Νίνος –ου (ὁ) –Υἱός Βήλου II

Ο Νεβρώδ/Νίνος είναι όπως είδαμε σε προηγούμενα κείμενα, βάση των γραφών ο γιός του Χους/Κους/Cush κατά τας γραφάς  ή μήπως του Διός Ηλίου-Βήλου-Δήλιου ; 

Cephalion Hist., Rhet., Fragmenta Fragment 1a, line 8
  Τὸ παλαιὸν τῆς Ἀσίας ἐβασίλευσαν Ἀσσύριοι, τῶν δὲ ὁ Βήλου Νίνος.

 Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon
Alphabetic letter iota, page 1109, line 15

<Ἴνις>. παῖς νέος, βρέφος. παρὰ τὸ ἲς ἰνὸς, ἴνις·

 δύναμις γὰρ τῶν πατέρων υἱοί. ἢ παρὰ τὸ ἰαί νειν καὶ εὐφραίνειν τοὺς πατέρας. …

αλλά και κατά το Etymologicum Gudianum, (ζείδωρος – ὦμαι)
Alphabetic entry iota, page 279, line 12

<Ἲν>, εἰς τὸ ἀκτίς.

<Ἶνα>, σημαίνει δ. τὴν δύναμιν ἶν' ἀπόλεθρον ἔχοντες.

Ο Ν-ΙΝ-ος είναι όπως φαίνεται και από τα παλαιότερα κείμενα ο Δυνατός ο Μέγας Κυνηγός αλλά και ταυτόχρονα είναι νέα ακτίνα της λάμψης/φωτός του πατρός του Ηλίου-Βήλου …

Όμως ο Χους ή  Κους ή Cush  δηλώνει συγχρόνως και το μαύρο χρώμα. Υπενθυμίζω ότι ο Διόνυσος θεωρείται «καμμένος», ή αυτός που καίει, καθώς έχει γλυτώσει από τον κεραυνό που σκότωσε και κατέκαψε την μητέρα του. Έχει φιλοξενηθεί στο Μηρό του Διός κατά κάποια αρχαία κείμενα, είναι δηλαδή ένας μηρο-τραφής…

Ο Jones στο λεξικό του μάλλον απρόθυμα παραδέχεται ότι Χαμ ήταν ο παππούς του πρώτου αυτοκράτορα του κόσμου Νimrod, αλλά γρήγορα συνειδητοποιεί και δηλώνει ότι, «χωρίς καμία αμφιβολία ο [Χαμ] ήταν ο μοναδικός εισηγητής της λατρείας του ήλιου, και βροντή," ακόμη και ενώ το χέρι του Θεού θα τον φέρει με ασφάλεια στην κιβωτό από ξύλο, το προζύμι της φρικτή ειδωλολατρία του δούλευε στο στήθος του. "

Όμως οι Χουσαίοι ονομάζονται και Κισσίτες ή Κουσίτες, ή Κασσίτες… η αρχική πατρίδα των Χουσαίων, Κισσιτών, Κουσιτών είναι ασαφής, αλλά φαίνεται να θεωρούν ότι βρίσκεται στο βουνό του Ζάγρου που φέρει το όνομα του πρώτου Διονύσου / Ζαγρέα.

Georgius Monachus Chronogr., Chronicon breve (lib. 1-6) (redactio recentior)
Volume 110, page 53, line 14

     Περὶ τοῦ Νεβρώδ.

 Μετὰ δὲ ταῦτα γέγονέ τις γίγας, τοὔνομα
Νεβρὼδ, υἱὸς Χοῦς τοῦ Αἰθίοπος, ἐκ φυλῆς Χάμ·
ὃς κτίσας τὴν Βαβυλῶνα πόλιν καὶ πρῶτος κατα-
δείξας κυνηγίαν καὶ μαγείαν, Περσῶν ἐπρώτευσε,
διδάξας αὐτοὺς ἀστρονομίαν καὶ ἀστρολογίαν, τῇ
οὐρανίῳ κινήσει τὰ περὶ τοὺς τικτομένους πάντα
δῆθεν σημαίνοντα.

Joannes Malalas Chronogr., Chronographia (eclogae e cod. Paris. gr. 1336)
Page 233, line 32
ὁ δὲ Χοῦς ὁ Αἰθίοψ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ ἐγέννησε τὸν Νεβρὼδ τὸν  
γίγαντα, τὸν τὴν Βαβυλῶνα κτίσαντα, ὃν λέγουσιν οἱ Πέρσαι,
ἀποθεωθέντα καὶ γενόμενον ἐν τοῖς ἄστροις τοῦ οὐρανοῦ.

