19 Ιουλίου 2012

διότι Αριάδνην αποθανούσαν έθαψεν ενταύθα...


Όμως υπάρχει και  μία ακόμα εκδοχή όπου η νεαρή  Σεμέλη είναι η κόρη που κλείνεται σε λάρνακα μαζί με τον γιό της και ρίχνεται στα νερά …

Η λάρνακα  όμως είναι Κιβωτός, ή Κιβηση ή Κίβος ή κιστή. Λάρναξ επίσης θεωρείται ότι είναι και είδος μαρμάρινου ταφικoύ μνημείου των νεκρών. Σε λαρνακες συνήθως ενταυφιάζονται οι αυτοκράτορες ή βασιλείς ή ακόμαι και  οι ρωμαίοι αξιωματούχοι…

Apollonius Soph., Lexicon Homericum
Page 107, line 7

<λάρναξ> κιβωτός.

Suda, Lexicon
Alphabetic letter lambda, entry 125, line 1

<Κίβησις:> κιβωτός.
<Κίβος:> κιβώτιον.
<Κιβωτός:> λάρναξ, κίστη. κιβωτς κα κίστις διαφέρει. τι
μν κίστις ες ποδοχήν στιν δεσμάτων, δ κιβωτς ματίων κα χρημάτων
<Λάρναξ:> σορός, κιβωτός. Πρμος κα Κερεάλιος ς τν
ωμαίων σέβαλον πρτον μν ς λάρνακας μετ τν νεκρν δι'
γγέλων τινν κα ς ρρίχους πώρας χούσας καλάμους ρνιθευ-
τν, τ γράμματα μβαλόντες. 

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 556, line 57

 <Λάρναξ>: Κυρίως δι λάων ( στι λίθων) κατασκευασθεσα θήκη· παρ τ λίαν νάσσεσθαι τν κτιθέμενον.

Η λάρνακα λοιπον και μόνο απο την ανάλυση της λέξεως πρέπει να είναι  κατασκευασμένη θήκη από λίθο και συνήθως νάσσεσθαι δηλ. Νάσσω = θλίβω, ομαλίζω, ζουλιζω, συμπιέζω, στριμώχνω, καταπατώ, ζαρώνω, τον εκτιθεμένο


Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon
Alphabetic letter lambda, page 1286, line 3

†<Λαΐνθη>. λάρναξ λιθίνη.

Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (Ε – Ω)
Alphabetic letter kappa, Page 163, line 15

<Κιβωτός>: λάρναξ· κίστη.

Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (Ε – Ω)
Alphabetic letter lambda, Page 209, line 1

<Λάρναξ>: σορς κιβωτός.

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter kappa, entry 1984, line 1

<κέδροςάβδος. κιβωτός, λάρναξ. * δένδρον r. (A) καρ πον (A)

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter kappa, entry 2604, line 1

*<κιβωτός>· λάρναξ vg ξυλίνη. *<κιβωτός>· λάρναξ vg ξυλίνη. σορός

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter kappa, entry 3324, line 1

<κολεός>· * θήκη το ξίφους ASvgn. κα λάρναξ.

Hesychius Lexicogr., Lexicon (
ΑΟ)
Alphabetic letter lambda, entry 339, line 1

*<λάρναξ>· κιβωτός, σορός, κάμπτρα (Σ 413 ..) ASn

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος – μαι)
Alphabetic entry lambda, page 363, line 1

<Λάρναξ>, παρ τ λίαν γγίζεσθαι τν πεντιθέμενον.  
<Λάρναξ>, κυρίως δι λάων στι λίθων κατασκευασθεσα θήκη· 
καταχρηστικς δ κα α λοιπα λάρνακες.

Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος – μαι)
Alphabetic entry sigma, page 507, line 40

<Σορς>, κιβωτς, λάρναξ, ν τ σμα ε, γουν κα ταῤῥε· 
παρ τ σω εν τ τν νεκρν σώματα·  κα ες τ κτς κα σωρός.

Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 3, chapter 24, section 3, line 8

                     ο δ νθρωποι λέγουσιν <ο>
νταθα, οδέσιν μολογοντες λλήνων, ς Σεμέλη
τέκοι τν παδα κ Δις κα π το Κάδμου φωρα-
θεσα ς λάρνακα ατ κα Διόνυσος μβληθείη· κα
τν λάρνακα π το κλύδωνος κπεσεν φασιν ς τν
σφετέραν, κα Σεμέλην μν – ο γρ ατν περι-
οσαν τι ερεν – πιφανς θάψαι, Διόνυσον δ
ναθρέψαι λέγουσιν.
π τούτ δ ατος κα τν πόλιν, ρειάτας
ς κενο νομαζομένην, μετονομασθ-
ναι Βρασις π τ κβολ τ ς τν γν τς λάρ-
νακος·
 σαύτως δ κα φ' μν τ π το κλύδω-
νος πωθούμενα ς τν γν κβεβράσθαι καλοσιν ο
πολλοί. Βρασιται δ κα τάδε πιλέγουσιν, νώ σφι-
σιν ς τν χώραν φικέσθαι πλανωμένην, λθοσαν
δ θελσαι το Διονύσου γενέσθαι τροφόν· κα πο-
φαίνουσι μν τ ντρον νθα τν Διόνυσον θρεψεν
νώ, καλοσι δ κα τ πεδίον Διονύσου κπον. ερ

Η εκδοχή η παραπάνω βρίσκεται στο 3ο Βιβλίο του Παυσανία τα Λακωνικά στο 24ο κεφάλαιο. Παρακάτω σε ελεύθερη  μετάφραση  :
Στην τελευταία πολίχνη των Ελευθερολακώνων,  προς το μέρος αυτό είναι οι Βρασιαί. Εκεί υπάρχει ο μύθος ότι κοντά στη θάλασσα στις Βρασιές εξεβράσθει  η Σεμέλη.
Η Σεμέλη γέννησε το παιδί του Διός, ο πατέρας της Κάδμος την ανακάλυψε και την έκλεισε μαζί με τον νεογνό Διόνυσο  μέσα σε ξύλινο κιβώτιο, το οποίο εξέβρασαν τα κύματα και η θάλασσα στη χώρα τους. Όταν οι Βρασιώτες βρήκαν το κιβώτιο η Σεμέλη ήταν νεκρή. Της έκαναν μια επιβλητική τελετή ταφής, ενώ τον Διόνυσο τον ανέθρεψαν. Η πόλη τους που ως τότε λέγονταν Ορειάται μετονομασθεί σε Βρασιαί γιατί εκεί ξεβράστηκε το ξύλινο κιβώτιο. Ενώ προσθέτουν ότι η ΙΝΩ κατά την περιπλάνησή της ανέλαβε να γίνει η τροφός του Διονύσου, και δείχνουν και τη σπηλιά που ανέθρεψε η ίδια το μωρό Διόνυσο. Επίσης την πεδιάδα εκείνη τη λένε κήπο του Διονύσου
 

Όμως ή ίδια ακριβώς ιστορία λέγεται και για την Δανάη και τον γιό της Περσέα.
Κρατήστε σε μια άκρη του μυαλού σας και την γέννηση του Διονύσου/Ζαγρέα από την κόρη Περσέ-φόνη
Ο Α-κρίσιος (ο χωρίς Κρίση) και η μητέρα της Ευρυ-Δίκη (Ολικός/Καθολικός νόμος) γονείς της Δανάης (Diana το όνομα της Αρτέμιδος στα Λατινικά) εχουν λάβει ένα χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο θα τον σκότωνε ο εγγονός του. Κατά μία εκδοχή ο  Δίας θα σμίξει μαζί της ως χρυσή βροχή παρ’όλη την φυλάκιση της, Έτσι όταν ο Ακρίσιος μαθαίνει την γέννηση του εγγονού του, επειδή δεν μπορούσε να τον σκοτώσει, αποφασίζει να κλείσει σε ένα κιβώτιο (λάρνακα), την Δανάη  και τον γιο της. Έπειτα δίνει εντολή να αφήσουν την λάρνακα στην θάλασσα και να αποφασίσουν οι θεοί για την τύχη της.

