικόνων» που εκπορεύονται από το Χοντ και καθορίζει τον τρόπο της απεικόνισής τους.

Γενικότερα, το Γεσούντ επηρεάζει τη ρυθμική φύση της εξέλιξης, καθώς μέσα από αυτό εκδηλώνεται στον κόσμο μας η Αρχή του Ρυθμού και της Κίνησης, που μας παραπέμπουν στις λειτουργίες της Σελήνης. Η Σελήνη αποτελεί άλλωστε το εγκόσμιο κέντρο της Σεφίρα Γεσούντ, μέσω του οποίου οι ενέργειες του Γεσούντ εκδηλώνονται στον κόσμο μας.

Η Σελήνη, λοιπόν, συνδέεται στενά με τη Γη, με τον ίδιο τρόπο που το αιθερικό πεδίο είναι στενά συνδεδεμένο με το γήινο φυσικό πεδίο. Σύμφωνα, μάλιστα, με τις απόκρυφες παραδόσεις Σελήνη και Γη συνυπάρχουν σε ένα κοινό αιθερικό σώμα, παρόλο που αποτελούν δύο ξεχωριστά φυσικά σώματα.

Η δύναμη του αιθερικού πεδίου της Σελήνης βρίσκεται πάντα σε μια παλιρροϊκή κατάσταση και επιδρά σε όλα τα γήινα φαινόμενα, όπως την παλίρροια και την άμπωτη. Τα σεληνιακά ενεργειακά ρεύματα παίζουν σημαντικό ρόλο στις φυσιολογικές διαδικασίες της βλάστησης και ανάπτυξης των φυτών, στις δραστηριότητες της αναπαραγωγής, στα ζώα και τους ανθρώπους, καθώς και στις λειτουργίες που αφορούν τη θηλυκή ύπαρξη γενικότερα (π.χ. γυναικεία έμμηνος ρήση).

Σύμφωνα με την Καββαλιστική Φιλοσοφία, στο Γεσούντ αποδίδονται τα όργανα αναπαραγωγής, που οι βασικές λειτουργίες τους, σε ένα λεπτοφυές επίπεδο, είναι αιθερικές και μαγνητικές παρά φυσικές-υλικές. Επιπλέον, η αρχετυπική ιδέα της δύναμης, με την οποία η Σελήνη επιδρά επάνω στη Γη, εκπροσωπείται από το θεό Πάνα, ο οποίος εμπεριέχει αγνότητα και γονιμότητα Αυτές οι δύο ιδιότητες χαρακτηρίζουν και τη θεά Άρτεμη, τη Σεληνιακή θεά που κυριαρχεί στη Σεφίρα Γεσούντ. Η Άρτεμις διατηρεί την αγνότητά της.

Πέρα από την Άρτεμη, η Σελήνη (ή Luna ) και η Εκάτη· η τελευταία θεωρείται θεά της μαγείας, της γοητείας, αλλά και των γεννήσεων. Στην Αίγυπτο, ο Θωθ και η Ίσιδα αποτελούν Σεληνιακές θεότητες που συνδέονται με τη Μαγεία και δείχνουν καθαρά τα σημάδια της Σελήνης σε μαγικά θέματα. Η Ίσιδα συνδέεται με την αρχετυπική ιδέα της αγνότητας (το Ηλιακό Φως που αντανακλάται στη Σελήνη) και φέρει ως σύμβολο το μισοφέγγαρο επάνω στο κεφάλι της. Αυτό το σύμβολο μεταμορφώνεται σε κέρατα αγελάδας στην αιγυπτιακή θεά Αθώρ (η αγελάδα θεωρείται παγκόσμιο σύμβολο της γονιμότητας-μητρότητας). 

