εκ της καλουμένης φιάλης - αρακίδος

Μπορούμε να περάσουμε στο θαύμα πλέον του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων στην έρημο. Ένα θαύμα που αναφέρετε και στα τέσσερα ευαγγέλια με διαφορετικές εκδοχές.

Είδαμε τις ερμηνείες των ονομάτων στις τοποθεσίες όπου διαδραματίζετε ο πολλαπλασιασμός των ιχθύων και των άρτων

Ανακεφαλαιώνοντας : πόλη Βηθσαιδά (Βηθ-Σαιδα (Bethsaida) σημαίνει «Οίκος του Κυνηγού ή του Ψαρά  ή Οίκος του Ελέους για την Βηθεσδά – Βηθσαϊδά. Έτσι ερμηνεύεται ως μια δεξαμενή, ένα κολυμβητήριο, κάτι αντίστοιχο της Κολυμβήθρας του Σιλωάμ. Γίνεται ταύτιση του με την λεγόμενη Κρήνη της Παν-Αγίας, στην κοιλάδα των Κέδρων.

Άλλη ερμηνεία βάση άλλου λεξικού «Οίκος του ελέους» ή «του ρέοντος ύδατος», ή «πισίνα της Παναγίας», ή «πηγή της Παρθένου» κλπ. Μάλιστα στα λεξικά αναφέρετε ως η μόνη πηγή του «ζώντος» ύδατος κοντά στην Ιερουσαλήμ ..

Έτσι όμως Βέθ/Βηθ (το πρώτο συνθετικό ) δηλώνει τον Οίκο ή  Σπίτι, το ναό και Σαίς ή Σαίδος( δεύτερο συνθετικό) δηλώνει την Ίσιδα ή της Ελληνίδα θεά Αθηνά, την Παρθένο Κόρη- βλέπετε και την Κόρη ως Παρθένο Κόρη της Δήμητρος

Η Γαλιλαία όμως είναι το εξελληνισμένο όνομα του Γαλείλ (=κύκλος, περιοχή, αλλά και αιγιαλός] είναι η βορειότερη περιοχή της σημερινής Παλαιστίνης. Είναι πολύ γνωστή τοποθεσία με  χαρακτηριστική ονομασία της "Γαλιλαία των Εθνών".

<Γελγέλ:> ὁ τροχὸς ὀνομάζεται και ἀνακυκλησμὸς καὶ ἀνάκαμψις.

καὶ Γαλιλαία κατακυλιστὴ λέγεται  αλλά και <Γαλέα> ὄνομα ἰχθύος.

τὰ ὄντα καὶ τὰ ἐσόμενα καὶ τὰ γεγονότα ἐγώ εἰμι...

Ερευνώντας περισσότερο στο θέμα των ιχθύων, δεν μπορώ να μην σταθώ στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων στην έρημο. Ένα θαύμα που αναφέρετε και στα τέσσερα ευαγγέλια με διαφορετικές εκδοχές.

Η ίδια περιγραφή και για τους τέσσερις ευαγγελιστές, άλλοι με περισσότερες κι άλλοι με λιγότερες λεπτομέρειες.

Όμως ας εξετάσουμε τους τόπους που λαμβάνει χώρα  για να μπορέσουμε να αποσυμβολίσουμε τα κρυφά μηνύματα του θαύματος 

Ξεκινώντας οδηγούμαστε στην πόλη Βηθσαιδά (Βηθ-Σαιδα (Bethsaida) λέγετε ότι η λέξη είναι αραμαϊκής προέλευσης και σημαίνει «Οίκος του Κυνηγού ή του Ψαρά», πόλη της Γαλιλαίας. Στρέφομαι στα ονόματα της πόλης και της περιοχής γιατί πολύ απλά «κρύβουν» απίστευτους συμβολισμούς του θαύματος που δεν είναι παρα η συνέχεια του ψαρέματος των 7 μαθητών και του αριθμού των ιχθύων που πιάνονται στην σαγήνη ή το δίχτυ- την κιστη των ιχθύων…

Eusebius Scr. Eccl., Theol., Onomasticon
Page 58, line 12

 Βηθσαϊδά (Matth 11, 21). πόλις «Ἀνδρέου καὶ Πέτρου» καὶ Φι-

λίππου. κεῖται δὲ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ πρὸς τῇ Γεννησαρίτιδι λίμνῃ.

Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon
Alphabetic letter beta, page 386, line 21

<Βηθσαϊδά· Βηθφαγή>.

 Origenes Theol., Fragmenta in evangelium Joannis (in catenis)
Fragment 23, line 8
                                                           μεταλαμ-
βάνεται δὲ ἡ Βηθσαϊδὰ Ἑλλάδι φωνῇ εἰς τὸ «Οἶκος θηρευτῶν», οἷς
[ὁ] Ἰησοῦς εἶπεν· «Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων».

Αναλύοντας τη λέξη Βηθσαϊδά λοιπόν οδηγούμαστε στην παρακάτω ερμηνεία. Σύνθετη από το Βeit (σπίτι, όχι όμως ένα απλό σπίτι, αλλά ένα σπίτι του σύμπαντος, η θηλυκή πλευρά της ψυχής, η έννοια της «υποδοχής» της διαθεσιμότητας. Δηλαδή ένα «σπίτι» οίκος, ναός του Θεού.

Λεξάριθμοι 153 Ιχθύων

Συνεχίζοντας τους λεξάριθμους θα αναφερθώ στους αριθμούς της Σαγήνης ως είδος Δικτύου, τoν αριθμό των 153 ιχθύων κλπ

Ο αριθμός 153, ξεκινώντας «αντίστροφη αναζήτηση», δίνει λέξεις με έννοιες όπως οι παρακάτω που ακολουθούν. Υπενθυμίζω ότι το 153 προκύπτει από την πρόσθεση του συνόλου των 17 πρώτων αριθμών. 1+2+3..+17= 153 (Περί του 17 και του συμβολισμού του σε επόμενο κείμενο)

153 = ΜΕΡΗ (μέρος δηλ. μερίδιο, μερτικό, μερδικό, κλήρος, μερίδα, μοίρα, αδελφός ή αδελφή, συμμετοχή, επικοινωνία, θέση, μεριά, πλευρά, αράδα, τάξη κλπ)

= Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

= ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΘΕΑ

= ΚΟΙΛΗ ΓΑΙΑ (Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η Γαία είναι κούφια-κοίλη και περιέχει στο 

κέντρο της ένα κενό το οποίο είναι διαμπερές και συγκοινωνεί με την επιφάνεια

 από τους δύο πόλους της. Στο κέντρο της υπάρχει το «Αυγό της Γεννέσεως»

 που αποκαλείται και «Εσωτερικός Ήλιος».) http://greekvoices.blogspot.gr/2015/04/blog-post_90.html

= ΜΗΡΕ (το τμήμα του ποδιού πάνω από το γόνατο, το μπούτι ) (μηροτραφής, μηρορραφής, μηροτρεφής επίθετα του Διονύσου)

= ΔΑΜΝΗΜΙ (δάκνω δαγκώνω, πικραίνω, καίω, ερεθίζω, πειράζω, θλίβω, λυπώ, στεναχωρώ)

= ΑΛΚΑΝΝΑ (φυτό που χρησιμοποιείται ως φάρμακο για την θεραπεία πληγών και εγκαυμάτων. Αργότερα, στα χρόνια του Βυζαντίου η ρίζα του φυτού Alkanna tinctoria χρησιμοποιείται σαν χρωστική ουσία με το όνομα ριζεΐνική πορφύρα) το φυτό της πορφύρας.