Μετά από πολλές περιπλανήσεις, τα κύματα ξέβρασαν τη λάρνακα με τη Δανάη και τον μικρό Περσέα στη Σέριφο, όπου την βρίσκει ο ψαράς Δίκτυς.
 (Κατά άλλη εκδοχή ο Δίκτυς ψάρεψε το κιβώτιο που φιλοξενούσε την Δανάη και τον Περσέα). Ο Δίκτυς, αδελφός του βασιλιά του νησιού, Πολυδεύκη, φιλοξένησε στο σπίτι του τα δυο ταλαιπωρημένα πρόσωπα και τα έκανε μέλη της οικογένειας του. Ο Δίκτυς, ίσως κατοικούσε στην περίφημη “Σπηλιά του Κύκλωπα“, αφού στα παράλια της βρέθηκε η λάρνακα.



Strabo Geogr., Geographica
Book 10, chapter 5, section 10, line 2

Σέριφος δ' στν ν τ περ τν Δίκτυν μεμύ-
θευται τ
ν νελκύσαντα τν λάρνακα τος δικτύοις
τ
ν περιέχουσαν τν Περσέα κα τν μητέρα Δανάην,
καταπεποντωμένους
π' κρισίου το πατρς τς Δα-
νάης·
τραφναί τε γρ νταθα τν Περσέα φασί, κα
κομίσαντα τν τς Γοργόνος κεφαλήν, δείξαντα τος
Σεριφίοις πολιθσαι πάντας…
Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 2, section 35, line 4

κρισί δ περ παίδων γενέσεως ρρένων χρηστη-
ριαζομέν θες φη γενέσθαι παδα κ τς θυγατρός,
ς ατν ποκτενε. δείσας δ κρίσιος τοτο, π  
γν θάλαμον κατασκευάσας χάλκεον τν Δανάην φρού-
ρει. ταύτην μέν, ς νιοι λέγουσιν, φθειρε Προτος,
θεν ατος κα στάσις κινήθη· ς δ νιοί φασι,
Ζες μεταμορφωθες ες χρυσν κα δι τς ροφς
ες τος Δανάης εσρυες κόλπους συνλθεν. ασθό-
μενος δ κρίσιος στερον ξ ατς γεγεννημένον
Περσέα, μ πιστεύσας π Δις φθάρθαι, τν θυγα-
τέρα μετ το παιδς ες λάρνακα βαλν ρριψεν ες
θάλασσαν. προσενεχθείσης δ τς λάρνακος Σερίφ
Δίκτυς ρας νέθρεψε τοτον. βασιλεύων δ τς
Σερίφου Πολυδέκτης δελφς Δίκτυος, Δανάης ρασθείς… κλπ κλπ

Ο βασιλιάς Ακρίσιος είχε λάβει ένα χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο θα τον σκότωνε ο εγγονός του. Γι' αυτό, αποφάσισε να κλειδώσει τη Δανάη μαζί με την τροφό της σε μια υπόγεια φυλακή της οποίας οι τοίχοι είχαν επενδυθεί με μεταλλικές πλάκες χαλκού (χαλκός το μέταλλο της Αφροδίτης) για να μην έρθει σε επαφή με κανέναν άντρα. Κατά μία εκδοχή την έχει δια-φθείρει ο Προίτος (δίδυμος αδελφός του Ακρίσιου και πατέρας αργότερα των Προιτίδων δηλ. της Λυσίππη, την Ιφινόη και την Ιφιάνασσας, αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία …)η την εχει ερωτεύθει ο Δίας, που μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και έτσι εισχώρησε στη φυλακή της. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Περσέας.
Ο Ακρίσιος, κάποτε άκουσε το κλάμα του παιδιού και έμαθε για τη γέννηση του εγγονού του, σκότωσε τη τροφό και κλειδώνοντας τη Δαναη  και τον μικρό Περσέα σε ένα μπαούλο το έριξε στη θάλασσα. Το μπαούλο ξεβράστηκε στη Σέριφο όπου και το μάζεψε ο ψαράς Δίκτυς και το μετέφερε στον αδερφό του, το βασιλιά Πολυδέκτη, σώζοντας έτσι τη ζωή μητέρας και γιου. Κατά τον Φερεκύδη, ο Πολυδέκτης περιποιούνταν αυτούς "ως αν συγγενείς αυτού όντας". Εκεί και ανδρώθηκε ο Περσέας.