Το κέρας της αφθονίας και το άγιο δισκοπότηρο θεωρούνται σημαντικά σύμβολα - Είδαμε και την Σύνδεση με το ΚΕΡΑΣ της ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ, κατά μια εκδοχής μητέρας του ΔΙΟΝΥΣΟΥ εκ του Αμμωνος στην Αίγυπτο .. κλπ  Αναλυτικότερα ΕΔΩ

 

Η Σεμέλη/Σελήνη/Θεμέλη και οι συνδέσεις της με τον αέρα τη ΛΗΤΩ το σύμβολο του αέρα που βρίσκεται κάτω από την ΣΕΛΗΝΗ/ ΣΕΜΕΛΗ/ ΘΕΜΕΛΗ και άλλοτε σκοτεινιάζει όντως τ’ όνομα της ΛΗΘΩ ή Λατώ, την Τιτανίδα κόρη της Φοίβης – Φοίβην:> τὸ καθαρὸν τοῦ ἀέρος· διὰ τοῦτο καὶ <χρυσοστέφανον.> καθαρὸς γὰρ ὁ χρυσός (Scholia In Hesiodum, Scholia in theogoniam (scholia vetera)
Verse 136a, line 1)

 ή Φοίβης θυγάτηρ· ἀλληγορικῶς δὲ sch plut.39a.5

ὁ ἥλιος φάος ὢν βίου.   (Scholia In Aristophanem, Commentarium in plutum (recensio 2) (scholia recentiora Tzetzae) Argumentum-dramatis personae-scholion sch plut, verse 39a, line 4)

Φοίβῃ] ἀντὶ τοῦ καυστικῇ, λαμπρᾷ. (Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia recentiora) Play Pr, hypothesis-verse of play 22, line 7)

Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Iliadem
Volume 4, page 606, line 18

                 (v. 213) Τὸ δὲ τὸν Φοῖβον Ἀπόλλωνα λιπεῖν τὸν Ἕκτορα
ταὐτόν ἐστι τῷ ἐπιλιπεῖν αὐτῷ τὸν ἥλιον, οὗ τὸ φῶς ἡλίου «φοίβην φλόγα»
Αἰσχύλος φησίν.

"Φοίβη" είναι ακριβώς αυτό ο φωτεινός, ο καθαρός αέρας, και  επίθετο της πανσελήνου. Ενω η ὸ «ἡλίου φοίβῃ φλογί», φοίβην φλόγα θεωρείτε ότι είναι η καθαρή φλόγα του Φωτός  του Ηλίου

 Ενώ ο τίτανος είναι η ονομασία του ασβέστη, του γύψου, ή  κιμωλιας ή της μαρμαρόσκονης αλλα και η μαρμαροκονία … 

Η κοινή συλλαβή που επισημάνθηκε στο  ΣΕΜ-ΕΛΗ, Σ-ΕΛΗ-ΝΗ, ΘΕΜ-ΕΛΗ όπως είδαμε η ΕΛΗ/ΕΛΑ η λάμψη του Ήλιου από την Ανατολή  και γενικότερα το φως ως εκπορευόμενο εκ του ΗΛίου, αλλά και γενικότερα η Εκπορευόμενη Δύναμη Φωτός, μέσω της Ηλιακής φώτισης σε ουράνιο επίπεδο αλλά και στα γήινα τα υγρά…(ΡΑΜΑΦΑ -ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ)

 

Όμως και ο λίθος, λόγω της σκληρότητας του θεωρήθηκε απ΄αρχαιοτάτον χρόνων το σύμβολο της ισχύος, ανδρείας και σταθερότητας. Η εβραική λέξη «εμπέν»  σημαίνει λίθος  παραγεται κατά τον Γενέσιον  από την  αχρηστευθεισα ρίζα Αμπάν  δηλ, κτίζω εξού και Αμπάν αρχιτέκτων, επίσης αμανάχ  δηλαδή Στήλη, διαθήκη κι αλήθεια.

Άρα ο λίθος θεωρείτε για τους Αιγυπτίους και ως σύμβολο Πίστεως και Αληθείας, γι αυτό και συμβολικά ο Ιησούς συμβολικά αποκάλεσε τον Πέτρον εκπροσωπούντα την Πίστη ως την Πέτρα εφ ης έμελλε να οικοδομήσει την Εκκλησίαν του.