= ΑΜΑΡΑΙ (αμάρα = χαντάκι, αυλάκι, νεραύλακο)

= Α ΜΑΡΙΑ (η πρώτη Μαρία)

= ΕΚΒΑΙΝΕΙΝ (Εκβαίνω = εξέρχομαι, βγαίνω, εκτρέπομαι, κάνω παρέκβαση, εκβάλλω εξάγω, αποβιβάζω)

= ΕΠΙΘΗΜΑ (επιθεμα, σκέπασμα, πανωφόρι, κάλυμμα, καπάκι, αιχμή του δόρατος)

= ΟΜΑΔΙΚΗ (ομαδεύω = αθροίζω, μαζευω, και ομαδέω = δημιουργώ οχλοβοή, αναφωνώ μαζι με άλλους)

= ΔΕΡΓΜΑ  (Δέργμα = βλέμμα, κοίταγμα, ματιά, ανάβλεμμα)

= ΕΛΞΗΝ (έλξις, τράβηγμα, ρούφηγμα, ανάσασμα),

= ΕΡΜΗ (Ερμής, υιός Διός και Μαίας, αγγελιοφόρος και κήρυκας των θεών, της δοκιμασίας και της μύησης, ενσαρκώνει το αρσενικό και το θηλυκό [Ερμαφρόδιτος] ψυχοπομπός, χορηγός πλούτου, τύχης, κέρδους αλλά και της κλοπής, προστάτης κάθε δεξιότητας αλλά και των εμπόρων, λιμένων, οδών [οι επί των γωνιών των οδών τετράγωνες στήλες έφεραν προτομή του Ερμού], αγορών, σύμβολά του το κηρύκειον, τα φτερωτά σανδάλια, ο σκούφος, ο πετεινός και το κριάρι, οι αλχημιστές τον συνέδεαν με τον Αιθέραν),

Περι ιχθύων λεξάριθμοι

Ο μέγας ιχθύς που αλιεύεται και δίδεται ως παράδειγμα προς μίμηση, ν΄αφήνουμε τα μικρά ψάρια και να διαλέγουμε χωρίς σκέψη τον έναν και μόνο μέγα ιχθύ.Ο Κάλλιχθυς – ο μέγας και καλός ιχθύς που ταυτίζεται με το ένα και μοναδικό μαργαριτάρι – μαργαρίτη, που ξεχωρίζει όπως ο ένας, ο μέγας και καλός ιχθύς ανάμεσα στους πολλούς ιχθύες.

Ο ιχθύς με την έννοια του  κινούμενου προς θυσία, ή αυτού που φτάνει μαινόμενος, φουσκωμένος, ή αυτός που φθάνει συρίζοντας, ή φυσώντας δυνατά, ή κλαίγοντας με οδυρμό, θρήνο και γοώντας κλπ

Ο Ιχθύς  ως σύμβολο του Βάκχο ή τον βούκερω 'Ιακχο (κατα τον  Στράβων στα Γεωγραφικά του) με τον Ιχθύ, που ταυτίζεται όχι μονο με τον ίδιο τον Διόνυσο-Βάκχο αλλά και  τον ιερέα του Διονύσου αλλά και  τον Κλάδο του –γνωστό στις τελετές,  τον θύρσο -το Κωνάριο, κουκουνάρι στην κορυφή.

Βάκχος ή κλαυθμός, εκτός από την ονομασία του Ίακχου και του Ιχθύος φέρει συγχρόνως και την ονομασία του Φανού, Φάνη. Κατ΄άλλη ονομασία τον ταυτίζουν με τον Όνο ή τον Ονίσκο το ψάρι που είναι γνωστό ως γάδος ή  βακαλάος ή Gadus

O Διόνυσος ως Ίακχος αλλα και ως <βάκχος>· ὁ ἱερεὺς τοῦ Διονύσου. καὶ κλάδος ὁ ἐν ταῖς τελεταῖς,οἱ δὲ φανὸν λέγουσιν· οἱ δὲ ἰχθύν

Ο ιχθύς ως σύμβολο του αιώνος μας και ως σύμβολο της εκκλησίας και ως σύμβολο του Ιησού Χριστού Θεού Υιός Σωτήρ.. 

...χωρίς κόπου εξελέξατο τον ιχθύν τον μέγαν.

