Περι αλιέων και ιχθύων

Στα κείμενα των Ευαγγελίων που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο κείμενο διαπιστώνουμε το εξής παράδοξο:

στο Ευαγγέλιον του Λουκά ο Ιησούς εμφανίζεται στους ψαράδες τους  και τους μετατρέπει σε αλιείς ανθρώπων ... στην αρχή, δηλαδή, της διδασκαλίας του και ενώ δημιουργεί τον κύκλο των μαθητών του !!! 

ενώ στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη ο Ιησούς εμφανίζεται για τρίτη φορά μετα την Ανάσταση του και μας δινει το «μέτρο των ιχθύων», και παρότι οι μαθητές δεν έχουν να του προσφέρουν προσφάι – εκείνος ώσπου να ψαρέψουν ψήνει ένα ψάρι και ετοιμάζεται να φάει !!!

Στο κατά Ματθαίον  γίνεται η σύγκριση της βασιλειας των ουρανών με την σαγήνην – δίκτυον των ιχθύων … 3 διαφορετικά Ευαγγέλια, τρεις διαφορετικές εκδοχές για το περιστατικό των Ιχθύων …

Στο απόκρυφον ευάγγελιον του Θωμά  βρίσκουμε την παρακάτω παραβολή:

Είπεν ο Ιησούς: "Μοιάζει ο άνθρωπος με σοφό ψαρά που ρίχνει το δίχτυ του στη θάλασσα, το έσυρε από τη θάλασσα γεμάτο από μικρά ψάρια, ανάμεσά τους βρήκε ένα καλό μεγάλο ψάρι ο σοφός ψαράς' έριξε όλα τα μικρά ψάρια πίσω στη θάλασσα' και διάλεξε το μεγάλο ψάρι χωρίς δισταγμό. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω".

Η βασιλεια των ουρανών κι εδώ ταυτίζεται με το δίκτυ και τη σαγήνη των ψαράδων…

Όμως αυτά τα κείμενα δεν είναι τίποτα άλλο παρά κομμάτια της διδασκαλιας του Πυθαγόρα και μερικοί απο τους μύθους του Αισώπου προσαρμοσμένοι κατά βούληση στα Ευαγγέλια ..

 Αισώπου Μύθοι

Αλιείς και θύννος

Ἁλιεῖς ἐπ' ἄγραν ἐξελθόντες καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθήσαντες οὐδὲν συνέλαβον: καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ ἠθύμουν. Ἐν τοσοῦτῳ δὲ θύννος διωκόμενος καὶ πολλῷ τῷ ροίζῳ φερόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλαβόντες αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν ἐλάσαντες ἀπημπόλησαν. Οὕτω πολλάκις ἁ μὴ τέχνη παρέσχε, ταῦτα τύχη διεβράβευσεν.

Στα νέα Ελληνικά

Κάποιοι ψαράδες βγήκαν με τη βάρκα για ψάρεμα, κ όλη μέρα δέν έπιασαν ούτε ένα ψάρι. Τόσο κακή τύχη είχαν. Κάτσανε μέσα στη βάρκα κ έκλαιγαν την τύχη τους. Εκείνη την ώρα ένας τόννος (μεγάλο ψάρι) κυνηγημένος απο άλλο μεγαλύτερο ψάρι αναπήδησε απο τη θάλασσα με πολλή φόρα κ έπεσε ίσια μέσα στη βάρκα. Τον έπιασαν κ πήγαν στην πόλη τον πούλησαν. Ήτανε τόσο μεγάλος αυτός ο τόννος (ψάρι) που μόνο αυτόν πουλώντας κέρδισαν περισσότερα χρήματα παρά άν όλη τη μέρα έπιαναν διάφορα μικρά ψάρια.

Πολλές φορές οι προσπάθειες των ανθρώπων δέν αποδίδουν άμεσους καρπούς, και όμως οι καρποί έρχονται εκεί που δέν το περιμένουμε. Αυτό δέν σημαίνει οτι οι προσπάθειες πηγαίνουν χαμένες, αλλα το αντίθετο: οτι η εργασία φέρνει πάντα καρπούς.

Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες

Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ ὠρχοῦντο, πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν. Ὡς δὲ ἀφελκύσαντες ἐπὶ τὴν ἠιόνα τῶν μὲν ἰχθύων ὀλίγους εὗρον, λίθων δὲ καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν σαγήνην, οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ τὰ ἐναντία προειλήφεισαν. Εἷς δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶπεν: "Ἀλλὰ παυσώμεθα, ὦ ἑταῖροι: χαρᾶς γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀδελφή ἐστιν ἡ λύπη, καὶ ἡμᾶς ἔδει τοσαῦτα προησθέντας πάντως παθεῖν τι καὶ λυπηρόν." Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῦ βίου τὸ εὐμετάβλητον ὁρῶντας μὴ τοῖς αὐτοῖς πράγμασιν ἀεὶ ἐπαγάλλεσθαι, λογιζομένους ὅτι ἐκ πολλῆς εὐδίας ἀνάγκη καὶ χειμῶνα γενέσθαι.

Στα νέα Ελληνικά

Κάτι ψαράδες τραβώντας τα δίχτυα ήτανε πολύ βαριά, σκέφτηκαν οτι πρέπει να έχουν πολλά μεγάλα ψάρια, γι' αυτό είναι τα δίχτυα τόσο βαριά, κ με χαρά τραβούσαν. Όταν όμως έφεραν πάνω τα δίχτυα, είδαν οτι ελάχιστα είχε ψάρια, το βάρος ήταν απο πέτρες. Γι' αυτό κ σταναχωρέθηκαν πολύ, όχι τόσο γιατί ήτανε πέτρες, αλλα γιατί περιμένανε μεγάλα ψάρια. Τότε ένας γέρος ψαράς τους είπε: εντάξει βρε παιδιά, φτάνει τόση στενοχώρια! Πείτε πως τόσο που χαιρόμασταν τραβώντας τα δίχτυα, μας ήρθε κ η λύπη σε αντιστάθμισμα. Δέν γίνεται όλο τον χρόνο καλοκαίρι, έχει και χειμώνα.

Αυτή είναι η γνώση του γέρου ψαρά.

Ἁλιεὺς αὐλῶν
Ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος, ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶτὰ δίκτυα, παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς ἐπί τινος προβλῆτος πέτρας, τὸ μὲν πρῶτον ᾖδε, νομίζων αὐτομάτους πρὸς τὴν ἡδυφωνίαν τοὺς ἰχθύας ἐξαλεῖσθαι πρὸς αὐτὸν. Ὡς δὲ, αὐτοῦ ἐπὶ πολὺ διατεινομένου, οὐδὲν πέρας ἠνύετο, ἀποθέμενος τοὺς αὐλοὺς ἀνείλετο τὸ ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ τοῦ ὕδατος πολλοὺς ἰχθύας ἤγρευσεν. Ἐκβαλὼν δὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ δικτύου ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο σπαίροντας, ἔφη· "Ὦ κάκιστα ζῷα, ὑμεῖς, ὅτε μὲν ηὔλουν, οὐκ ὠρχεῖσθε, νῦν δὲ, ὅτε πέπαυμαι, τοῦτο πράττετε."

Πρὸς τοὺς παρὰ καιρόν τι πράττοντας ὁ λόγος εὔκαιρος.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας ψαράς ήξερε να παίζει καλά τον αυλό. Πήρε λοιπόν κ τον αυλό μαζί με τα δίχτυατου κ πήγε σε έναν βράχο της θάλασσας να ψαρέψει. Εκεί έκατσε κ έπαιζε τον αυλό, πιστέψοντας οτι θα μαγέψει τα ψάρια με την ωραία μουσικήτου κ θα βγούν μόνατους στη στεριά. Αλλά, όση ώρα κι αν έπαιζε τον αυλό, κανένα ψάρι δέν έβγαινε. Έρριξε τότε το δίχτυ, έπιασε κ έβγαλε πολλά ψάρια, κ σάν τα είδε να σπαρταρούν είπε: "άτιμα πλάσματα! όταν σας έπαιζα τόσο ωραία μουσική, δέν χορεύατε, κ χορεύετε τώρα!".

Κάποτε στη ζωή δέν αρκεί η ομορφιά, τα ωραία λόγια, τα ειρηνικά μέσα, χρειάζεται κ δυναμική δράση.