Αλλά ταυτοχρόνως στους Εβραίους θεωρείτο και σύμβολο του ψεύδους καθώς θεωρούνταν και το όνομα του Τυφώνος  του πνεύματος του Κακού της Αιγυπτιακής Θεολογίας, και παριστάνετε πάντοτε στην ιεροφλυφική γραφή ως το σύμβολο του λίθου. Ο λίθος όμως αυτός ήταν πελεκητός. Και έχει κακή σημασία για τον Μωυσή γιατί θεωρείτε μιαρός … (Εξοδος κα’25)

...Είπε δε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Ούτως ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ· Σεις είδετε ότι εκ του ουρανού ελάλησα με σάς· 23 μη κάμητε θεούς μετ' εμού αργυρούς· μηδέ κάμητε εις εαυτούς θεούς χρυσούς· 24 θυσιαστήριον εκ γης κάμε εις εμέ· και θυσίαζε επ' αυτού τα ολοκαυτώματά σου και τας ειρηνικάς προσφοράς σου, τα πρόβατά σου και τους βόας σου· εν παντί τόπω όπου αναμνήσω το όνομά μου, θέλω έρχεσθαι προς σε και θέλω σε ευλογεί· 25 εάν δε εκ λίθων κάμης θυσιαστήριον εις εμέ, δεν θέλεις οικοδομήσει αυτό εκ πέτρας πελεκητής · διότι εάν περάσης επάνω αυτού το εργαλείον σου, θέλεις μολύνει αυτό· 26 και μη αναβής δι' αναβαθμίδων επί το θυσιαστήριόν μου, διά να μη αποκαλυφθή επ' αυτού η γυμνωσίς σου...

(Μετάφραση Νεόφυτου Βάμβα. Greek: N. Vamvas (Bambas) Old and New Testament. Text downloaded from www.theword.gr.)

Ενώ ο Ιησούς του Ναυή οικοδομεί στο όρος Εβάλ θυσίαστήριον εκ λίθων ολοκλήρων επί των οποίων σίδηρος δεν επεβλήθη 30  Τότε ωκοδομησεν ο Ιησους θυσιαστηριον εις Κυριον τον Θεον του Ισραηλ επι το ορος Εβαλ,31  καθως ο Μωυσης ο δουλος του Κυριου προσεταξε τους υιους Ισραηλ, κατα το γεγραμμενον εν τω βιβλιω του νομου του Μωυσεως, θυσιαστηριον εκ λιθων ολοκληρων, επι των οποιων σιδηρος δεν επεβληθη· και προσεφεραν επ' αυτο ολοκαυτωματα προς τον Κυριον και εθυσιασαν ειρηνικας προσφορας. (Ιησούς τ. Ναυή η’ 30)

Η πρώτη θυσιαζόμένη στον Θεό η ίδια η μητέρα αυτού, όπως στα γεφύρια και στις μεγάλες οικοδομές χρειάζεται να χτισθεί στα θεμέλια του άνθρωπος για να στεριώσουν. Η θυσία   του  αγνού – ή και αγαπημένου πολλές φορές, θύματος.
Το να στοιχειώνουν γεφύρια κατά τον μεσαίωνα εντοιχίζοντας ανθρώπους στα θεμέλια τους , δεν ήταν τόσο σπάνιο φαινόμενο , όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί πίστευαν ότι έτσι το πνεύμα του θύματος θα γινόταν ο προστάτης φύλακας του κτίσματος .
Σαν κατάλοιπο αυτής της πράξεως, έμεινε ως τις ημέρες μας, ιδίως στην ύπαιθρο το σφάξιμο του κόκορα στα θεμέλια του σπιτιού , κατά την ανέγερση του