Georgius Cedrenus Chronogr., Compendium historiarum Volume 1, page 28, line 8
Ἐγεννήθη δὲ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ ἀνὴρ ὄνομα Χοῦς Αἰ-
θίοψ, ὃς ἐγέννησε τὸν Νεβρὼδ τὸν τὴν Βαβυλῶνα κτίσαντα, τὸν
καὶ Ὠρίωνα ἐπικληθέντα.

O Νεβρώδ θα ονομαστεί και Ωρ-‘Ιωνας και θα λατρευτεί και ως ο αστερισμός του Ωρ-‘Ιωνα, του διασημότερου κυνηγού στην ελληνική μυθολογία…ή αν θελετε  ως Ωραίος Έλληνας – ‘Ιωνας ή ως ο Ολοκληρωμένος ή  Ακμαίος, Μεστωμένος, Όμορφος Έλληνας-‘Ιωνας.

Gregorius Nyssenus Theol., In Canticum canticorum (homiliae 15)
Volume 6, page 453, line 16

... οὕτω καὶ τῆς ποιμαντικῆς ὁ Ἄβελ

ἡγήσατο καὶ ὁ Κάϊν τῆς γεωργίας, καὶ τὸν Νεβρὼδ ἀρχηγὸν

λέγει τῆς κυνηγετικῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ἀμπελουργίας 

Ο Γρηγόριος ο Νύσσης στα κείμενα του αναφέρει : Ο Νεβρώδ είναι ο αρχηγός της κυνηγετικής επιστήμης – της προσήλωσης του νού, της επιμέλειας, της γνώσης, της μάθησης, της εμπειρίας αλλά και της τέλειας γνώσης του κυνηγιού αλλά και της αμπελουργίας, της καλλιέργειας και της περιποίησης των αμπελιών !!!

Και μπορούμε να θυμηθούμε το Βρέφος, τον Ζαγρέα – τον μεγάλο κυνηγό την ονομασία του πρώτου Διονύσου – της Ζ-Αγρας της Θήρας ή του Ζάγρου, που προέκυψε από το γάμο με τον ουράνιο δράκοντα, φούσκωσε την κοιλιά της Περσεφόνης με καρπερή   γέννα  και γέννησε το Ζαγρέα, βρέφος με κέρατα, που μόνος στου  Δία ανέβηκε τον ουράνιο θρόνο…Δες και ἐκαλεῖτο δὲ ὁ Νεβρὼδ καὶ Εὐήχιος.

Ο χεροδύναμος ή χειροδύναμος γίγας ο Βήλος που ξεκίνησε το γένος ή βασιλεία των Ασσυρίων …και τον τίμησαν οι εξαπατημένοι ή οι πλανεμένοι και τον μετονόμασαν  Κρόνο και είχε ως γυναίκα του την Σεμιράμιδα την λεγόμενη και Ρέα

 Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon Alphabetic letter gamma, page 437, line 9

Γίγας:  παρὰ τὸ γῆ γίνεται γᾶς καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν γίγας.

Γίγαντες, είπαμε,  απ΄ όλες τις ερμηνείες όπως προκύπτουν είναι οι ονομαστοί οι μακάριοι, οι δυνατοί, και οι ανδρείοι, οι ήρωες με τα θαυμαστά κατορθώματα τους οι γιοί της γής που θεωρούν ότι κατέχουν και ουράνιο αίμα -καθώς θεωρούνται ως τέκνα των θεών -καθώς τα κατορθώματα τους ξεπερνούν σε αντρεία ή δύναμη τα κατορθώματα των απλών ανθρώπων…

Ως ο πρώτος γίγας δηλώνεται ο Κρόνος  στη χρονογραφία του Ιωάννη Μαλαλά :

Joannes Malalas Chronogr., Chronographia (eclogae e cod. Paris. gr. 1336) Page 234, line 9