Αλλα δε έστιν Αργείοις θέας άξια, κατάγαιον οκοδόμημα, π' ατ δ
ν χαλκος θάλαμος, ν κρίσιός ποτε π φρουρ
τς θυγατρς ποίησε· Περίλαος δ καθελεν ατν
τυραννήσας. τοτό τε ον τ οκοδόμημά στι κα
Κροτώπου μνμα κα Διονύσου νας Κρησίου. Περσε
γρ πολεμήσαντα ατν κα αθις λθόντα ς λύσιν
το χθους τά τε λλα τιμηθναι μεγάλως λέγουσιν
π ργείων κα τέμενός ο δοθναι τοτο ξαίρετον·
Κρησίου δ στερον νομάσθη, διότι ριάδνην πο-
θανοσαν θαψεν νταθα. Λυκέας δ λέγει κατα-
σκευαζομένου δεύτερον το ναο κεραμέαν ερεθναι  
σορόν, εναι δ ριάδνης ατήν· κα ατός τε κα
λλους ργείων δεν φη τν σορόν. πλησίον δ
το Διονύσου κα φροδίτης ναός στιν Ορανίας.

Υπάρχουν και άλλα αξιοθέατα εις τό Αργός, όπως το υπογειον οικοδόμημα
'οπου εύρίσκετο ο χάλκινος θάλαμος τον όποιον έκτισε κάποτε  ό Ακρίσιος
πρός περιορισμόν τής θυγατρός του ό δέ Περίλαος έκρήμνισεν αυτόν οταν έγινε τύραννος. Αυτό λοιπόν τό οικοδόμημα υπάρχει και τό μνήμα του Κροτώπου και ο ναός του Διονύσου τοϋ Κρησίου. Αι διηγήσεις αναφέρουν ότι ό θεός αυτος, μετά τον πόλεμον πού έκαμεν εναντίον του Περσέως, συνεφιλιώθη μαζί του και ότι οί 'Αργείοι του απέδωκαν πολλάς τιμάς και του εδώρησαν τό τέμενος. Ώνομάσθη δέ ύστερον Κρησίου, διότι εις τό ίδιο μέρος έθαψεν άποθανούσα την 'Αριάδνην. Ό Λυκέας δέ λέγει ότι κατά την δευτέραν έπισκευήν του ναο άνευρέθη φέρετρον από όπτήν γήν, τό όποιον έπίστευον ότι ανήκει εις την 'Αριάδνην. '"Όπως λέγει, τό φέρε­τρον αυτό τό είδε και ό ίδιος, καθώς και πολλοί άλλοι 'Αργείοι. O ναός τής Ουρανίας Αφροδίτης ευρίσκεται πλησίον του ναου του Διονύσου.