Tα Λόγια ή Λόγοι του Ιησού ή οπως ειναι γνωστό ως Κατά Θωμάν απόκρυφο ευαγγέλιο , θεωρείτε το πληρέστερο αντίγραφο του Ευαγγελίου του Θωμά που βρέθηκε μεταξύ των υπόλοιπων χειρογράφων που ανακαλύφτηκαν το 1945 και περιλαμβάνονται στη λεγόμενη Βιβλιοθήκη Ναγκ Χαμαντί. Η συγγραφή του χειρογράφου χρονολογείται περίπου στον 4ο αιώνα. Είναι γραμμένο σε πάπυρο στην κοπτική γλώσσα και ανήκει στο Τμήμα Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου. Η πρώτη φωτογραφική έκδοση του χειρογράφου δημοσιεύθηκε το 1956 και ακολούθησε η πρώτη κριτική ανάλυση του κειμένου το 1959.

Στο Κατά  Θωμά Αποκρυφο κείμενο – ή στους Λόγους του Ιησού,  διαβάζουμε τον Λόγο 8 και 9 και την παρακάτω αντίστοιχη περικοπή, όπως αυτή έχει καταγραφεί στο αντίστοιχο κείμενο του Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιου 13,47-50.

 9. Λέγει Ιησους : ιδού, εξήλθεν ο σπείρων ( και ) πληρώσας την χείρα αυτού εσκόρπισεν. Α μεν έπεσεν επι την οδόν, ήλθεν τα πετεινά (και ) συνέλεξεν αυτά.

Άλλα έπεσεν επι την πέτραν και ουκ έβαλεν ρίζαν εις την γήν και ουκ ανέπεμψεν στάχυν εις τον ουρανόν. Άλλα δε έπεσεν επι την αγαθήν γήν και έδωκεν καρπόν αγαθόν προς τον ουρανόν. Έφερεν επι την αγαθήν γήν και έδωκεν καρπόν αγαθόν προς τον ουρανό, έφερεν εξηκονταπλασιονα και εικοσαπλασιονα και εκατον.

Κείμενα των Γνωστικών που έχουν βρεθεί και είναι γνωστά και ως χειρογραφα Οξυρύγχου. Κείμενα που αντεγραμμένα κατά το δοκουν βρίσκονται και σε άλλα Ευαγγέλια, με την μορφή παραβολών. 
Ο διαχωρισμός της παραβολής με τον Κάλλιστο ΙΧΘΥ γίνεται  στο μεν Ευαγγέλιο του Θωμά μεταξύ του Κάλλιστου και Μεγάλου Ιχθύος και των υπολοίπων ιχθύων, ενώ στο Κατά Ματθαίον μεταξύ του μόνου ιχθύους  και λοιπών μικρών και  σαπρών ιχθύων.

Περι αλιέων και ιχθύων

Στα κείμενα των Ευαγγελίων που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο κείμενο διαπιστώνουμε το εξής παράδοξο:

στο Ευαγγέλιον του Λουκά ο Ιησούς εμφανίζεται στους ψαράδες τους  και τους μετατρέπει σε αλιείς ανθρώπων ... στην αρχή, δηλαδή, της διδασκαλίας του και ενώ δημιουργεί τον κύκλο των μαθητών του !!! 

ενώ στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη ο Ιησούς εμφανίζεται για τρίτη φορά μετα την Ανάσταση του και μας δινει το «μέτρο των ιχθύων», και παρότι οι μαθητές δεν έχουν να του προσφέρουν προσφάι – εκείνος ώσπου να ψαρέψουν ψήνει ένα ψάρι και ετοιμάζεται να φάει !!!

το μέτρο των ιχθύων

Κάποιοι από τους αναγνώστες των κειμένων, γνωρίζοντας ότι ο Πυθαγόρας ήταν φυτοφάγος - μπορεί να θεωρήσαν, ότι ο ίδιος θέλησε να σώσει τα ψάρια που επέστρεψαν μετά την πρόβλεψη του, ξανά στο φυσικό τους περιβάλλον. Άλλοι μελετητές του θεωρούν ότι μιλά για την «κίστη ιχθύων», ή το «μέτρο των ιχθύων» γνωστό μαθηματικό πρόβλημα της εποχής του, αν και δεν δίνουν το αριθμό των ψαριών σ΄ αυτήν την ιστορία. Αν και δεν αναφέρεται σε αυτά τα αποσπάσματα, οι ψαράδες μέτρησαν 153 ψάρια.

