28 Απριλίου 2011

Πύθωνα τὸν δράκοντα κατετόξευσεν

Η σύνδεση του Αισωνα= Ιάσωνα= ‘Ιωνα  αποδείχτηκε περίτρανα στα προηγούμενα κείμενα.

Μια μικρή επισκόπηση για να περάσουμε στα επόμενα :
Ο ΙΑΣΩΝ όμως είναι γιος του Αίσωνα. Ακόμα και η λέξη ΑΙΣΩΝ είναι αναγραμματισμός της ίδια λέξης ΑΙΣΩΝ= ΙΑΣΩΝ = ΙΩΝΑΣ=ΙΑΝΩΣ

ΑΙΣΣΩ που σημαίνει αναφέρομαι, ανυψώνομαι γρήγορα, πετώ, ορμώ, εφορμώ, πέφτω ορμητικά, κινώ γρήγορα, σείω, πάλλω !!!

Ιδιότητες που έχουν μεταφερθεί μέσω κληρονομικότητας και στον υιό ΙΑΣΩΝ

Είδαμε όμως ότι και το όνομα του ΙΑΣΩΝ μπορεί να προέρχετε από το ιάσω μέλλοντα του ιάομαι =  ιατρεύω  ή από το Κριασόν  όπου ΚΡΙ = κριθάρι + ΙΑΣ = η  Ιωνία ή Ιωνική + ΟΝ = άνθρωπος και όπου η ερμηνεία της λέξης ΚΡΙΑΝΟΣ είναι εκείνος που έχει γεννηθεί το ζώδιο του ΚΡΙΟΥ. 
 Έτσι ο Ιάσων μπορεί κάλλιστα να είναι ένας Ιητήρένας Ιατρός δηλαδή, αλλά μπορεί να είναι κι ένας Κριθαρο-θεός/ήρωας της Ιωνίας, ή  ένας ήρωας που σχετίζετε με το Κριθάρι της Ιωνίας   ή κάποιος που έχει γεννηθεί στο ζώδιο του ΚΡΙΟΥ.

  Ούτως ή άλλως το δέρας της Χρυσής αμνάδας είναι ο μεγαλύτερος ο άθλος του, που μπορεί να αντιπροσωπεύει και την μετάβαση στο ζώδιο του ΚΡΙΟΥ στον ουράνιο θόλο.

Ένας ΚΡ-ΙΑΣΟΝ που ψάχνει ένα ΚΡΙΟ –ΚΡΙΑΡΙ αλλά που σχετίζετε άμεσα και με την Ύβρην και την απώλεια των σπόρων που ψήνονται και δεν καρπίζουν και πέφτει λιμός στην περιοχή, πριν διωχτούν τα παιδιά της Νεφέλης  ο Φρίξος και η Έλλη.

Όμως οι αναγραμματισμοί μας οδηγούν και στο ΙΑΣΩΝ = ΙΑΝΩΣ. Όπου Ιανός είναι o Σατούρνος ή Κρόνος αλλά και ο Ιάννης ή Ιαννού πού εορτάζεται και ως Ιανουάριος

Όμως η λέξη ΙΑ-ΣΩΝ μπορεί να ερμηνευθεί όμως και ως ΙΑ= Βέλη + ΣΩΝ = Σων-νύω= σώζω. Κάποιος που σώζει από ή με τα βέλη του. Ενας τοξότης  δηλαδή, όπως ο ένας μοναδικός και  πασίγνωστος θεός - τοξότης της μυθολογίας μας, ο Απόλλων.



ΙΑΣΩΝ = ΑΠΟΛΛΩΝ = ΓΝΩΣΗ = ΖΩΟ-ΓΟΝΙΑΝ = 1061

 Απόλλων ο Τοξοφόρος, ο Εκαβαλέτης, ο Εκαβόλος, ο Ηιος, ο Ιήιος. Όσοι έχουν βληθεί από τα βέλη του ονομάζονται και Απολλωνοβλητοι και θεωρούνταν ότι ήταν μιασμένοι.

ἰὸς, τ βέλος, θεν κα όμωρος, περ τ βέλη μεμωραμένος·
ἰὸς, τ φάρμακον,…


Ιός/ια = το βέλος/η αλλά και το ίον = ίανθον = ίανθος αλλα και η Ιωνία, το  πριαπήιον (ίον = μενεξές = γιούλι = ίανθος) αλλά και η Ιός  το νησί το Κυκλάδων  και η Φοινίκη

Ιός όμως είναι και ο Ιός το φάρμακο.