Η ταύτιση δίνεται με τον ναό του Διονύσου του Κρησίου εν αντιθέση με τον Α-Κρίσιο που καταδίκασε στην ουσία τον Περσέα καθως και την Δανάη… η επιστροφή του Θεού στον τόπο που γεννήθηκε μαζί με την γυναίκα του Αριαδνη την Κρητικιά και την ταφή στον τόπο της γέννησής του και ανατροφής του.
Η αντικατάσταση της Δανάης της Θαλασσινής εκ της ρίζας Δαν/ Δον κλπ.- Tα νερά αυτά έχουν μέσα τους τη ρίζα Δον που σημαίνει νερό με δόνηση. Oι Eλληνες (απʼ το νερό Δον, Δων, Δαν) έλεγαν το θεό των υδάτων «Ποτειδάν» και τους ποταμούς Δώδων, Nέδων, Pοδανός, Iάρδανος, Δούναβις, Άδανος... Δαν και Tαν ήταν και ο Zευς ο Yέτιος.- Βλέπε και Δω-δωνη κλπ
 H μητέρα του Περσέα που γονιμοποιήθηκε απ’ τον Δία είναι η Δανάη και η Aθηνά εδίδαξε τον Δαναό πώς να φτιάξει πεντηκόντορον, να κάτσουν στα κουπιά οι 50 Δαναΐδες... Oι Δαναοί είναι και αυτοί λαός της θάλασσας.
Ετσι η Δανάη θ΄αντικατασταθεί απο την Καθαρόαιμη πλέον Κρητικιά πριγκιποπούλα Αριαδνη/ Ηριδάνα/ Νηραίδα / Ανδραίη / Ρι-ΔΑΝΑΗ / Αρδηνια / Η ΑΡΝΙΔΑ / ΔΙΗΑΝΑΡ / ΔΙΗΡΑΝΑ / ΔΑΝΑΗ-ΡΙ 

Κρήσιος ειναι ο Κρής ή ο Κρητικός

Ενώ ο ψαράς ΔΙΚΤΗΣ - σκεφθειτε την σύνδεση με την ΔΙΚΤΗ,την οροσειρά της Κρήτης που εκτεινόνταν, κατα μεγάλη πιθανότητα, μέχρι τη Σέριφο, η πολύ απλά δεν μιλάμε για Σέριφο αλλα για ακτές της Κρήτης .. και το Δικταίο άντρο που γεννήθηκε και ανδρώθηκε ο Διας, εκει όπου η Ρέα/Κυβέλη κρυμμένη απο τη μανία του Κρόνου γέννησε τον Δία ... Καθώς και τον χρησμό στον Κρονο όπου θα σκοτωθεί απο τον γιό του, και γι΄αυτο κατάπινε τα παιδιά του. Και η αντικατάσταση του Διός με λίθο σπαργανωμένο...

Όμως μέσα από λάρνακα εκολλάπτεται και το αυγό από την ενωση του Δία με την Λήδα. Την ίδια βραδιά εχει σμίξει και με τον Τυνδάρεω και με τον Δια. Παιδιά του Διός ο Πολυδεύκης και η Ελένη ενώ παιδιά της με τον Τυνδάρεω ο Κάστωρ και η Κλυταιμνήστρα …Ως χήνα και ως Κυκνος ο Δίας και μετά την ένωσή τους τέκει ωόν το οποίο κλινεται σε λάρνακα και δίδεται σε βοσκό… που την μεγαλώνει ως κόρη του…
Η ιστορία είναι ακριβής αντιγραφή της Δερκετούς και Σεμιράμιδος που γεννάται από ωόν περιστεράς, κι όχι χήνας ή κύκνου αλλά μεγαλώνει στα βουνά απο βοσκό και γίνεται αργοτερα βασίλισσα κλπ…

Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 3, section 127, line 7

Τυνδάρεω δ κα Λήδας Τιμάνδρα, ν χεμος γημε, κα Κλυταιμνήστρα,
ν γημεν γαμέμνων, τι τε Φυλονόη, ν ρτεμις
θάνατον ποίησε. Δις δ Λήδ συνελθόντος μοιω-
θέντος κύκν, κα κατ τν ατν νύκτα Τυνδάρεω,
Δις μν γεννήθη Πολυδεύκης κα λένη, Τυνδάρεω
δ Κάστωρ <κα Κλυταιμνήστρα>. λέγουσι δ νιοι Νε-
μέσεως λένην εναι κα Διός. ταύτην γρ τν Δις
φεύγουσαν συνουσίαν ες χνα τν μορφν μεταβαλεν,
μοιωθέντα δ κα Δία κύκν συνελθεν· τν δ ᾠὸν
κ τς συνουσίας ποτεκεν, τοτο δ ν τος λσεσιν
ερόντα τιν ποιμένα Λήδ κομίσαντα δοναι, τν
δ καταθεμένην ες λάρνακα φυλάσσειν, κα χρόν
καθήκοντι γεννηθεσαν λένην ς ξ ατς θυγατέρα  
τρέφειν. γενομένην δ ατν κάλλει διαπρεπ Θησες 

