Ἰάσων Αἴσονος ἐξ Ἰωλκοῦ

Ο Προφήτης  ΙΩΝΑΣ αποτελεί αντίγραφο στην ουσία του Αρ-ΙΩΝΑ όπως ειπαμε σε προηγουμενα κείμενα καθώς η ιστορία του αποτελεί την κακέκτυπη αντιγραφή της ιστορίας/μύθου του κιθαρωδού Αρ-Ιωνα. Ομως δεν αποτελεί μονο το κακέκτυπο του Αρίωνα αλλά είναι κι ενας  αναγραμματισμός της λέξεως ΙΑΣΩΝ.

Ο Ιάσων είναι ο μυθολογικός ήρωας που με την Αργώ κατευθύνετε στην Κολχίδα για να καταφέρει να αποσπάσει το χρυσόμαλλο δέρας από τον Αιήτη. Η ιστορία/μύθος της αργοναυτικής εκστρατείας και ο πρωταγωνιστής της.

Ο ΙΑΣΩΝ όμως είναι γιός του ΑΙΣΩΝ-Α. Ακόμα και η λέξη ΑΙΣΩΝ είναι αναγραμματισμός της ίδια λέξης ΑΙΣΩΝ= ΙΑΣΩΝ = ΙΩΝΑΣ=ΙΑΝΩΣ

Είναι ο πατέρας-βασιλιάς που μεταβιβάζει στην ουσία τις εξουσίες δια μέσου του γάμου/ γέννησης του στον υιό.  Κληρονομική βασιλεια.  Είναι ο μύθος του χρυσού κλώνου κατά τον Sir James G. Frazer, όπου η βασιλική εξουσία πρέπει να ασκειτε πάντοτε από τον άξιο βασιλέα και πάντοτε μέσω δοκιμασιών θα πρέπει να αποδεικνύει έμπρακτα την αξιοσύνη του, να μπορεί να νικά και να υπερασπίζετε το βασίλειο/λαό του, τη βασίλισσα/συζυγο-μητέρα-ερωμένη  και το βασιλικό τίτλο του.

Ούτως ή αλλως κανένας δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τόσο καλά το βασιλιά στη θεική του φύση, όσο ο γιός του, που εννοειτε ότι μοιραζεται τη θεική έμνευση του πατέρα του. Κανένας δεν μπορούσε να πεθάνει για το βασιλιά και, μέσω αυτού, για όλο το λαό, όπως ο γιός του βασιλιά.

Η παράδοση σχετίζετε με τη θυσία του βασιλιά ή των παιδιών του μετα από έναν λιμό και οδηγεί καθαρά στην πίστη, που είναι κοινή στους πρωτόγονους, ότι ο βασιλιάς είναι υπεύθυνος για τον καιρό, για τη σοδειά κι ότι αυτός πρέπει δίκαια να πληρώσει με την ζωή του/ ή την ζωή των παιδιών του/διαδόχου για την τραχύτητα του καιρού ή την αποτυχία της σοδείας

 Ο Αίσων θα μπορούσε να ερμηνευθεί από τη λέξη  Αίσα που σημαίνει μερίδιο, μετρικό, δίκαιο, το πρέπον αλλα και από το ρήμα ΑΙΣΣΩ που σημαίνει αναφέρομαι, ανυψώνομαι γρήγορα, πετώ, ορμώ, εφορμώ, πέφτω ορμητικά, κινώ γρήγορα, σείω, πάλλω !!!

Καθότι χάνει την εξουσία του από τον αδερφό του ΠΕΛΙΑ, ο υιός,  νομιμος κληρονόμος του πατρός του αλλα στην ουσία ο ίδιος ο ΑΙΣΩΝ= ΙΑΣΩΝ, ζητά το δίκαιο μερίδιο του στη εξουσία.

Όμως πρέπει να αποδείξει εμπρακτα την αξιοσύνη του και την δύναμή του, καθώς και την εξυπνάδα-σοφία του για να αναλάβει τον θρόνο του Πελία.