Το μέτρο των ιχθύων ή η κίστη ιχθύων είναι γνωστά και ως Vesica Piscis ή Mandorla.  Ο Αρχιμήδης, στο έργο του "Η μέτρηση του κύκλου", αναφέρετε σε αυτήν την αναλογία (153/265), όπως συνιστά το «μέτρο του ψαριού», αυτή η αναλογία είναι μια αναπαράσταση του 1 / √3.

Άλλοι μπορεί να δουν το «μάτι του Ώρου»,

τῶν ἰχθύων μὴ ἅπτεσθαι...

                                                                                            Στην μνήμη του Παύλου Κυράγγελου 

                                                                                                   που "έφυγε" στις 22 Ιουνίου 2008

Pythagoristae (D-K) Phil., Testimonia et fragmenta
Fragment c3, line 12

<τῶν ἰχθύων μὴ ἅπτεσθαι, ὅσοι ἱεροί>·

Τα ψάρια να μην αγγίζεται όσα είναι ιερά.

Είδαμε τις κατηγορίες των ιερών ιχθύων σε προηγούμενα κείμενα. Στα κείμενα του Πλουτάρχου και ειδικά στο «περί Ίσιδος και Οσιρίδος» δίδονται οδηγίες για την βρώση ή μη  των ιχθύων, από τους ιερείς αλλα και τις συνήθειες των κατοίκων της πόλης της Οξυρύγχου, και των περιοχών του Νείλου. Όπως και αναφορές για την διατροφή του Οδυσσέως κατά τον Όμηρο.

 Plutarchus Biogr., Phil., De Iside et Osiride (351c-384c)
Stephanus page 353, section C, line 6

Οὗτός ἐστιν ὁ μέγας καλούμενος Ἰχθύς

Μια μικρή ανασκόπηση ή περίληψη κειμένων, αν θέλετε, για να προχωρήσουμε στα κείμενα.

Ξεκίνησα από ότι η λατρεία του Βάκχου-Ίακχου, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια  λατρεία που εχει ενσωματώσει και την λατρεία του Ιερού Ιχθύος. Καθώς ο Διόνυσος θεωρείται ο θεός πάσης της υγρής φύσεως. Αργότερα αυτή  η λατρεία έχει προσαρμοσθεί και δίδεται ως λατρεία του Ιχθύος – και ως σύμβολο- διακριτικό των πρώτων Χριστιανών.

Η ερμηνεία του Ιχθύος όπως δόθηκε σε προηγούμενα κείμενα είναι κατ΄ουσίαν

ΙΚ-ΘΥΣ εκ του

ϊκω =φθάνω + θύω =ορμώ· ό κινούμενος ορμητικά

Θύω  (ῥ. ΘΥ-)' φυσῶ δυνατά, συρίζω (ἐπὶ ἀνέμου)' ἐπὶ ποταμῶν καὶ κυμάτων, φουσκώνω' ἐπὶ ἀνθρώπων, μαίνομαι, λυσσῶ, τρελλαίνομαι, αλλα και την ερμηνεία του ως Θύω : καίω, καπνίζω, θυμιατίζω, θυσιάζω' μετὰ δοτ. προσ., προσφέρω θυσία.

Δηλ. ο κινούμενος προς θυσίαν ή αυτού που φτάνει μαινόμενος, φουσκωμένος, ή αυτός που φθάνει συρίζοντας, ή φυσώντας δυνατά, ή κλαίγοντας με οδυρμό, θρήνο και γοώντας κλπ

Ο Διόνυσος ως Βάκχος ή κλαυθμός, εκτός από την ονομασία του Ίακχου και του Ιχθύος φέρει συγχρόνως και την ονομασία του Φανού, Φάνη. Κατ΄άλλη ονομασία τον ταυτίζουν με τον Όνο ή τον Ονίσκο το ψάρι που είναι γνωστό ως γάδος ή  βακαλάος ή Gadus

Juno-Genius

H Δάειρα, η σοφή ή η κατέχουσα την γνώση, όπως και η Περσεφόνη, που σε προηγούμενα κείμενα είδαμε, φέρουν τον τίτλο Μονο-γένεια  Όμοια είδαμε και την ταύτιση της Δάειρας με την Δήμητρα ή καλύτερα ακόμα και την μετέπειτα αντικατάσταση της από τα ιερατεία και την επικράτηση της δεύτερης στα ιερά της Ελευσίνος.

