Αφού είδαμε -σε μια συνοπτική αναφορά των προηγούμενων
κειμένων - την σύνδεση της Ρέας με τις τροφούς του Διός, τη σύνδεση των
ιερειών-μελισσών με τις ιέρειες της Δήμητρας αλλά και της Αρτέμιδος ας
περάσουμε σε περισσότερες και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες για την Μέλισσα.
Σε παλαιότερα κείμενα μελετήσαμε την αρσενική πλευρά της
μέλισσας – τους Εσσήνες.
Υπενθυμίζω τις αναφορές μέσα από τα κείμενα όπου ο Εσσήνας
καθώς και οι Μέλισσες ιέρειες ταυτίζονται με ιερείς/ιέρειες της Αρτέμιδος, της
Σελήνης ακόμα δε της Ρέας της Δήμητρας αλλά και της Κυβέλης.
Η ιστορία του Κύψελου μας έδωσε την σύνδεση με την λατρεία
της Εφέσιας Αρτέμιδος ως Μέλισσα/Μέλιττα/Μελίτη/Μυλίττα με τους ιερείς Εσσήνες
της.
Όπου ο Εσσήνας θεωρείτε ως βασιλιάς των μελισσών και ταυτίζεται με τον Βασιλιάς, τον μονάρχη και
τον ιερέα της Εφέσιας Αρτέμιδος…
Ενδεικτικά αναφέρω ότι :
Κηφήν = κηφήνας, αρσενική μέλισσα, οκνηρός, ανίκανος κλπ
Κυβηβάω = μαίνομαι ως ιερέας της Κυβήβης (Κυβέλης)
Κύβηβος = ο διατελών, ο μαινόμενος, κατεχόμενος τη Ρέα ή και άλλω δαιμόνι,
δαιμονισμένος
Κυβήβη η Ρέα στην Φρυγία
Κύβελα η Ρέα στη Φρυγία
Κυβηβώ = κορυβαντώ, καβειριάζομαι / μαίνομαι ενθουσιωδώς
Κυβήβη = η κυψέλη
Κυβιστητήρ = ο τρελός χορευτής, των
οργιαστικών λατρευτικών χορών
Κυβέλη = το κοίλον του αυτιού,
Κυβήβη – Κυβέλη-Κυψέλη η
φρυγική θεότητα που ταυτίστηκε με την Ρέα
Κυψέλη = κοίλωμα, αγγείο πήλινο, κουτί,
σεντούκι, κοίλο του αυτιού, μελισσοκόφινο, κατοικία μελισσών
Κυψελίζω = τυραννώ
Κυψελίς έκκριμα σμηγματογόνων αδένων αυτιού
Κύψελος το πετροχελίδονο…
Οι
μυημένοι ιερείς φέρουν το όνομα Εσσήνες και πρέπει να βρίσκονται δίπλα στις
Μέλισσες ιέρειες τελώντας κι οι ίδιοι τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις
απέναντι στην Θεά. Αν και η θεά που λατρεύουν οι μέλισσες θεωρείται η Εφέσια
Αρτέμιδα, έτσι η παρουσία των Εσσήνων στην Έφεσο θεωρείται αναμφισβήτητη. Πέραν
του Μεγαβύζου και αργότερα της ιέρειας της Αρτέμιδος, υπήρχε μια ομάδα ανδρών
ιερέων, οι εσσήνες, δηλαδή οι κηφήνες,
οι οποίοι διαβιούσαν για διάστημα ενός έτους στο χώρο του ιερού, σε πλήρη
σεξουαλική αποχή. Οι ιέρειες της Αρτέμιδος ήταν παρθένες, την αγνότητα των
οποίων επιτηρούσε, συχνά με αυστηρότατο τρόπο, ο ευνούχος ιερέας. Οι ιέρειες
αυτές ονομάζονται συνήθως μέλισσες. Άλλες ομάδες γυναικών ασχολούνταν με την
κόσμηση του λατρευτικού αγάλματος της θεάς όπως οι κοσμοφόροι, οι κοσμήτειραι και οι χρυσοφόροι.