Όμως ο ΠΕΛΙΑΣ δεν είναι παρα η αρσενική γραφή της λέξεως ΠΕΛΙΑΣ  ή ΠΕΛΕΙΑΣ όπου πελιάς η πελειάς η άγρια περιστερά. Άλλη ερμηνεία της λέξεως πελιδνός,  μαυρισμένη  ή πανιασμένη ή χλωμή…

Ετσι με τις παραπάνω ερμηνείες έχουμε στην ουσία δύο αδέρφια όπου τα ονόματά τους ερμηνεύονται  το μεν ένα ως  όνομα πουλιού (Πελίας) και συγκεκριμένα περιστεράς και το δε άλλο τις ιδιότητες των πετούμενων… 

Το όνομα του ΙΑΣΩΝ μπορεί να προέρχετε από το ιάσω μέλλοντα του ιάομαι =  ιατρεύω  ή από το Κριασόν  όπου ΚΡΙ = κριθάρι + ΙΑΣ = η  Ιωνία ή Ιωνική + ΟΝ = άνθρωπος και όπου η ερμηνεία της λέξης ΚΡΙΑΝΟΣ είναι εκείνος που έχει γεννηθεί το ζώδιο του ΚΡΙΟΥ. 

 Ετσι ο Ιασων μπορει καλιστα να ειναι ένας Ιητήρ,  ενας ιατρός δηλαδή, αλλα μπορεί να είναι κι ενας Κριθαρο-θεός/ήρωας  της Ιωνίας, ή  ένας ήρωας που σχετίζετε με το Κριθάρι της Ιωνίας   ή κάποιος άνθρωπος που εχει γεννηθει στο ζώδιο του ΚΡΙΟΥ.

 Ουτως ή αλλως το δέρας της Χρυσής αμνάδας είναι ο μεγαλύτερος ο άθλος του, που μπορεί να αντιπροσωπεύει και την μετάβαση στο ζώδιο του ΚΡΙΟΥ στον ουράνιο θόλο

Ενας ΚΡ-ΙΑΣΟΝ που ψάχνει ένα ΚΡΙΟ –ΚΡΙΑΡΙ αλλά που σχετίζετε άμεσα και με την Υβριν και την απώλεια των σπόρων που ψήνονται και δεν καρπίζουν και πέφτει λιμός στην περιοχή, πριν διωχθουν τα παιδιά της Νεφέλης  ο Φρίξος και η Ελλη.

Georgius Choeroboscus Gramm., De orthographia (epitome) (e cod. Barocc. 50)
Page 225, line 10

<Ἴασος>: ι καὶ ἴσος· παρὰ τὸ ἰάσω μέλλοντα, ἐξ οὗ τὸ ἰά-
σομαι· ἢ παρὰ τὸ κρίασον, ἴασος.
 <Ἰάσων>: μακρὸν τὸ α· παρὰ τὸ ἰῶ, ἰάσω μέλλοντα γέγονεν
Ἰάσων, καὶ Ἰάσονος μικρὸν, ὡς μακρὸν τὸ α.

 Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ ὀρθογραφίας
Part+volume 3,2, page 523, line 20

<Ἴασος> καὶ Ἰάσων <ι> παρὰ τὸν ἰάσω μέλλοντα, ἐξ οὗ τὸ ἰάσομαι.

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ κλίσεως ὀνομάτων
Part+volume 3,2, page 725, line 36

                                                  τὸ Ἰάσων οὐκ ἀντίκειται
ἡμῖν, οὐδὲ γάρ ἐστι παρώνυμον παρὰ τὸ ἴασις, ἀλλὰ ῥηματικὸν παρὰ
τὸ ἰάσομαι μέσου μέλλοντος (sic).

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ κλίσεως ὀνομάτων
Part+volume 3,2, page 731, line 28

                                                              σεσημείωται τὸ Ἰάσων
Ἰάσονος διὰ τοῦ <ο> κλιθέν (ἔστι δὲ ὄνομα κύριον) καὶ ἴσως ὡς ἔχον μακρὸν
τὸ <α> ἐν τῇ παραληγούσῃ διὰ τοῦ <ο> ἐκλίθη ὁμοίως τῷ Μαχάων Μα-
χάονος καὶ Ἱκετάων Ἱκετάονος.