Ομοια και ο ατρός· αύω, ῥῆμα· ερός· ερεύς· ερεον, τ θμα·
έρων, κύριον·  ΗΣΟΥΣ·
 ήϊος, πίθετον το πόλλωνος·

Athenaeus Soph., Deipnosophistae
Book 15, Kaibel paragraph 62, line 9

…τν Λητώ φησιν κ Χαλκίδος τς Εβοίας
νακομίζουσαν ες Δελφος πόλλωνα κα ρτεμιν
γενέσθαι περ τ το κληθέντος Πύθωνος σπήλαιον.
κα φερομένου το Πύθωνος π' ατος Λητ τν  
παίδων τν τερον ν τας γκάλαις χουσα, πιβσα
τ λίθ τ νν τι κειμέν π τ ποδ τς χαλκς
εργασμένης Λητος, τς τότε πράξεως μίμημα γενό-
μενον νάκειται παρ τν πλάτανον ν Δελφος, επεν
ε πα.’ τυχεν δ τόξα μετ χερας χοντα τν
πόλλωνα. τοτο δ' στν ς ν εποι τις ‘φιε πα
κα ‘βάλε πα.’ διόπερ π τούτου λεχθναί φασιν
τ ε πα κα ε παιών. νιοι δ παρεγκλίνοντές τε
τν λέξιν κα <ψιλοντες> π τος δεινος λεξητήριόν
τινα παροιμίαν λέγουσιν ἰὴ παιών’ κα οχε πα.’
πολλο δ κα π τος τέλος χουσιν πιφθεγγόμενοι
ο μν ν παροιμί φασν οτως τοτο δ τ λεγό-
μενον ‘ἰὴ παιών,’ δι δ τ λίαν μν εναι σύνηθες





Τοξότης = βολεύς (Δια-βολεύς είναι ο τοξότης του Διός ή ο βάλλων κατά του Διός ; ), δεξιολάβός, ήμων,  ιαφέτης, οϊστευτήρ, οϊστευτής, οϊστοβόλος, ριπταριστής (βυζαντινός τύπος τοξότη), ρύτωρ τόξου, τοξελκής, τοξευτής, τοξήτης, τοξοβέλεμνος, τοξοβόλος, τοξότης, τοξοφόρος, φαρατρίτας (βοιωτική λέξη), φαρετρηφόρος, φαρετρίτης, φαρετροφόρος.

Claudius Aelianus Soph., Varia historia
Book 3, section 1, line 51

…ἐνταθά τοί φασι παδες Θετταλν κα τν πόλ-
λωνα τν Πύθιον καθήρασθαι κατ πρόσταγμα το
Διός, τε τν Πύθωνα τν δράκοντα κατετόξευσεν
φυλάττοντα τος Δελφούς, τς Γς τι χούσης τ
μαντεον. στεφανωσάμενον ον κ ταύτης τς δάφνης
τς Τεμπικς κα λαβόντα κλάδον ς τν δεξιν χερα
κ τς ατς δάφνης λθεν ς Δελφος κα παρα-
λαβεν τ μαντεον τν Δις κα Λητος παδα. στι
δ κα βωμς ν ατ τ τόπ, ν κα στεφανώ-
σατο κα τν κλάδον φελε. κα τι κα νν δι' τους
νάτου ο Δελφο παδας εγενες πέμπουσι κα ρχι-
θέωρον να σφν ατν. ο δ παραγενόμενοι κα
μεγαλοπρεπς θύσαντες ν τος Τέμπεσιν πίασι
πάλιν στεφάνους π τς ατς δάφνης διαπλέξαντες,
φ' σπερ ον κα τότε θες στεφανώσατο. κα
τν δν κείνην ρχονται, καλεται μν Πυθιάς,
φέρει δ δι Θετταλίας κα Πελασγίας κα τς Οτης
κα τς Ανιάνων χώρας κα τς Μηλιέων κα Δω-




Pseudo-Apollodorus Myth., Bibliotheca (sub nomine Apollodori)
Chapter 1, section 22, line 5

τν δ Κοίου θυγατέρων στερία μν μοιωθεσα
ρτυγι αυτν ες θάλασσαν ρριψε, φεύγουσα τν πρς
Δία συνουσίαν· κα πόλις π' κείνης στερία πρότε-
ρον κληθεσα, στερον δ Δλος. Λητ δ συνελθοσα
Δι κατ τν γν πασαν φ' ρας λαύνετο, μέχρις
ες Δλον λθοσα γενν πρώτην ρτεμιν, φ' ς
μαιωθεσα στερον πόλλωνα γέννησεν.
  ρτεμις μν ον τ περ θήραν σκήσασα παρθέ-
νος μεινεν, πόλλων δ τν μαντικν μαθν παρ
Πανς το Δις κα Θύμβρεως κεν ες Δελφούς,
χρησμδούσης τότε Θέμιδος· ς δ φρουρν τ
μαντεον Πύθων φις κώλυεν ατν παρελθεν π τ
χάσμα, τοτον νελν τ μαντεον παραλαμβάνει. κτεί-
νει δ μετ' ο πολ κα Τιτυόν, ς ν Δις υἱὸς κα τς
ρχομενο θυγατρς λάρης, ν Ζεύς, πειδ συν-  
λθε, δείσας ραν π γν κρυψε, κα τν κυοφορη-
θέντα παδα Τιτυν περμεγέθη ες φς νήγαγεν.
οτος ρχομένην ες Πυθ Λητ θεωρήσας, πόθ κατα-
σχεθες πισπται· δ τος παδας πικαλεται κα
κατατοξεύουσιν ατόν. κολάζεται δ κα μετ θάνατον·
γπες γρ ατο τν καρδίαν ν ιδου σθίουσιν.
  πέκτεινε δ πόλλων κα τν λύμπου παδα
Μαρσύαν. οτος γρ ερν αλούς...


συνεχίζετε  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...