Η έννοια και το όνομα της Θυώνης/Θεμέλης/Σεμέλης είδαμε ότι συνδέεται άμεσα  με τη ΘΥ-ΩΝ -Η τη θυσιαζόμενη, αλλα και η θυσιάζουσα. Θύω σημαίνει θυσιάζω, η Θυώνη είναι η γυναίκα/μητέρα που θυσιάστηκε…αλλά κι εκείνη που λατρεύεται με θυμιάματα και θυσίες και φτάνει στην Θέωση.
 Περνώντας, όμως στα του λίθου για να τελειώσουμε με τα Θεμέλια και τις θεμελιώσεις, στους τεκτονικούς συμβολισμούς ο Λίθος έχει την αντίθετη σημασία με την παραπάνω που είδαμε, δηλαδή ως μιαρός όταν είναι κατεργασμένος. Εδώ τα πράγματα αλλάζουν και παίρνουν υπόψην τους τον ακατέργαστο λίθο ως την Πρωταρχική ύλη ή Prima Materia των Ερμητιστών. Πρέπει να λαξευτεί και μάλιστα μετά προσοχής με την σμίλη και την σφύρα για να πλησιάσει το σχήμα του Κύβου.
Ενώ στους Εβραίους ο λαξευμένος λίθος θεωρείται μιαρός και σύμβολο του Τυφώνα/Σεθ, σύμβολο τους κακού και του ψεύδους, ο ακατέργαστος ήταν σύμβολο αγαθότητος και αληθείας.
Ο Λαξευμένος λίθος πρέπει να καταστεί τέλειος σε κύβο που αναπτυσσόμενος θα καταστεί ο σταυρός επί του οποίου θα εξαπλωθεί ο νεόφυτος.

Ο θεμέλιος λίθος όμως είναι σύμβολo ανώτερο και συνδέεται ως έννοια και με την οικοδόμηση του Ναού του Σολομώντος… Άλλοι λίθοι που θεωρούνται σημαντικοί και πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των ο ακρογωνιαίος λίθος, ο τοποθετούμενος στην Β.Α γωνία της ανεγειρόμενης οικοδομής και σχετίζεται με τον θεμέλιο, ο κυβικός λίθος κλπ.
Στο απόκρυφο βιβλίο του Ενώχ διαβάζουμε…

1. ἴδον τοὺς θησαυροὺς τῶν ἀνέμων πάντων,, ἴδον ὅτι ἐν αὐτοῖς ἐκόσμησεν
   πάσας τὰς κτίσεις καὶ τὸν θεμέλιον τῆς γῆς, καὶ τὸν λίθον ἴδον τῆς γωνίας τῆς γῆς.
   2. ἴδον τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τὴν γῆν βαστάζοντας,
   3. καὶ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αὐτοὶ ἱστᾶσιν μεταξὺ γῆς καὶ οὐρανοῦ.
   4. ἴδον ἀνέμους τῶν οὐρανῶν στρέφοντας καὶ διανεύοντας τὸν τροχὸν τοῦ
   ἡλίου, καὶ πάντας τοὺς ἀστέρας.
   5. ἴδον τοὺς ἐπὶ τῆς γῆς ἀνέμους βαστάζοντας ἐν νεφέλῃ. ἴδον πέρατα τῆς
   γῆς, τὸ στήριγμα τοῦ οὐρανοῦ ἐπάνω.

Ενώ ο Ενώχ με την έμπνευση του Υψίστου και συμφώνως με όσα είδε σε οπτασία έκτισε υπόγειο Ναό στο όρος Μορία και τον αφιέρωσε στο Θεό. Ενώ διέταξε να κατασκευάσουν και πλάκα  χρυσού με μήκος 1 μέτρου, την διακόσμησε με πολύτιμους λίθους από αχάτη και εχάραξε επάνω το αληθινό όνομα του Θεού ή το Τετραγράμματον. Και την τοποθέτησε επι του κυβικού λίθου έκτοτε ως θεμέλιου λίθου