· ἐκ δὲ τῆς αὐτῆς

φυλῆς τοῦ Σὴμ, τῆς κρατησάσης τὴν Ἀσσυρίαν καὶ τὴν Περ-

σῖδα, καὶ τὰ μέρη τῆς ἀνατολῆς, ἀνεφάνη ἄνθρωπος γίγας τὸ

γένος, ὀνόματι Κρόνος, ἐπικληθεὶς ὑπὸ τοῦ ἰδίου πατρὸς Δόμνος,

εἰς τὴν ἐπωνυμίαν τοῦ πλανήτου ἀστέρος Κρόνου. ἐγένετο δὲ δυνα-

τὸς, ὅστις πρῶτος κατέδειξε τὸ βασιλεύειν καὶ ἄρχειν καὶ κρατεῖν

τῶν πολλῶν ἀνθρώπων. καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸς τῶν Ἀσσυρίων ἔτη πολλὰ,

Όμως οι βυζαντινοί χρονικογράφοι έχουν μια «κακή συνήθεια» γράφουν για τον πολύ κόσμο και είπαμε ξαναγράφουν την ιστορία και τους μύθους. Δεν μπορούν να τους παραλείψουν, καθώς υπάρχουν στην μνήμη των ανθρώπων αλλά μπορούν κάλλιστα να τους «διαστρεβλώσουν» ακολουθώντας την ιστορία της Βίβλου και των εβραϊκών γραφών.

Στο Ιερεμία 26 (46 Μασ),16˙ 27 (47 Μασ),16 οἱ Ο’ μεταφράζουν: «Τρέξετε νὰ καταφύγουμε στην πατρίδα μας φεύγοντας ἀπὸ προσώπου μαχαίρας ἑλληνικῆς»˙ τὸ ἑβραϊκὸ ἔχει μαχαίρας Ἴωνος (Ιυν) δηλαδὴ Ἕλληνος. Οἱ μεταφρασταὶ τῆς λατινικῆς βουλγάτας Ἰουδαῖος Βαρανίνα καὶ μοναχὸς Ἱερώνυμος ἀντὶ Ἴωνος (Ιυν) διαβάζουν Ιωνά καὶ μεταφράζουν περιστέρα (columba)— αὐτὸ σημαίνει, ὡς γνωστόν, καὶ τὸ ὄνομα τοῦ προφήτου Ἰωνᾶ—, καὶ οἱ προτεσταντικὲς μεταφράσεις γερμανικὴ τοῦ Λουθήρου, γαλλική, ἱσπανική, ἰταλική, καὶ ἀγγλικὴ τοῦ 1611, καὶ οἱ μεταφρασταὶ ἀντὶ Ἴωνος (Ιυν) ἢ Ἕλληνος ἢ ἑλληνικῆς μεταφράζουν «πορθητοῦ», «ἐξολοθρευτοῦ», «θανατηφόρου», «ἐχθροῦ», «πολέμου», «κακομεταχειρίσεως» (προφήτης ΙΩΝΑΣ του Σωτηρίου Σ. Δεσπότη Αναπλ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών)

Έτσι και μόνο το όνομα Νίνος και οι αναφορές των αρχαίων κειμένων θεωρώ ότι μπορούν να δώσουν μεγάλες αλήθειας και θεωρούνται περισσότερο αξιόπιστες, μέσω της ερμηνείας των ονομάτων. O Νίνος μπορεί κάλλιστα να είναι και ο Nέος ακτινοβολών γιος του Ηλίου ή αν θέλετε και ο  Ν(έος)-Ι(ω)νος. Η νέα ακτίνα του Ηλίου που ξεπροβάλλει και προτρέπει συγχρόνως  στη λατρεία του πατρός Ηλίου. 'Η πηγαίνοντάς το ακόμα μακρύτερα η νέα θέαση η νέα ακτινοβολία του υιού του Ιωνος ή της Ιωνίας.

Ο Νεβρώδ/Νίνος/ Ωρ-Ιωνας, είναι ο υιός του Ηλίου- Βήλου και συγχρόνως εγγονός του Κρόνου/Χρόνου. Είναι ο γιος Δία Αβέλιου Βαβέλιου και εγγονός που φέρει τις ιδιότητες του παππού «γίγαντα» Κρόνου.