Η Μουνογένεια ή μονογένεια, η μοναδική του γένους ή η μοναδική γόνος ή η μονογεννής. Πως θα μεταφράζαμε τον τίτλο Μόνο-γένια αν θέλαμε στα λατινικά uno/uono –genius (;)

Όλα τα ιερά μυστήρια δεν είναι τιποτ΄ άλλο από τελετές γονιμότητας της φύσης και  απεικόνιση των διασυνδεόμενων ρόλων της θεότητας στους τομείς της γονιμότητας, στην γεωργία, τον πόλεμο και την βασιλεία, κλπ.
Η σύνδεση της Δ(α)ηρας που φέρει και τις ιδιότητες της Ήρας αλλά και της Παρθένου Αφροδίτης, της ρωμαϊκής «βασίλισσας των Ουρανών» αλλά  και της Σεμιράμιδος, Αταργάτιδος, βλέπε πρ. κείμενα. 

Η Ήρα ως Juno Regina - βασίλισσα των θεών και θεά του γάμου και του τοκετού συνδέεται με τον γόνο, - όπου γόνος : γένος, καταγωγή, γενεά, γονή, γέννημα, τέκνο, απόγονος, μικρός βλαστός, σπέρμα, σπόρος, βλαστάρι, γέννα, διάδοχος, σπορά, αποκύημα, δημιούργημα, καρπός, γέννηση, παραγωγή, αντρικό μόριο κλπ  αλλά και τη γέννα, όπου γέννα : γενεά, καταγωγή, φυλή, ράτσα, φύτρα, γέννημα, τέκνο. – αλλά και τη γέννηση : γέννηση, γένεση, γέννα, τοκετό, παιδοποίηση, τεκνοποίηση, παραγωγή, αναπαραγωγή και δημιουργία.
Γεννάω γεννώ – φέρνω στον κόσμο, παράγω. 

Δαίραν μονογένειαν

Αφού ειδαμε την ερμηνεία της Δάειρας ως φωτεινή, έμπειρης, τεχνίτρας, θεάς που γνωρίζει τις τέχνες και φέρει την φώτιση και την γνώση της επιστήμης, θα δούμε την ταυτιση της με μερικές θεές ακόμα.

Η Δ-αειρ-α φαίνεται να προυπάρχει στην λατρεία και μετέπειτα να εμφανίζεται η Δήμητρα – Δη-Μήτηρ – βλέπε και προηγούμενες ερμηνείες.

Ως ερμηνεια η Δ-(α)ήρ-α ή ως Δ-ηρα, φέρει και ιδιότητες και της 'Ηρα αλλα και της Αφροδίτης. Η  Ηρα όμως στα λατινικά αναφέρετε και ως D’ June  ή Περιστεράκι με ή δίχως το άρθρο, Juno ( Ηρα) το όνομα της Ρωμαικής «βασίλισσας των ουρανών»  που έχει ακριβώς την ίδια σημασία και με την μορφή της Περιστεράς. Της Περιστεράς που γενικότερα παριστάνετε με το κλαδί ελιάς στο στόμα της καθώς και η ίδια η θεά απεικονίζετε να κρατά το  Περιστέρι στο κεφάλι της ή στο χέρι της

Αυτή η απεικόνιση, την είδαμε και σε προηγούμενες απεικονίσεις και άλλων θεοτήτων, όπως της Σεμιράμιδος, Αταργάτιδος, αλλα και της Παρθένου Αφροδίτης  που την ταυτίζουν με την Ηρα /Αήρ κλπ.