Ο θεμέλιος λίθος με το ανέκφραστο όνομα το χαραγμένο χάθηκε για αιώνες από τους ανθρώπους, έχουν μεσολαβήσει μέχρι και ο κατακλυσμός του Νώε  και ξαναεμφανίζετε εκ νέου όταν ο Δαβίδ ανεσκαψε τα θεμέλια του Ναού και ανεκάλυψε λίθο που έφερε το ανέκφραστο του Θεού όνομα και τον οποίον εγκατέστησε στα Άγια των Αγίων κατά την ανοικοδόμηση του πρώτου ναού της Ιερουσαλήμ.Το ανέκφραστο όνομα ειναι το σύμβολο της Α-ΛΗΘΕΙ-ας - της θειας Α-ΛΗΘΗ-ας, διότι ο Θεός και μονο ο Θεός ειναι Α-λήθη-α. Η αναζήτηση του απολεσθέντος λόγου είναι η αναζήτηση της Αλήθειας. Ο Θεος ειναι Αλήθεια.Ο δε θεμέλιος λίθος είναι το σύμβολο του Θεού και επίσης το σύμβολο της Θείας Α-ΛΗΘΗ-Ας

Ενώ η ιδέα του θεμελίου λίθου της γής πηγάζει προφανώς και από το απόσπασμα του βιβλίου του Ιωβ (κεφ. 38 εδ. 4-7) όπου ο Θεός ερωτά τον Ιώβ : ποῦ ἦς ἐν τῷ θεμελιοῦν με τὴν γῆν; ἀπάγγειλον δέ μοι εἰ ἐπίστῃ σύνεσιν. 5 τίς ἔθετο τὰ μέτρα αὐτῆς, εἰ οἶδας; ἢ τίς ὁ ἐπαγαγὼν σπαρτίον ἐπ᾿ αὐτῆς; 6 ἐπὶ τίνος οἱ κρίκοι αὐτῆς πεπήγασι; τίς δέ ἐστιν ὁ βαλὼν λίθον γωνιαῖον ἐπ᾿ αὐτῆς; 7 ὅτε ἐγενήθησαν ἄστρα, ᾔνεσάν με φωνῇ μεγάλῃ πάντες ἄγγελοί μου. 8 ἔφραξα δὲ θάλασσαν πύλαις, ὅτε ἐμαιοῦτο ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτῆς ἐκπορευομένη. 9 ἐθέμην δὲ αὐτῇ νέφος ἀμφίασιν, ὁμίχλῃ δὲ αὐτὴν ἐσπαργάνωσα. 10 ἐθέμην δὲ αὐτῇ ὅρια, περιθεὶς κλεῖθρα καὶ πύλας…

Ενώ εκ των λίθων δημιουργειται η ζωή και πάλι μέσω του Δευκαλίωνα  και της γυναίκας του Πύρρας. 

 Ανασκόπηση κειμένων : Περι ιερών χτισμένων απο τους διασωθέντες του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος

ἐκ Δήμητρος ἐστάλη σπείρειν τὴν γῆν πᾶσαν,

Θεμελη, Σεμέλη της δε Γής Θεμέλης προσαγορευομένης, δια το εις αυτήν πάντα καταθεμελιούσθαι Σεμέλην οι ποιηταί προσηγορεύκασι //ΙωανΛαυρΛυδ.book 4, 51:10],

 Ο ακρογωνιαίος λίθος μέσα από την  οποία θα λάβει «σάρκα» ο υιός της Διόνυσος ο ίδιος αθάνατος γεννημένος από θνητή μητέρα… και τώρα και οι δύο θεοί είναι (άθάνατον θνητή• νϋν δ' αμφότεροι θεοί εΐσιν". Ησιόδου "Θεογονία" 940 – 943 )

Όμως υπάρχει και  μία ακόμα εκδοχή όπου η νεαρή  Σεμέλη είναι η κόρη που κλείνεται σε Λάρνακα μαζί με τον γιό της και ρίχνεται στα νερά …

Συνεχίζετε ...