Ἁλιεὺς καὶ ἰχθύες μεγάλοι καὶ βραχεῖς
Ἁλιεὺς ἐκ τῆς θαλάσσης τὸ πρὸς ἄγραν δίκτυον ἐκβαλὼν τῶν μὲν μεγάλων ἰχθύων ἐγκρατὴς γέγονε καὶ τούτους ἐν τῇ γῇ ἥπλωσεν· οἱ δὲ βραχύτεροι τῶν ἰχθύων διὰ τῶν τρυμαλιῶν διέδρασαν ἐν τῇ θαλάσσῃ.

Ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς κινδύνους.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας ψαράς έρριξε το δίχτυ με μεγάλα μάτια κ το τράβηξε στη στεριά. Μεγάλα ψάρια πιαστήκανε μές το δίχτυ, αλλα τα μικρά βγήκανε απο τα μάτια του διχτυού κ γλυτώσανε.

Συνήθως έτσι γίνεται στις μεγάλες ταραχές τις ιστορίας: οι πλούσιοι και διάσημοι υφίστανται τις συνέπειες, ενώ οι φτωχοί και ασήμαντοι περνούν τους δύσκολους καιρούς δίχως βλάβη. Τον μύθο αυτό αναφέρει ο Καζαντζάκης στο "ο Χριστός ξανασταυρώνεται".

Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς
Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα. Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν μὲν μὴ λαβεῖν αὐτήν, ἀλλ' ἐᾶσαι, διὰ τὸ σμικρὰν τυγχάνειν. "Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ μεγάλη, φησί, γένωμαι, συλλαβεῖν με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μείζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι." Καὶ ὁ ἁλιεὺς εἶπεν· "Ἀλλ' ἔγωγε ἄνους ἂν εἴην, εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ, τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι."

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν εἴη ὁ δι' ἐλπίδα μείζονος τὰ ἐν χερσὶν ἀφεὶς σμικρὰ ὄντα.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας ψαράς έβγαλε απο τη θάλασσα μία μαρίδα. Του λέει: "είμαι ένα τόσο μικρό ψαράκι! Πόσο θα φάς απο εμένα; Άσεμε στη θάλασσα, κ ύστερα πιάσεμε όταν θα έχω μεγαλώσει". Αλλα ο ψαράς απάντησε: "ανόητος θα ήμουν να αφήσω το υπαρκτό κέρδος, έστω κ μικρό, για ένα μεγάλο κέρδος που είναι ακόμη ανύπαρκτο".

Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων

Ἁλιεὺς ἔν τινι ποταμῷ ἡλίευε. Καὶ δὴ κατατείνας τὰ δίκτυα, ὡς ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν τὸ ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ λίθον, ἔτυπτε τὸ ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες ἀπροφυλάκτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκούντων τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ τὸν ποταμὸν θολοῦν καὶ μὴ ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· "Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται, ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν."

Οὕτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐνεργάζονται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν.

Στα νέα Ελληνικά

Κάποιος ψάρευε σε ένα ποτάμι· η μέθοδος ψαρέματος σε ποτάμι ήταν απο πανάρχαια χρόνια αυτός: έστησε ένα δίχτυ απο τη μιά όχθη του ποταμού μέχρι την άλλη, ωστε να μήν έχουν τα ψάρια διέξοδο, κ απο μιά μεριά χτυπούσε το νερό με μιά πέτρα: είχε την πέτρα δεμένη με ένα λινό σχοινί κ έτσι όταν την έρριχνε στο νερό την ξανατραβούσε για να την ξαναρίξει, κ έτσι χτυπούσε επανειλημμένα το νερό για να τρομάζουν τα ψάρια κ να ορμούν να πέφτουν στο στημένο δίχτυ. Οι άνθρωποι που έμεναν κοντά σε εκείνο το μέρος του παραπονέθηκαν οτι χαλνάει το ποτάμι κ θολώνει το νερό απο το οποίο πίνουν. Ο ψαράς απάντησε: "μά, έτσι βγάζω το ψωμί μου! άν δέν ταράζω με αυτόν τον τρόπο τον ποταμό, θα πεινάσω!".

Αυτή είναι η δουλειά των δημαγωγών: το δικό τους το ψωμί είναι να παγιδεύουν το λαό ταράζοντας τα ήρεμα νερά της κοινωνίας κ απλώνοντας ένα δίχτυ που πιάνει όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος, να μή μπορεί κανένας να ξεφύγει: αυτή είναι η έννοια του διχτυού απο τη μία όχθη μέχρι την άλλη.

συνεχίζετε …