Η ιστορία της Δερκετούς και  Σεμιράμιδος εδώ

Όμως όμοια ιστορία εχει και ο Αδωνης μετα την γεννησή του η Αφροδίτη τον βάζει παρουσία και της Περσεφόνης σε λάρνακα για να τον κρύψει, θέλοντας να τιμωρήσει την Σμύρνα –ιερειά της που ερωτεύτηκε τον πατέρα της Κινύρα
Αλλα η Περσεφόνη με τον που τον βλέπει, λόγω της ομορφία του του μωρού, τον κρατάει για τον εαυτό της.. και δεν της τον δίδει. Η κρίση του Δίος να τον μοιράζονται στα τρία, ο Άδωνης για τον εαυτό του,  μια με την Περσεφόνη και μια με την Αφροδίτη … Ώσπου πήγε να κυνηγήσει αγριογουρουνα και πληγώθηκε και πέθανε … Περισσοτερα : Ἀϊδωνεύς· ὁ θεός.

Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 3, section 185, line 1

σίοδος δ ατν Φοίνικος κα λφεσιβοίας λέγει, Πανύασσις δέ φησι Θείαν-
τος βασιλέως σσυρίων, ς σχε θυγατέρα Σμύρναν.
ατη κατ μνιν φροδίτης (ο γρ ατν τίμα) σχει
το πατρς ρωτα, κα συνεργν λαβοσα τν τροφν
γνοοντι τ πατρ νύκτας δώδεκα συνευνάσθη. δ
ς σθετο, σπασάμενος <τ> ξίφος δίωκεν ατήν·
δ περικαταλαμβανομένη θεος ηξατο φανς γενέσθαι.
θεο δ κατοικτείραντες ατν ες δένδρον μετήλλαξαν,
καλοσι σμύρναν. δεκαμηνιαί δ στερον χρόν
το δένδρου αγέντος γεννηθναι τν λεγόμενον δω-
νιν, ν φροδίτη δι κάλλος τι νήπιον κρύφα θεν
ες λάρνακα κρύψασα Περσεφόν παρίστατο. κείνη δ
ς θεάσατο, οκ πεδίδου. κρίσεως δ π Δις γε-
νομένης ες τρες μοίρας διρέθη νιαυτός, κα μίαν
μν παρ' αυτ μένειν τν δωνιν, μίαν δ παρ
Περσεφόν προσέταξε, τν δ τέραν παρ' φροδίτ·
δ δωνις ταύτ προσένειμε κα τν δίαν μοραν.
στερον δ θηρεύων δωνις π συς πληγες πέθανε. 


Ο Τήλεφος στην ελληνική μυθολογία ήταν ήρωας της Τεγέας, γιος του Ηρακλή και της Αύγης από παράνομο έρωτά τους. Μόλις γεννήθηκε, ο Τήλεφος αφέθηκε από τον παππού του Αλέο στο όρος Παρθένιο για να πεθάνει. Σώθηκε όμως με την επέμβαση των θεών: Θήλασε από ελάφι και στη συνέχεια ανατράφηκε από τους βουκόλους που τον βρήκαν

Strabo Geogr., Geographica
Book 13, chapter 1, section 69, line 6

Εριπίδης δ' π λέου φησ το τς Αγης πατρς
ες λάρνακα τν Αγην κατατεθεσαν μα τ παιδ
Τηλέφ καταποντωθναι, φωράσαντος τν ξ ρα-
κλέους φθοράν· θηνς δ προνοί τν λάρνακα πε-
ραιωθεσαν κπεσεν ες τ στόμα το Καΐκου, τν δ
Τεύθραντα ναλαβόντα τ σώματα τ μν ς γαμετ
χρήσασθαι τ δ' ς αυτο παιδί.