Heraclides Gramm., Fragmenta Fragment 26, line 16

Δωρικώτερον. καὶ οὕτω μὲν ἐκ τοῦ φῶ Μακεδονι-

κῶς γέγονε τὸ βῶ· οὐδέποτε γάρ, φησί, κατ' ἀρχὰς λέξεων ἐκεῖνοι

τῷ <φ> χρῶνται, ἀλλ' ἀντ' αὐτοῦ δηλαδὴ τῷ <β>, ὡς καὶ ὁ <Βίλιππος>

δηλοῖ καὶ ἄλλα εἰρημένα ἑτέρωθι (cf. p. 1618, 53).  – ἐν δὲ ἑτέρῳ

τόπῳ λέγει ὁ αὐτὸς <Ἡρακλείδης>, τοὺς Παμφυλίους ἄλλως χαίρειν

τῷ <β> προτιθέντας αὐτὸ παντὸς φωνήεντος· τὸ γοῦν φάος <φάβος> φασὶ

καὶ τὸ ἀέλιος [β]<ἀβέλιος>,.

Έτσι μας προκύπτει ο Αέλιος-Βαβέλιος και Αβέλιος αλλά και ο Βααλιος, ο Βααλ και ο Βήλιος, ο Δήλιος ο Βήλος και ο Βήλ και ο Βελιάλ

Ο Βελ ή Βήλ ούτως είναι ο Ελ ή Αλ των Ελ-λήνων δηλαδή ό Ηέλιος του Όμηρου, ο ήλιος, ο Άλιος - Βάλιος των Δωριέων, ό Άβέλιος των Κρητών, ο Χουβιλ /Houbil των Ετρούσκων, ό Υλ-ίλι ό όβιλ των Αλβανών, ο Βελάρ της Γραφής, ο Βάαλ των άλλων ασιατικών λαών, Υλλος Ζεύς-Βάλος τών Ελλήνων, ή αυτός ο Ήλιος-Απόλλων, διότι Ζεύς και "Ήλιος πολλάκις συνταυτίζονται, αφού ό Ζεύς ην προσωποποίησις του Ήλιου.

Ὕλλος= Ζεὺς-Βάλος τῶν Ἑλλήνων, ἤ ταὐτὸν ὁ Ἤλιος-Ἀπόλλων, διότι Ζεὺς καὶ Ἤλιος πολλάκις συνταυτίζονται, ἀφοῦ ὁ Ζεὺς ἧν προσωποποίησις τοῦ Ἡλίου. Ὡς ἡ λέξις Γάϊος - Χάϊος ἔχει τὴν αὐτὴν ἔννοιαν τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ καλοῦ, τοῦ δικαίου καὶ πᾶσης ἀρετῆς, οὕτω φυσικῶς καὶ τὸ ὄνομα Βὲλ, περικλείει τὰς αὐτὰς ἰδιότητας· ὡς ἀγαθὸς, βελτίων, βέλτιστος, βέλτερος, καὶ παρ' αὐτῷ ἔτι τῷ Ὁμήρῳ (Ὀδυσ. ρ 18, ζ 282. Ἱλιὰς Ξ 81 καὶ λοιπὰ) ἀγαθὸς, ἀμείνων, ἄριστος.

Βὲλ σημαίνει ἐπίσης μείλιχος, χρυσοῦς, ἐξ οὖ καὶ Βαλάντιον· ἀλλ’ ἔχει καὶ τὴν ἔννοιαν τοῦ ξανθού ὅπερ παρ’ Ἑλλησι εἶχε ἰδιαιτέραν σημασίαν. Οὐδόλως δὲ παράδοξον ἄν παρὰ τοῖς Ἑβραίοις τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ Βάαλ-Βῆλος-Βελίαρ- Μολὼχ κατάντησε νὰ σημαίνει πᾶν ὅτι βδελυρὸν καὶ ἀποτρόπαιον, ἀφοῦ ἐλατρεύετο ὑπὸ τῶν Ἐθνῶν συνεπῶς ἦτο ψευδὴς θεὸς, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸν μόνον ἀληθῆ θεὸν αὐτῶν τὸν Ἑλ, Ἐλὼχ, Ἐλωὰχ, Γιάχβε• τοιοῦτος ἀποτρόπαιος δαίμων ἐθεωρεῖτο ὑπ’ αὐτῶν καὶ ὁ ἐθνικὸς θεὸς Ἀζαζὲλ ἤ Ἀζαὴλ, Ἀσυρισ. Χαζουίλου πρὸς ὅν ἐξαπέλυον τὸν ἀποδιοπομπαῖον τράγον• ἦν δὲ ὁ Ἀζαζὲλ ἕτερον ὄνομα τοῦ Βάαλ.(Αθηναγόρας) 

 συνεχίζετε ...