Όμως οι αναγραμματισμοί μας οδηγούν και στο ΙΑΣΩΝ = ΙΑΝΩΣ. Όπου Ιανός είναι Σατούρνος ή Κρόνος αλλα και ο Ιάννης Ιαννού  και εορτάζεται και ως Ιανουάριος.

Joannes Laurentius Lydus Hist., De mensibus
Book 4, section 2, line 18


ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ τῶν Καλενδῶν πρόεισι ἐσχηματισμένος
αὐτὸς δῆθεν ὁ Ἰανὸς ἐν διμόρφῳ προσώπῳ, καὶ Σα-
τοῦρνον αὐτὸν καλοῦσιν οἷον Κρόνον.

Procopius Hist., De bellis
Book 5, chapter 25, section 19, line 1

                              ὁ δὲ Ἴανος οὗτος πρῶτος
μὲν ἦν τῶν ἀρχαίων θεῶν, οὓς δὴ Ῥωμαῖοι γλώσσῃ
τῇ σφετέρᾳ Πένατες ἐκάλουν.

Suda, Lexicon
Alphabetic letter iota,

<Ἰαννῆς,> Ἰαννοῦ: ὄνομα Ἑβραϊκόν.

<Ἴανος·> τὰς πύλας τοῦ Ἰάνου διαπετάσας ὁ βασιλεύς, αἵπερ ἐπὶ

τῶν μεγίστων πολέμων διηνοίγοντο, ᾤχετο πρὸς τὴν ἕω.

<Ἰαννουάριος:> ἄγαλμα τετράμορφον διὰ τὰς δʹ τροπάς. οἱ δὲ

πλάττουσιν αὐτὸν ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ κλεῖδα κατέχοντα, ὡς ἀρχὴν τοῦ

χρόνου καὶ ἄνοιξιν τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ θυρεόν. ἕτεροι δὲ τῇ δεξιᾷ τʹ,

τῇ δὲ ἀριστερᾷ ξεʹ κατέχοντα, ὥσπερ τὸν ἐνιαυτόν. ὅθεν καὶ ὁ Λογ-

γῖνος Αἰωνοάριον αὐτὸν ἑρμηνεῦσαι βιάζεται, ὡσανεὶ αἰῶνος πατέρα.

<Ἰαολκός.

Όμως η λέξη ΙΑ-ΣΩΝ μπορεί να ερμηνευθεί όμως και ως ΙΑ= Βέλη + ΣΩΝ = Σων-νύω= σώζω. Κάποιος που σώζει από ή με τα βέλη του.

Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Partitiones (= Ἐπιμερισμοί) [Sp.?] (e codd. Paris. 2543 + 2570)
Page 42, line 5

 Ἡ ἰῶτα συλλαβὴ πρὸ παντὸς φωνήεντος διὰ τοῦ

ἰῶτα γράφεται· οἷον· ἰατρός· Ἰάκωβος, Ἰάσων, καὶ

Ἰάειρος, κύρια· ἰάλεμος, ὁ θρῆνος· ἴαμβος, μέτρον στί-

χου· ἴασπις, ὄνομα λίθου· ἰαταταιὰξ, ἐπίῤῥημα θρηνητικόν·

ἰαχὴ, ἡ κραυγή· ἰαύω, ῥῆμα· ἱερός· ἱερεύς· ἱερεῖον, τὸ

θῦμα· Ἱέρων, κύριον· Ἱερουσαλὴμ, καὶ Ἱεριχὼ, ὀνόματα

πόλεων· Ἱερεμίας, Ἱεροβοὰμ, Ἰεσσαὶ, Ἰεχονίας, καὶ

Ἰεζεκιὴλ, ὀνόματα κύρια· ἸΗΣΟΥΣ· ἰήϊος, ἐπίθετον τοῦ

Ἀπόλλωνος· Ἰόβας, Ἰοβιανὸς, καὶ Ἰουλιανὸς, κύρια· Ἰοθὸρ,

ὁ τοῦ Μωσέως πενθερός· Ἰορδάνης, ποταμὸς, καὶ κύρια

ὀνόματα· ἰὸς, τὸ βέλος, ὅθεν καὶ ἰόμωρος, ὁ περὶ τὰ βέλη

μεμωραμένος· ἰὸς, τὸ φάρμακον,…

Συνεχίζετε