Ομοια μας δινεται τελευταία  και η ιστορία του Κύψελου … και η ονομασία της Λάρνακος ως Κυψέλης … συνδέστε το με την Κυβέλη/ Κυψελη και την λατρεία της Εφέσιας Αρτέμιδος ως Μέλισσα/Μέλιττα/Μελίτη/Μύλιττα  με τους Κηφήνες/Εσσήνες της
Μέλιττα η μέλισσα, η ποιητρια, η ιέρεια στο μαντείο των Δελφών, αλλα και η νέα Σελήνη,
Αλλα και η Μάλτα, καθώς και η Σαμοθράκη, και ένας δήμος της Αττικής της Κεκροπίδος φυλής…

Μελιγμα το άσμα το μέλισμα, το τραγούδι, η ωδή
Μελιναία η Αφροδίτη

Εσσην βασίλισσα των μελισσών, ο Βασιλιάς, ο μονάρχης και ο ιερέας της Εφέσιας Αρτέμιδος…
Κηφήν = κηφήνας, αρσενική μέλισσα, οκνηρός, ανίκανος κλπ
Κηφηνιον
Κύβη = η κεφαλή
Κυβηβάω = μαινομαι ως ιερέας της Κυβήβης (Κυβέλης)
Κύβηβος = ο διατελών, ο μαινόμενος, κατεχόμενος τη Ρέα ή και άλλω δαιμόνι, δαιμονισμένος
Κυβήβη η Ρέα στην Φρυγία
Κύβελα ή Ρέα στη Φρυγία
Κυβηβώ =  κορυβαντώ, καβειριάζομαι / μαίνομαι ενθουσιωδώς
Κυβήβη = η κυψέλη
Κύβηλις = πέλεκι, τσεκούρι, μαχαίρι μαγειρικό
Κυβέλειον =  ο μαύρος μενεξές
Κυβιστητήρ = ο τρελός χορευτής, των οργιαστικών λατρευτικών χορών
Κυβέλη = το κοίλον του αυτιού, 
Κυβήβη – Κυβέλη-Κυψέλη  η φρυγική θεότητα που ταυτίστηκε με την Ρέα  παλαιότερα κειμενα :
Κυψέλη = κοιλωμα, αγγείο πήλινο, κουτι, σεντούκι, κοίλο του αυτιού, μελισσοκοφινο, κατοικία μελισσών
Κυψελίζω = τυραννώ
Κυψελις έκκριμα σμηγματογόνων αδένων αυτιού
Κυψελος το πετροχελίδονο…
  
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio               ΗΛΕΙΑΚΑ Α17 kefal,.
Book 5, chapter 17, section 5, line 3

 λάρναξ δ κέδρου μν πεποίηται, ζδια δ λέφαν-
τος π' ατς, τ δ χρυσο, τ δ κα ξ ατς στιν
εργασμένα τς κέδρου· ς ταύτην τν λάρνακα Κύ-
ψελον τν Κορίνθου τυραννήσαντα πέκρυψεν μήτηρ,
νίκα τεχθέντα νευρεν ατν σπουδν ποιοντο ο
Βακχίδαι. τς μν δ σωτηρίας νεκα το Κυψέλου
τ π' ατο γένος ο νομαζόμενοι Κυψελίδαι τν
λάρνακα ς λυμπίαν νέθεσαν, τς δ λάρνακας ο
τότε κάλουν Κορίνθιοι κυψέλας· π τούτου δ κα
νομα Κύψελον τ παιδ θέσθαι λέγουσι. τν δ
π τ λάρνακι πιγράμματα πεστι τος πλείοσι, γράμ-
μασι τος ρχαίοις γεγραμμένα· κα τ μν ς εθ
ατν χει, σχήματα δ λλα τν γραμμάτων βου-
στροφηδν καλοσιν λληνες


Συνεχίζετε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...